SΥΝergia χωρίς ΣΥΝτονισμό
Παράπονα μας μετέφεραν οι εκθέτες της 3ης Θρακο- Μακεδονικής Έκθεσης Synergia 2017 για τη διοργάνωση και τον συντονισμό της έκθεσης και κυρίως, όσον αφορά στο επικοινωνιακό κομμάτι. Από την πλευρά της Περιφέρειας δεν δόθηκε παρά η ελάχιστη προβολή, ενώ η ενημέρωση έγινε μόλις δύο μέρες πριν την έναρξη της διοργάνωσης.
Ακόμη, έλειπε η υποδομή για την ουσιαστική αποστολή της Έκθεσης που από τότε που ξεκίνησε ήταν η επαφή και η προσέγγιση των παραγωγών τοπικών προϊόντων με τους φορείς του τουρισμού, ώστε η διοργάνωση να αποτελεί ένα χρήσιμο μέσο για την προώθηση της τοπικής γαστρονομίας, ως προστιθέμενης αξίας στο τουριστικό προϊόν της ΑΜΘ. This… last year!
Ε.Δ
Το χάρηκε ιδιαιτέρως
Υπερήφανος για το… στήριγμά του στην παράταξη ένιωσε ο Ιπποκράτης Καμαρίδης στην προχθεσινή συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου και δεν το έκρυψε. Όχι πως χρειαζόταν αποδείξεις, αλλά για μια ακόμη φορά διαπίστωσε το ήθος και την ακέραιη στάση της Χρυσούλας Δημούδη, η οποία στο θέμα του Κυβερνείου, παρότι ο ίδιος ο επικεφαλής της παράταξης της της είχε ζητήσει να ψηφίσει κατά βούληση –με βάση και το όποιο ενδεχόμενο κόστος από την εξέλιξη της διαδικασίας- η ίδια συντάχθηκε με τον αρχηγό της, όπως χαρακτηριστικά είπε.
Η σύμπνοια πάντως των δύο εντός του συμβουλίου είναι εμφανής και δεν διαταράχθηκε καθόλου στα 2,5 χρόνια που «συγκατοικούν» στην «Κοινή Πορεία». Και αυτό αποτελεί ομολογουμένως, άλλο ένα στοιχείο της αφοσίωσης της Χρυσούλας Δημούδη που αποτελεί διαχρονικά μία σοβαρή και ακέραιη φωνή στα τοπικά αυτοδιοικητικά.
Ε.Δ.
Άρχισε η κωμωδία
Σε λίγο καιρό, έτσι που πάει η υπόθεση της προτομής για τον Κων/νο Καραμανλή, θα γελάει μαζί μας και το παρδαλό κατσίκι. Προφανώς και όλη η χώρα. διότι με το να βγαίνει ο καθένας τώρα και να προτείνει μια δική του πρόταση για προτομή, μια λύση υπάρχει. Να γίνουν όλες οι προτομές που προτείνονται. Και του Καραμανλή και του Θανόπουλου και του Ατματζίδη και του Εξάρχου και του καπετάνιου Βελουχιώτη, του Χατζιδάκι, του Ιωαννίδη και άλλων.
Εμείς δε ζητάμε να γίνουν του Δημόκριτου (αδριάντας), του Πρωταγόρα, του Λεύκιππου, του Βίων, του Ορφέα, του Διόνυσου και άλλων επιφανών Αβδηριτών και Θρακών, ων ουκ έστι αριθμός.
Κάπου εδώ σταματά με διότι η υπόθεση έχει καταντήσει κωμωδία, έχει χάσει την σοβαρότητά της κι ως εκ τούτου δεν μπορούμε να συνεχίσουμε…
Γ.Δ.
Κεντρική πλατεία της Ξάνθης. Στο ρολόι η βουλγάρικη σημαία. Μπροστά κάρο που το κινούν άνθρωποι. Δεξιά μπροστά βούλγαροι στρατιώτες. Απρίλιος 1941
(Αρχείο Κώστα Μαυρομάτη)
Ο Μανώλης Γλέζος τίμησε τον Κ. Μητσοτάκη
Τον πιο απρόσμενο επισκέπτη δέχτηκε στο σπίτι του ο Κυριάκος Μητσοτάκης, λίγες ώρες μετά το θάνατο του πατέρα του. Ήταν ο Μανώλης Γλέζος, η ιστορική αυτή προσωπικότητα της αριστεράς, που χτύπησε το κουδούνι της οικογένειας, κρατώντας ένα κόκκινο γαρίφαλο κι ένα γράμμα.
