Σε μια πολυπρόσωπη και πολυσυμμετοχική βραδιά άνθρωποι των γραμμάτων, των τεχνών και των επιστημών μίλησαν για το έργο του Ξανθιώτη ποιητή
Το θέατρο Ανατολικά του Νέστου φιλοξένησε το Σάββατο μια πληθώρα φωνών και ηλικιών που έριξαν φως από διαφορετικές πλευρές πάνω στην έννοια της ποίησης αλλά και του ποιητή
Η Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης εορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Μαρτίου. Ημέρα που συμπίπτει με την εαρινή ισημερία και την είσοδο στην άνοιξη, καθώς συνδυάζει το φως από τη μία και το σκοτάδι από την άλλη, όπως η ποίηση συνδυάζει το φωτεινό της πρόσωπο της αισιοδοξίας με το σκοτεινό πρόσωπο του πένθους. Μια ελληνική έμπνευση που εορτάστηκε πρώτη φορά στην Αθήνα το 1998 και υιοθετήθηκε το 1999 από την UNESCO με το σκεπτικό ότι οι δημοφιλείς ποιητικές αναγνώσεις μπορεί να συμβάλουν σε μια επιστροφή στην προφορικότητα και στην κοινωνικοποίηση του ζωντανού θεάματος και οι εορτασμοί μπορεί να αποτελέσουν αφορμή για την ενίσχυση των δεσμών της ποίησης με τις άλλες τέχνες και τη φιλοσοφία, ώστε να επαναπροσδιοριστεί η φράση του Ντελακρουά: «Δεν υπάρχει τέχνη χωρίς ποίηση». Ένα τέτοιο μείγμα προφορικότητας, απαγγελίας, μουσικότητας και θεατρικότητας είχε η εκδήλωση που εμπνεύστηκε και διοργάνωσε ο φιλόλογος και ποιητής Θανάσης Μουσόπουλος σε συνεργασία με το θέατρο Ανατολικά του Νέστου το Σάββατο 18 Μαρτίου.
Ο νεαρός Ξανθιώτης που απαίτησε να ακουστεί στα πολιτιστικά δρώμενα της Ξάνθης
Όπως ανέφερε ο συντονιστής της εκδήλωσης Θανάσης Μουσόπουλος, προ 20ετίας περίπου, ένας 18χρονος Ξανθιώτης τόλμησε να διεκδικήσει χώρο παρεμβαίνοντας μέσω της ποίησης στα τότε πολιτιστικά δεδομένα της πόλης και όχι μόνο. Και απαιτούσε τόλμη η παρέμβασή του δια της ποίησης στα τεκταινόμενα μιας εποχής περισσότερο ‘’φανταχτερής’’, εμπορικού ‘’πολιτισμού’’ συνήθως εισαγόμενου, ανέγγιχτης από χαρακτηριστικά πολυεπίπεδης κρίσης, χωρίς μεγάλη ανάγκη ενδοσκόπησης και ατομικού ή κοινωνικού προβληματισμού, όπως π.χ. η σημερινή. Ο λόγος για τον Κωνσταντίνο Ταβουλτσίδη, ο οποίος με την πρώτη του ποιητική συλλογή το 1999 τους «Επτά σπόνδυλους του Έρωτος» απέδειξε ότι διαθέτει το απαιτούμενο εκτόπισμα για να ενταχθεί στο έμψυχο πολιτιστικό δυναμικό της πόλης. Ακολούθησαν τρεις ακόμη συλλογές: «Αυτόματος Γεφυροπλάστιγξ» (2002), «Άναξ» (2012) και η τελευταία του δουλειά «Η Έλιξ – Το βιβλίο με τις πέστροφες» (2016), η οποία επελέγη για να τιμηθεί στην Ξάνθη η φετινή Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης.
Ένας ποιητής που ήθελε πάντα να απαγγείλει
Το πρόγραμμα της βραδιάς ήταν πλούσιο τόσο από πλευράς προσώπων που μίλησαν για τον ποιητή, την ποιητική του δουλειά αλλά και γενικότερα για την ποίηση στην ζωή μας, όσο και από πλευράς χώρων και ηλικιών που εκπροσωπούσαν. Για την νέα ποιητική συλλογή, τις ποιητικές καταβολές, το πραγματικό αλλά και ποιητικό γενεαλογικό δέντρο του Κώστα Ταβουλτσίδη μίλησε ο εκπαιδευτικός Δημήτρης Βλάχος. Ο ομότιμος καθηγητής Μαθηματικών, Θωμάς Βουγιουκλής, με το ιδιαίτερο ύφος του αναφέρθηκε στον ποιητή που γνώρισε από παιδί: «…Από την αρχή που γνώρισα τον Κώστα, από παιδί, αυτό που ήθελε να πει, ήθελε να το πει! Δηλαδή να το απαγγείλει! Τώρα το κατάλαβα γιατί. Γιατί όταν διαβάζεις ένα ποίημά του είναι τελείως διαφορετικό από το να ακούς να το απαγγέλει ή τελευταία να το τραγουδά κιόλας. Πιστεύω να το κάνει αυτό πηγαία και όχι επειδή γνώριζε και υιοθέτησε την αρχαιοελληνική άποψη». Κάνοντας ένα παιχνίδισμα με τον αριθμό της σελίδας 105, διάβασε το ποίημα της σελίδας αυτής, που είναι αφιερωμένο στον ίδιο τον Θωμά Βουγιουκλή:
Καθρέφτης
Όλοι οι ποιητές δεν είναι παρά
πεντακάθαροι πελώριοι καθρέφτες
και πώς να αντέξουν οι υποκριτές και οι φαρισαίοι
ένα καθρέφτη
ε Φεντερίκο;
πώς να αντέξουνε Γκαρθία Λόρκα αδερφέ μου
την αλήθεια κατάμουτρα
οι φαλαγγίτες με τα όπλα και οι φασίστες.
Ένας άξιος εκπρόσωπος της νέας γενιάς ποιητών της Ξάνθης
Φίλοι, συνεργάτες, καθηγητές αλλά και μαθητές του Κώστα στα ισπανικά που διδάσκει μίλησαν για τον ίδιο. Ανάμεσά τους ο Αποστόλης Παπαδόπουλος, η ποιήτρια Ελένη Δημητριάδου-Εφραιμίδου, η Ιλόνα Μανελίδου, η καθηγήτρια ελληνικής γλώσσας Πένυ Καμπάκη-Βιουγιουκλή. Αποσπάσματα του έργου διάβασαν νεαροί μαθητές του ποιητή, η Δήμητρα Κατάκη, αλλά και οι ηθοποιοί του θεάτρου Ανατολικά του Νέστου, Πολυξένη Καρακατσάνη και Βασίλης Λειβαδίτης. Κατά την διάρκεια της εκδήλωσης έγινε προβολή έργων ζωγραφικής της ισπανο-μεξικανής Remedios Varo, ενώ η βραδιά έκλεισε μουσικά με τον Μπάμπη Κούκο να ερμηνεύει μελοποιημένα ποιήματα του Κώστα Ταβουλτσίδη και άλλων Ξανθιωτών ποιητών. Ένας μαραθώνιος ποίησης σε μια ξεχωριστή βραδιά, που απέδειξε για άλλη μια φορά ότι η Ξάνθη έχει στα σπλάγχνα της αξιόλογους εργάτες του πνεύματος σε κάθε γενιά.
Â
ΧΑΡΗΣ ΔΙΑΦΩΝΙΔΗΣ
