Α. Η έλλειψη ισορροπίας στην εκπροσώπηση των φύλων σε ολόκληρους κλάδους δράσης, τόσο του Ιδιωτικού, όσο και του Δημοσίου Τομέα, στην Ελληνική Κοινωνία είναι χαρακτηριστικό συμφυές με το σύγχρονο Ελληνικό Κράτος. Τα κατά καιρούς δημοσιευόμενα ποσοτικά στατιστικά στοιχεία είναι από μόνα τους απογοητευτικά άνευ της συνδρομής της ποιοτικής ανάλυσής τους, που δίνουν την “χαριστική βολή”. Το κοινό χαρακτηριστικό είναι η διάκριση σε βάρος των γυναικών. Ελάχιστα διευθυντικά στελέχη στον Ιδιωτικό Τομέα και αυτά όχι με τις αντίστοιχες αποδοχές των ανδρών συναδέλφων τους είναι γυναίκες, πάντοτε υπολειπόμενο ποσοστό στα μεσαία στελέχη Επιχειρήσεων, πρώτες οι γυναίκες, όταν πρόκειται περί απολύσεων από τις δουλειές τους! Στον δε Δημόσιο Τομέα, ποιοτικές ανισορροπίες με ικανοποιητικό ποσοστό απασχολουμένων στις Δημόσιες Υπηρεσίες, αλλά στενάχωρο ποσοστό στα μεσαία και …πικρό στα ανώτατα ! Και φυσικά ούτε λόγος να γίνεται για την κατάληψη θέσεων αποφασιστικής αρμοδιότητας και άσκησης εξουσίας : αρκεί να παρατηρήσουμε χώρους, που, μολονότι πραγματικώς “γυναικοκρατούνται” (πχ Δικαστικοί Λειτουργοί, Εκπαιδευτικοί Μέσης Εκπαίδευσης), ωστόσο το ποσοστό κατάληψης των θέσεων εξουσίας στους Κλάδους αυτούς είναι παραδόξως ελάχιστο !
Σε τι οφείλεται αυτό ; Μήπως η φιλελεύθερη αυτορρύθμιση δεν αποδίδει και απαιτούνται κεντρικές νομοθετικές παρεμβάσεις ; Αλήθεια, τι (ή τις) πταίει;
Β. Πέραν της λοιπής νομοθεσίας και του ελέγχου εφαρμογής της από τους διάφορους Φορείς και Υπηρεσίες του Ελληνικού Δημοσίου (πχ Γενική Γραμματεία Ισότητας, ΚΕΘΙ, Συνήγορος του Πολίτη) στο Ελληνικό Δημόσιο ήδη από το έτος 2000 (το και … Millenium λόγω marketing βαπτισθέν!) επί υπουργείας στο πανίσχυρο εποπτεύον άπαντας στο Ελληνικό Κράτος Υπουργείο ΥΠΕΣΔΑΑ της Δρ. Βάσως Παπανδρέου θεσπίσθηκε η υποχρεωτική αναλογική εκπροσώπηση των φύλων στη σύνθεση των ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΩΝ Οργάνων της Δημόσιας και Αποκεντρωμένης Διοίκησης, της Τοπικής και καθ’ ύλην Αυτοδιοίκησης και του ευρύτερου Δημόσιου Τομέα, δηλαδή των Διοικητικών και άλλων Εκτελεστικών Συμβουλίων και των συλλογικών οργάνων της Διοίκησης. Αντί άλλων περίπλοκων διαδικασιών η τότε ηγεσία του αρμοδίου Υπουργείου εισηγήθηκε και η Βουλή ψήφισε το άρ. 6 παρ. 1 εδ. β’ Ν. 2839/2000 (Α’ 196), που τελεί ακόμα σε ισχύ, κατά το οποίο η αναλογία φύλων στα υποδεικνυόμενα μέλη της σύνθεσης κατά την συγκρότηση των συλλογικών οργάνων αποφασιστικής αρμοδιότητας του Δημοσίου πρέπει να ακολουθούν τον κανόνα “1 : 3”, η δε πρώτη εφαρμογή του ορίσθηκε ήδη από την δημοσίευση του Νόμου και κατά την πρώτη επανασυγκρότηση του όποιου Οργάνου. Τυχόν δεκαδικό προκύπτον ψηφίο στρογγυλοποιείται προς την επόμενη ακέραιη μονάδα επ’ωφελεία και με σκοπό την εκπροσώπηση του άλλου φύλου. Χρήσιμο και παιδαγωγικό θα ήταν να δοθούν στην δημοσιότητα στατιστικά στοιχεία για την εφαρμογή της υποχρεωτικής ποσόστωσης επί ήδη περίπου εικοσαετία (2000 – 2017) στην Δημόσια Διοίκηση. Δεν διατηρούμε αυταπάτες : τα συμπεράσματα θα είναι εξόχως “ελληνοπρεπή”…
Γ. Καθ’όλο το αυτό διάστημα (2000-2017) είτε οι ίδιοι οι λαλίστατοι εκπρόσωποι των φύλων έχουν αδιαφορήσει και αμελήσει είτε λόγω της εγγενούς αδιαφορίας και αφασίας περί τα πολιτικώς κοινά η ποσόστωση δεν έχει αναχθεί σε πολιτικό ή νομικό όρο sine qua non για την λειτουργία τομέων του Ελληνικού Κράτους.
Στον Δήμο Ξάνθης ας επιδιώξουμε ή έστω ας ελπίσουμε να εφαρμοσθεί σοβαρά η ποσόστωση ακόμα και για το υπολειπόμενο για την λήξη της τρέχουσας δημοτικής περιόδου διάστημα και να επιδιώξουμε την επανασυγκρότηση ή την συμπλήρωση του αριθμού Μελών σε όργανα Φορέων, όπως η Δημοτική Επιτροπή Παιδείας ή άλλος Φορέας, όπου και το ενδιαφέρον για τα διοικητικά είναι από πλήρως ανύπαρκτο έως ελάχιστα διαβλεπτό στον πολιτικό ορίζοντα ακόμα και για την υφιστάμενη πλημμελή σύνθεσή του. Τελικώς θα διαπιστώσουμε μήπως η αφ’ υψηλού “μονοκονδυλιά” του Νομοθέτη προωθεί άνωθεν ή ευτελίζει κατά την εφαρμογή της διά της επιβολής της την συμμετοχή των φύλων στην ζωή της Χώρας και από ισότητα των φύλων την καταλήγει σε “ισότητα των φίλων”, αν όχι σε “ισοπέδωση των φύλων”, αλλά εξυπηρέτηση των φίλων;
e-mail: ioanniskymionis@yahoo.gr