Ήθελε να τιμήσει τον εκλιπόντα, ανήμερα μάλιστα της επετείου που ο ίδιος μαζί με τον Απόστολο Σάντα είχαν κατεβάσει το 1941 τη ναζιστική σημαία από την Ακρόπολη. Ο πρόεδρος της Ν.Δ. συγκινημένος, σύστησε στην κόρη του Δάφνη, τον κ. Γλέζο, λέγοντάς της: «Έχεις απέναντί σου έναν μεγάλο ήρωα, έναν αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης».
Το γράμμα του Μ. Γλέζου ξεκινούσε με ένα απόσπασμα από την Ιλιάδα, όπου έλεγε ότι «Αφρήτωρ, αθέμιστος, ανέστιος έστιν εκείνος, ος πολέμου έραται επιδημίου οκρυόεντος» (ακοινώνητος, άγριος και άπατρις είναι αυτός που τον εμφύλιο πόλεμο αγαπά). Και συνέχιζε: «Πιστός στο αξίωμα αυτό ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης υπήρξε ο πρωτουργός να αποφευχθεί και να μην υπάρξει εμφύλιος πόλεμος στην Κρήτη, στη διάρκεια της κατοχής. Όποια αντίθεση και αν έχεις μαζί του, οφείλεις να του το αναγνωρίσεις. Γνωρίστηκα μαζί του το 1953 και υπήρξαν διαφορετικές οι απόψεις μας για το πολιτικό γίγνεσθαι. Η διαφορά, όμως, αυτή δεν υπήρξε να γίνουμε οχτροί. Η χούντα στις 21 Απριλίου 1967 μας ξαναντάμωσε στον ίδιο θάλαμο στο Γουδή και μετά στο Πικέρμι. Γνωστή η ιστορία που έχουμε από κοινού δημοσιοποιήσει».
-Η υψηλού συμβολισμού αυτή κίνηση μας θύμισε άλλες εποχές, όταν υπήρχε πολιτικός πολιτισμός και σεβασμός στους πολιτικούς αντιπάλους, παρά τις ιδεολογικές διαφορές. Θλιβερή η σύγκριση με το διχασμό και το μίσος που εκπέμπει μερίδα του πολιτικού κόσμου σήμερα…
Λάθος το γιουχάισμα
Προφανώς και δεν συμφωνούμε με την ενέργεια κάποιων προχθές να γιουχάρουν τον πρωθυπουργό κατά την προσέλευσή του στη Μητρόπολη. Πέρα από το γεγονός ότι προσέρχονταν για έναν σοβαρό σκοπό, αυτόν της κηδείας του Κων/νου Μητσοτάκη, ήταν κι αυτός ο χώρος έξω από τον Ναό που δεν επιτρέπει τέτοιες ενέργειες.
Από την άλλη όμως, θυμηθήκαμε τις απίστευτες επιθέσεις των Συριζαίων κατά βουλευτών και στελεχών του ΠΑΣΟΚ, ακόμη κι αυτού του προέδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια.
Θα πει κανείς: καλά, επειδή εκείνοι τότε έκαναν αυτές τις ασχήμιες, θα πρέπει να πληρωθούν τώρα με το ίδιο νόμισμα;
Προφανώς όχι, και το υποστηρίζουμε με σθένος. Όμως κάποιοι τα θυμούνται όλα αυτά τα απαράδεκτα του παρελθόντος. Γιατί είναι πάρα πολύ πρόσφατα και ιδιαίτερα άσχημα.
Γ.Δ.
Χαμηλή πτήση
Με ψυχρότητα, σκεπτικισμό και έντονο προβληματισμό μελετούν τ΄ αποτελέσματα των φοιτητικών εκλογών εκεί στο ΣΥΡΙΖΑ. Και δικαιολογημένα θα λέγαμε διότι τα ποσοστά της φοιτητικής παράταξης σε πάρα πολλές σχολές είναι λίγο κάτω ή πάνω της μονάδας. Τέτοιο κάζο είναι γεγονός πως δεν έχει πάθει ποτέ φοιτητική παράταξη της οποίας η προέλευση ασκεί κυβερνητική πολτική.
