Α. 1826 : Επαναστατημένη Ελλάδα. Όλες οι συνθήκες δυσοίωνες και άθλιες. Στην Πελοπόννησο ο Ιμπραήμ καταστρέφει και σβήνει σιγά-σιγά τις εστίες των επαναστατημένων, ενώ πολύ δύσκολα ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης κρατά την κατάσταση. Στην Στερεά Ελλάδα η πτώση του Μεσολογγίου έχει πανικοβάλει την Κυβέρνηση των Επαναστατών, που προς στιγμήν αποφασίσει να εγκατασταθεί επί των Υδραιικών πλοίων (!), για να αποπλεύσει σε πρώτο κίνδυνο (!), ενώ ο μόνος που αγέρωχος κρατά υψηλά το φρόνημά του είναι ο Γεώργιος Καραϊσκάκης. Στο διεθνές διπλωματικό πεδίο την ίδια στιγμή στην Αγία Πετρούπολη το Διασυμμαχικό Συνέδριο με τους εκπροσώπους της Ρωσίας, Βρεττανίας, Γαλλίας, Πρωσσίας και της Αυστρο-Ουγγαρίας διαπραγματευόταν το Ελληνικό Ζήτημα με σκοπό την ευρωπαϊκή μεσολάβηση στον Οθωμανό Σουλτάνο. Οι ανταγωνισμοί των Δυνάμεων ήταν τόσο μεγάλοι, που έφθασε ο γνωστός για την εχθρότητά του σε καθετί επαναστατικό Μέτερνιχ να προτείνει ήδη από τον Αύγουστο 1825 την πλήρη ανεξαρτησία της Ελλάδας ως “(…) ρεαλιστικόν και αναγκαίον μέτρον (…)” (!), η Γαλλία του Βασιλέως Καρόλου Ι’ με σκοπό την ανάρρηση στον Ελληνικό Θρόνο του Δουκός του Νεμούρ, υιού του Δουκός της Ορλεάνης, να έχει μονίμως θετική στάση στον Ελληνικό Αγώνα, ο δε Ρώσος Τσάρος Αλέξανδρος, για να επιβεβαιώσει την φήμη του ως προστάτη της Ορθοδοξίας, να απειλεί έντονα την Τουρκία με πόλεμο, εάν δεν αποδεχόταν την συμμαχική διαμεσολάβηση υπέρ της Ελληνικής ανεξαρτησίας. Ωστόσο ο ξαφνικός θάνατός του και η ανάρρηση στον Τσαρικό θρόνο του αδελφού του, Νικολάου Α’, το ίδιο έτος (1826) προς στιγμήν θόλωσε το τοπίο.
Β. Πιο αποτελεσματική πάντα… η βρετανική πολιτική κινούταν σε δύο κατευθύνσεις : προωθούσε ενεργώς διά του Δούκα του Ουέλλιγκτον σχέδιο εγκαθιδρύσεως αυτόνομου Ελληνικού Κράτους φόρου υποτελούς στον Σουλτάνο υπό Ρωσοβρετανική εγγύηση, ενώ παράλληλα διά του Άγγλου Ύπατου Αρμοστή στα Ιόνια Νησιά, Sir Frederick Adam, είχε επιτύχει διπλό στόχο : λόγω της στρατιωτικής επέλασης του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο η Ελληνική Κυβέρνηση την 23.06.1825 αποφάσισε να αποστείλει στο Λονδίνο τον Γ.Σπανιωλάκη με επιστολή προς τον Βρετανό Πρωθυπουργό, Τζ. Κάνιγκ, με περιεχόμενο την εξουσιοδότηση, να επιλέξει η Αγγλία μονάρχη για την Ελλάδα, με προτίμηση όμως ήδη προς τον Λεοπόλδο του Σαξ-Κομπούργκ, μετέπειτα Βασιλέα του Βελγίου, ενώ είχε προσεταιρισθεί με οικονομική βοήθεια την “Επιτροπή της Zακύνθου” (με μέλη τους Δ.Ρώμα, Μ.Στεφάνου και Κ. Δραγόνα), που είχε προετοιμάσει την έκκληση προς την Αγγλία, για να ιδρυθεί στην Χώρα μας αγγλικό Προτεκτοράτο. Η έκκληση με ημερομηνία “24 Ιουλίου 1825”, που έμεινε στην Ελληνική ιστορία ως “Πράξις Υποταγής, εγκρίθηκε από το Βουλευτικό και το Νομοτελεστικό και υπογράφθηκε από τους στρατιωτικούς και τους πολιτικούς με ελάχιστες εξαιρέσεις, ενώ απεστάλη ο Δημήτριος Μιαούλης, για να την παραδώσει στην αγγλική Κυβέρνηση, που αλαζονικώς και υποκριτικώς αρνήθηκε την προσφορά της Ελληνικής … υποταγής (!) λόγω δήθεν της αγγλικής ουδετερότητας στην Ελληνική Επανάσταση!
