Έργα τέχνης 11 καλλιτεχνών που διεγείρουν τις αισθήσεις και δίνουν τροφή για σκέψη
Της Αναστασίας Χατζοπούλου*
Το Σάββατο 4-2-2017 και ώρα 20.00 η γκαλερί Balkan Art, στην Ξάνθη εγκαινίασε την ομαδική έκθεση 11 καλλιτεχνών με τίτλο DIVERCITY. Πρόκειται για μια έκθεση με ποικίλα έργα τέχνης: ζωγραφικής, γλυπτικής, κεραμικής και φωτογραφίας, η οποία θα διαρκέσει ως τις 28 Φεβρουαρίου. Μέσα σε ένα κατάμεστο και φιλόξενο περιβάλλον, το κοινό που επισκέφθηκε την έκθεση εντυπωσιάστηκε από τα έργα τέχνης που κοσμούν τον ιδιαίτερο χώρο της γκαλερί και δεν έκρυψε τον ενθουσιασμό του.
Ένα έργο, εικαστικό ή μη, κρίνεται από την ένταση των συναισθημάτων που προκαλεί. Αυτή είναι και η δύναμη της Τέχνης. Έτσι λοιπόν, στον πρώτο όροφο της γκαλερί θα συναντήσουμε ένα καταπληκτικό μεταλλικό γλυπτό, διαστάσεων 150εκ.x0,80εκ., έργο της Ζωής Θεοδώρου, το οποίο εκ πρώτης όψεως θυμίζει έναν τεράστιο αχινό με μακριά μεταλλικά αγκάθια. Τα μακριά επιμήκη ελάσματα που είναι κολλημένα στο μισοσπασμένο “κέλυφός” του, απολήγουν σε αιχμηρές ακμές και μοιάζουν με ένα σύνολο από μακριές ξιφολόγχες, έτοιμες να τρυπήσουν τον καθένα που θα τον πλησιάσει. Εντυπωσιακή είναι και η σκίαση που αυτές προκαλούν στο ξύλινο δάπεδο, δίνοντας μία ψευδαίσθηση επιμήκυνσης, που συντελούν στη μεγένθυση του έργου, κάνοντάς το εντυπωσιακό και μεγαλειώδες.
Στον ίδιο χώρο, ξεχωρίζει το έργο του Γιώργου Ποντίκη με τίτλο “Μέτρα και σταθμά”. Πρόκειται για μία σειρά από πήλινα αντικείμενα, κατασκευασμένα από πηλό stoneware, terra sigillata, άλατα και οξείδια μετάλλων και τρίχες αλόγου, με την τεχνική της αναγωγής και του καπνίσματος, τοποθετημένα πάνω σε ένα ξύλινο μαδέρι.
Στο ισόγειο ξεχωρίζουν οι πορσελάνινες κολοκύθες-λαμπτήρες της Λιάνας Παπαλέξη, η οποία εξειδίκευσε τις σπουδές της στην κεραμική και το σχεδιασμό φωτισμού με πολυμέσα. Τρεις πανέμορφες κολοκύθες-φωτιστικά που θυμίζουν την εγχάρακτη διακόσμηση των προϊστορικών πήλινων αντικειμένων της αρχαίας ελληνικής τέχνης, προσελκύουν τους επισκέπτες με έναν μαγικό τρόπο. Το φως που βγαίνει από τις πολυάριθμες μικρές οπές που είναι σκαλισμένες πάνω στην πορσελάνη, διαχέεται στην ατμόσφαιρα και προκαλεί γλυκά συναισθήματα και μυστικιστικές μνήμες.
Η τέχνη δεν έμεινε στατική. Ταξίδεψε στο χρόνο και εξελίχθηκε. Στατιστικά, επικρατεί η αντίληψη ότι η τέχνη των προηγούμενων εποχών είναι πιο αξιόλογη. Συνήθως λέμε: “Αυτό είναι ένα κλασικό έργο”, εννοώντας ότι είναι καλό και διαχρονικό. Με το πέρασμα των χρόνων όμως, δημιουργήθηκαν συγκεκριμένες “τάσεις” και τεχνοτροπίες, σύμφωνα με τις οποίες κάθε μορφή τέχνης είναι αξιόλογη, εφόσον είναι πηγαία και εκφράζει τον εσωτερικό κόσμο του δημιουργού της.“Τί θέλει να πει ο ποιητής;” είναι μια έκφραση που χρησιμοποιεί ο λαός όταν προσπαθεί να αντιληφθεί ένα έργο τέχνης, εικαστικό ή λογοτεχνικό. Αυτήν την απορία σου δημιουργεί η θέαση στο υπέροχο γλυπτό της καλλιτέχνιδος Ιωσηφίνας Κοσμά, η οποία κατασκεύασε ένα εφυαλωμένο έργο, με πηλό stoneware, ψημένο στους 1.260 βαθμούς Κελσίου και το τιτλοφόρησε “Ροή”.