Βέβαια ο ΣΥΡΙΖΑ ποτέ δεν είχε ιδιαίτερα σοβαρή εκπροσώπηση στη νεολαία, σε εργατικά Σωματεία, Επιμελητήρια και εν γένει μαζικούς χώρους. Τώρα δε που κυβερνάει και λαμβάνει κι αυτές τις αποφάσεις με τα Μνημόνια, τους ήρθαν τα πάνω-κάτω για τα καλά κι έτσι πάει η ιστορία και στις αυτοδιοικητικές εκλογές.
Γ.Δ.
Ακούει πλέον κανείς τους πολιτικούς;
Το βράδυ της Τετάρτης προβλήθηκε ένα μικρό μέρος μιας μεγάλης συνέντευξης του αείμνηστου Κωνσταντίνου Μητσοτάκη στον Αλέξη Παπαχελά. Η συνέντευξη πέρα από το ιστορικό και πολιτικό υλικό της για τους ειδικούς, είναι μια μικρή όαση για κάθε σκεπτόμενο πολίτη που διψά να ακούσει κάτι που θα τον κάνει να σκεφτεί, να μάθει, άσχετα με τις ιδεολογικές του διαφωνίες. Μια από τις κληρονομιές που άφησε ο Μητσοτάκης είναι η αντίληψή του για την ευθύνη της κοινωνίας και του εκλογικού σώματος. Ποτέ δεν μίλησε συγκαταβατικά στον λαό, με κουτοπονηριά, και ίσως το πλήρωσε αυτό. Το δύσκολο και το σωστό είναι να φέρνεις την κοινωνία προ των ευθυνών της, όχι αφ’ υψηλού, αλλά με συγκεκριμένες προτάσεις και λύσεις. Περιέγραψε πώς πήγαινε κάθε πρωί στο γραφείο του και μιλούσε με 5-10 υπουργούς, υφυπουργούς ακόμη και γενικούς διευθυντές υπουργείων, συντονίζοντας κάθε μέρα το κυβερνητικό έργο. Αυτό που χρειάζεται και σήμερα η χώρα σε όλους τους τομείς, μήπως και βγει από αυτή την Οδύσσεια προς κάποια αφηρημένη ανάπτυξη. Λογικό είναι ένας άνθρωπος που έζησε όλες σχεδόν τις σημαντικές στιγμές της χώρας τον 20ό αιώνα να αναφερθεί σε ιστορικά γεγονότα και πρόσωπα του παρελθόντος. Υπό φυσιολογικές συνθήκες, μία τόσο αποκαλυπτική συζήτηση θα είχε τεράστιο αντίκτυπο στο πολιτικό σύστημα. Δεν βλέπω να συμβαίνει κάτι τέτοιο δυστυχώς. Ένα μεγάλο τμήμα της Ελλάδας του σήμερα έχει σταματήσει να ακούει οτιδήποτε δεν επιβεβαιώνει τα πιο πρωτόγονα ένστικτά του. Το αν θα λάβουμε υπόψη όσα είπε ο Κων. Μητσοτάκης ίσως αποτελεί ένα τεστ για το αν η κοινωνία μας εξακολουθεί να έχει ένστικτο αυτοσυντήρησης.
Χ.Δ.
Σύλλογος Αθλητών Σούμο Ξάνθης!