Γ. Οι ανταγωνισμοί στην Ελληνική πλευρά μετά από δύο (2) Εμφυλίους Πολέμους ήδη στην διάρκεια της Επανάστασης (στρατιωτικοί-πολιτικοί, νησιώτες + Μωραΐτες/Πελοποννήσιοι, Ρουμελιώτες) είχαν δημιουργήσει ένα επικίνδυνα βαθύ για το μέλλον της Επανάστασης χάσμα, που επέτρεπε φατρίες και τοπικοί πολέμαρχοι και όχι η Κεντρική Κυβέρνηση/Διοίκηση να αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες ακόμα και σε ζητήματα Εξωτερικής πολιτικής με δεσμεύσεις, που υπερέβαιναν την εξουσία τους. Μετά την “Πράξιν Υποταγής” προς την Βρετανία (24.07.1825) ο Γενικός Αρχηγός Χέρσου Ελλάδος, Γεώργιος Καραϊσκάκης, και οι Στρατηγοί, Νικηταράς Σταματελόπουλος και Κίτσος Τζαβέλλας, την 06.12.1826 απέστειλαν “Εκκλησιν Βοηθείας” προς τον Αυτοκράτορα (Τσάρο) της Ρωσίας, Νικόλαο Α’, στην Αυτοκράτειρα, Αικατερίνη Β’, τον Μέγα Δούκα, Κωνσταντίνο, και τον Διδάσκαλο για την Ελληνική Γλώσσα του Μεγάλου Δουκός Κωνσταντίνου, Κρούτα, καθώς και προς τον πρώην Υπουργό Εξωτερικών του Τσάρου Αλέξανδρου, Ιωάννη Καποδίστρια, που εκείνη την εποχή καθηύδε στην Ελβετία. Η πρωτοβουλία αφορούσε εκτός τους υπογράφοντες τον Παν. Αναγνωστόπουλο, τον Δημήτριο Υψηλάντη, τον Θεόδ. Κολοκοτρώνη, τον Δημ.Πλαπούτα, τους αδελφούς Ζαχαρόπουλους και άλλους, ενώ περιεχόμενο είχε την έκκληση προς την Ρωσία για ενεργότερη συμμετοχή στην ανεξαρτησία της Ελλάδας.
Δ. 1. Το κείμενο της Εκκλησης προς τον Τσάρο Νικόλαο και την Αυλή του (σε εκτενές απόσπασμα) έχει ως εξής : “(…) Εξ ήδη εισίν έτη αγωνιζόμενοι υπέρ Πίστεως και Πατρίδος, εν αυτοίς οι αγώνες μας ήθελον ίσως περαιωθώσιν κατ’επιθυμίαν, αν δεν απήντον στον Μέγαν Ωκεανόν των πολιτικών ανελπίστους σκοπέλους και σφοδράς λαίλαπας. Μ’όλα τα τόσα δεινά οι Ελληνες δεν απηύδησαν (…) και εντός ολίγον ελπίζομεν να καθαρίσωμεν το έδαφος της από τα μεμολυσμένα ίχνη των Αγαρηνών. Μεγαλειότατε! δύω [sic] μόνα μέσα παρηγορούσι την Ελλάδα σήμερον. Η απόφασις και η σταθερά ελπίς, και η μεν απόφασις είν’ εδική μας εις το να χύσωμεν και την υστερινήν ρανίδα του αίματός μας υπέρ αυτής, η σταθερά ελπίς, το Θεοφρούρητον όνομα της Μεγαλειότητός σου. Αυτό υπερυψούσα, αυτό σεβομένη η πολύστονος Ελλάς, ανατίθησι σήμερον δι’ημών τα τέκνα της εις τους πόδας αυτού. Ημάς δε διατάξασα μητρικώς διαμαρτύρεται ενώπιον του Αυτοκρατορικού Θρόνου να τα διαφυλάξωμεν αβλαβή από τας αιμοβόρας χείρας των απίστων έως της ταχείας αντιλήψεως του κραταιού σου βραχιώνος. (…) Ημείς δε γονυκλιτώς προσκυνούντες υποσημειούμεθα υποκλινέστατοι δούλοι. 1826 Δεκεμβρίου 6 (…)“.