Η πιο απλή μορφή τέχνης είναι η απεικόνιση της πραγματικότητας. Εκεί δημιουργούνται οι πρώτες εικόνες και τα πρώτα ερεθίσματα. Στο μυαλό μας φέρνουμε μνήμες από την παιδική ηλικία: για το πρώτο μας παιχνίδι, την πρώτη μας κούπα όπου πίναμε το γάλα μας, αγαπημένες μουσικές, ήχους και μυρωδιές, που είναι συνδεδεμένες με το περιβάλλον όπου μεγαλώσαμε. Το βλέμμα μας γλιστράει καθημερινά στα αντικείμενα που μας περιβάλλουν και αποτελούν το μικρόκοσμό μας. Η πληθώρα των λειτουργικών αντικειμένων συμπληρώνεται από μία σειρά άλλων αντικειμένων που έχουν δημιουργηθεί κάτω από διαφορετικές διεργασίες του δημιουργού, έχοντας αναχθεί, μέσα από την πράξη της δημιουργίας σε έργα τέχνης.
Με τον ίδιο τρόπο βλέπουμε τα υπέροχα έργα τέχνης που ξεχωρίζουν στο χώρο του ισογείου, του κεραμίστα Γιώργου Βαβάτση, ο οποίος σπούδασε “Visual & Live Art” στο Cheltenham & Gloucester College of Higher Education της Αγγλίας. Τα έργα του είναι τέσσερα μόνωτα πήλινα αγγεία που μοιάζουν με μακρόστενες κανάτες νερού. Οι κορμοί τους είναι κατασκευασμένοι έτσι ώστε να θυμίζουν γυναικεία σώματα που κάμπτονται ελαφρώς σαν να κάνουν απαλές χορευτικές κινήσεις. Ο λαιμός τους είναι μακρύς κι η απόληξή του στενή. Μοιάζει σαν να φυτεύθηκε ξαφνικά πάνω στον κορμό και να αποτελεί ξένο σώμα που όμως δένει τόσο αρμονικά με το σύνολο, ενώ η γυαλιστερή και σχεδόν αλαβάστρινη υφή τους τα κάνουν να μοιάζουν ελκυστικά, ώστε να θέλεις να τα αγγίξεις.
Τέχνη είναι και η φωτογραφία. Ο καθένας μας παίρνει μία κάμερα και με τα μέσα που μας παρέχει η τεχνολογία αποτυπώνουμε εικόνες με τη δική μας ματιά και το δικό μας τρόπο σκέψης. Η εικόνα που αποτυπώνουμε εκφράζει κάτι. Η καλλιτέχνης Βενέτα Αδαμίδη αποτύπωσε με το δικό της τρόπο, μία πανέμορφη ασπρόμαυρη φωτογραφία, την οποία αξίζει να δείτε.
Ένα έργο τέχνης, όμως, δεν είναι απλά και μόνο εμπράγματη μίμηση ή η απόδοση μίας ιδέας, αλλά αποτελεί αναπαράσταση, υλοποίηση, δημιουργία. Αυτό είναι ένα θέμα που εξ’ ορισμού τίθεται στη φιλοσοφία και την ιστορία της τέχνης και ειδικότερα από την Αναγέννηση. Δείτε λοιπόν όλα τα έργα τέχνης των 11 καλλιτεχνών, που εκτίθενται στη γκαλερί Balkan Art, καθώς διεγείρουν τις αισθήσεις και δίνουν τροφή για σκέψη.
* Η Αναστασία Χατζοπούλου έχει σπουδάσει συντήρηση Αρχαιοτήτων και Ιστορία και Ελληνικό Πολιτισμό στο ΕΑΠ