Όχι δεν έχουμε τέτοιο Σύλλογο στην πόλη μας. Ακόμη τουλάχιστον. Το δημοφιλές παραδοσιακό Ιαπωνικό άθλημα με τους υπέρβαρους παλαιστές δεν έχει πολλούς φίλους στην χώρα μας και δεν νομίζω να εξασκείται εκτός Ιαπωνίας. Ήταν απλά μια κωμική διατύπωση του επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «Ξάνθη-Σταυρούπολη, Νέα Εποχή», Ιπποκράτη Καμαρίδη. Στο τέλος του Δημοτικού Συμβουλίου της Τετάρτης, ως συνήθως, το τελευταίο θέμα ήταν τα αιτήματα οικονομικής ενίσχυσης διαφόρων συλλόγων. Παρότι έχει τεθεί πολλές φορές από την πλευρά της αντιπολίτευσης το ζήτημα αυτό και ζητήθηκε να υπάρχει μια προέγκριση των συλλόγων που ζητούν και ένας έλεγχος για το ποιοι και πόσα πήραν, κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει. Μάλιστα ακούστηκε από τον κ. Ανταμπούφη ότι ένας από τους Συλλόγους έχει πάρει χρήματα τον περασμένο μήνα από το Κέντρο Πολιτισμού και τώρα ζητά και από το Δημοτικό Συμβούλιο. Πάνω σε αυτό ο κ. Καμαρίδης είπε προς τον πρόεδρο του Δημ. Συμβουλίου, Γιάννη Δρεμσίζη: «Τον άλλο μήνα κ. πρόεδρε θα έρθουμε με αίτημα οικονομικής ενίσχυσης και εμείς, ο Σύλλογος Αθλητών Σούμο Ξάνθης, για να διοργανώσουμε τους αγώνες πρωταθλήματος. Θα είμαστε εγώ, ο κ. Ξυνίδης και ο κ. Μπένης», προκαλώντας γέλιο στους παρισταμένους, με τον κ. Ξυνίδη να σχολιάζει ότι την προπόνησή τους θα αναλάβει ο κ. Θωμάς Ηλιάδης (γνωστός προπονητής τζούντο).
Χ.Δ.
Μια προτομή που διχάζει…
Χαμός και πάλι στο δημοτικό συμβούλιο με τα θέματα της εξέδρας του Κυβερνείου και της προτομής του Κ. Καραμανλή να κυριαρχούν και να υψώνουν τους τόνους της πολιτικής αντιπαράθεσης. Είναι γεγονός ότι ιδιαίτερα το ζήτημα της προτομής έχει διχάσει το δημοτικό συμβούλιο. Και μπορεί το ζήτημα να μην ήταν η ιστορική αποτίμηση του έργου του Κωνσταντίνου Καραμανλή ωστόσο αποτελεί ένα μήνυμα που έχει ένα πολιτικό συμβολισμό για τον δήμο. Και θα συμφωνήσω ότι δεν πρέπει η εκάστοτε δημοτική αρχή να λειτουργεί με την λογική της πολιτικής της επικυριαρχίας και να δεσμεύει όλο τον δήμο για τις επόμενες γενεές με προτομές ή αγάλματα, ούτε ότι είναι αυτός ο ενδεδειγμένος τρόπος για να τιμήσεις κάποιον.
Μ.Ξ.
Η Σταυρούπολη και τα λατομεία
Σύγκλιση απόψεων στο δημοτικό συμβούλιο– απ’ τις ελάχιστες φορές είναι αλήθεια – διαπιστώθηκε στο ζήτημα των λατομικών ζωνών για την περιοχή της Σταυρούπολης. Σύσσωμο το δημοτικό συμβούλιο γνωμοδότησε να μην γίνουν ερευνητικές εργασίες από εταιρείες και να μη μεταβληθούν κάποιες περιοχές σε λατομεία. Το κυρίαρχο επιχείρημα ήταν η οικολογική καταστροφή σε μια περιοχή φυσικού κάλλους που έχει προοπτικές ανάπτυξης εναλλακτικών μορφών τουρισμού.
Και ερωτώ: Οι Δραμινοί, οι Καβαλιώτες, οι Θασίτες δεν ενδιαφέρονται για την περιοχή τους και έχουν λατομεία; Μόνο εμείς είμαστε περιβαλλοντικά ευαίσθητοι; Αν διασφαλιζόταν με αυστηρά κριτήρια η αποκατάσταση του περιβάλλοντος μετά την εξόρυξη και οριοθετούνταν κάποιες περιοχές επίσης με αυστηρά κριτήρια, γιατί και στην Σταυρούπολη να μην λειτουργήσουν λατομεία και να ανοίξουν κάποιες θέσεις εργασίας σε μια περιοχή που το έχει τόσο ανάγκη; Τόσα χρόνια ακούμε για τουριστική αξιοποίηση της Σταυρούπολης όμως δεν έχουμε δει τίποτε. Αντίθετα η Σταυρούπολη μαραζώνει!
Μ.Ξ.