2. Η επιστολή προς τον Ιωάννη Καποδίστρια έχει ως εξής (σε εκτενές απόσπασμα) :
“Η Ελλάς πάσχει εξ αιτίας των εσωτερικών διχονοιών και εξωτερικών ζιζανίων. Ημείς όλοι οι στρατηγοί και οπλαρχηγοί της χέρσου Ελλάδος και το πλείστον μέρος της Πελοποννήσου, αποφυγόντες τας τοιαύτας φθοροποιάς διχονοίας και φατρίας, και ενωθέντες εν ονόματι της Πίστεως και της Πατρίδας, ωρμήσαμεν κατά των εχθρών, τους οποίους και εις διαφόρους μάχας ενικήσαμεν, και από πολλάς θέσεις τούς εξώσαμεν, ελπίζομεν δε με την ευχήν της Πατρίδος εντός ολίγου να τούς αποβάλωμεν από όλα τα μέρη της χέρσου Ελλάδος. Εως τον Μάρτιον μήνα, Εκλαμπρότατε, ημείς δυνάμεθα να φυλάξωμεν ελεύθερα όλα τα όρια της χέρσου Ελλάδος, αν όμως τότε καταβούν ικαναί δυνάμεις τούρκων, είναι δύσκολον (…) μία τοιαύτη κρίσιμος περίστασις της Πατρίδος μάς εβίασε να προσδράμωμεν και αφιερώσωμεν την ύπαρξίν της εις τους πόδας του Αυτοκράτορος πασών των Ρωσσιών Νικολάου Α, του μόνου υπερασπιστού και σωτήρος μας. Ημείς δεν αμφιβάλλομεν ότι θέλει αξιωθώμεν της ευνοίας του όσον τάχος, και μάλιστα οπού η Εκλαμπρότης σας θέλετε παραστήσει τα πράγματα ως έχουσι. Ημείς δε κεχηνότες προσμένομεν την υπέρ Πατρίδος χαροποιάν αγγελίαν, και υποσημειούμεθα με όλον το βαθύ σέβας πρόθυμοι στρατιώται. (…)“.
Ε. Σάς θυμίζει τίποτα ; Οι ίδιες Δυνάμεις διεθνώς τότε, οι ίδιες και σήμερα, απλώς αντί της Βρετανίας πλέον οι ΗΠΑ έχουν την θέση και τον ρόλο της και όπου “Αρμοστής” βλ. ΔΝΤ. Και πάλι η Χώρα μετά την κατασπατάληση των δανείων επαίτης. Και πάλι αντί του Ιμπραήμ ο “κουμπάρος” από Ανατολάς να ρητορεύει για διεκδικήσεις, αμφισβητήσεις, εισβολές και αποβάσεις. Ο μόνος ίδιος ο Ρώσος Τσάρος, που πλέον λέγεται Πρόεδρος και έχει το μικρό όνομα αυτού, που… έριξε τον Τσάρο από τον Θρόνο του το όχι και τόσο μακρινό 1917, να αναζητά αφορμές να κατέβει στην Μεσόγειο.
Μια στιγμή όμως : οι μεταπολεμικές στρατηγικές επιλογές της Χώρας από το 1974 και το 1980, μα ιδιαίτερα από το “εκρηκτικό” 2015, δεν είναι αγκυρωμένες στην αμερικανική προστασία; Ξεχνιέται το “Η Κύπρος κείται μακριά” αμέσως μετά τον “Αττίλα ΙΙ” τον Αύγουστο 1974, την ίδια στιγμή, που εξερχόμαστε από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ; Μπορεί να λησμονηθεί ότι οι Βάσεις έφυγαν… μένοντας από το 1990; Μήπως το “ευχαριστούμε την Κυβέρνηση των ΗΠΑ”, που ακούσθηκε στην Βουλή το πρωινό της ημέρας της κρίσης στα Ίμια το 1996; Η η αμετάκλητη εκχώρηση κάθε πολιτικής αυτεξουσιότητας και εθνικής κυριαρχίας από το Ελληνικό πολιτικό προσωπικό μετά το 2010 προς τους Θεσμούς (ΔΝΤ ΕΕ Ευρωπαϊκό Ταμείο Διάσωσης) με την αβασάνιστη υπογραφή της Δανειακής Σύμβασης λόγω κρίσης και ύφεσης με την ατελείωτη σειρά Μνημονίων της έως την 25.04.2056 (!);
Αχ, Μάνα Ελλάς, μέχρι πότε τα παιδιά σου θα σε χαρίζουν στον κάθε Μεγάλο και εσύ μεγαλόκαρδα θα τα συγχωρείς;
Ιωάννης Ελ. Κυμιωνής
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΔΣΑ Νομική Υπηρεσία ΟΑΕΔ
email: ioanniskymionis@yahoo.gr
