Οι άνθρωποι που αναιρούν τον εαυτό τους, συγχρόνως γελοιοποιούνται, εκτός κι αν έχουν χρήματα ή όπλα. Νόμος απασών των κοινωνιών, πάει και τελείωσε. Αυτό ακριβώς έχουν πάθει οι Τούρκοι.
Μιλάνε για τα νησιά μας και το Αιγαίο σαν να είναι δικά τους και ταυτόχρονα αποκαλούν τον Έλληνα με το όνομα Ίωνας-Yunan και την Ελλάδα Yunanistan. Η λέξη Yunan βγαίνει αβίαστα από την λέξη ΄Ιωνας και Yunanistan από την λέξη Ιωνία. Και πραγματικά εκεί ήταν η Ιωνία με τις Ελληνικές κολώνες Ιωνικού ρυθμού. Στην Ιωνική Μίλητο ζούσε ο επινοητής της ηλεκτρικής ενέργειας Θαλής, εκεί έζησε ο μεγάλος φιλόσοφος Επίκουρος όπως και ο τεράστιος Ηράκλειτος. Στη Ιωνία υπήρχαν Ελληνικές πόλεις φωτοδότες όπως η Έφεσσος, η Λάμψακος και η Μίλητος, πολλές χιλιάδες χρόνια πριν την άφιξη της Μογγολικής φυλής των Τούρκων. Από εκεί ξεπήδησαν αργότερα τα σαΐνια των Παγκόσμιων επιχειρήσεων Ωνάσης και Μποδοσάκης. Αυτό οι Τούρκοι το ξέρουν καλά αλλά εμφανίζουν συχνά το σύνδρομο της αμνησίας. Μας αποκαλούν Ίωνες αλλά θέλουν και τα Ελληνικά νησιά. Παραλογισμοί; Ναι, παραλογισμοί, πλην όμως συνοδευόμενοι με ικανή ποσότητα μπαρούτης και με έναν μεγάλο αριθμό πολεμικών αεροπλάνων. Και πρέπει να γνωρίζουμε καλά πως η ιστορία δεν γράφεται με κονδυλοφόρους στα βιβλία αλλά με εξάσφαιρα και ρουκετοβόλα. Πικρή άποψη; Ναι πικρή, όπως ακριβώς η γεύση της αλήθειας, σαν να πίνεις κινίνο. Το θέατρο της Εφέσσου, ίσης αξίας και ιστορικότητας με αυτό της Επιδαύρου έχει πάνω του χαραγμένες Ελληνικές λέξεις και οι Τούρκοι το αναφέρουν ως Ρωμαϊκό κτίσμα. Αυτό δεν συμβαίνει από σήμερα αλλά από τότε που ισχυρότεροι από μας το κατέλαβαν και το εκμεταλλεύονται. Όχι, θα το αφήναν! Το Bodrum απέναντι από την Κώ δεν είναι άλλο από το Ιπποδρόμιο, κι όμως, είναι υπό Τουρκική κατοχή. Η λέξη Ιωνία είναι μια λέξη όχι μόνον Ελληνική μα και παγκόσμια, αν σκεφθεί κανείς πως η Ιαπωνία δεν είναι άλλη χώρα από την Άπω Ιωνία. Ναι, έτσι ακριβώς όπως το διαβάζετε. Ο Μέγας Αλέξανδρος γνώριζε την ύπαρξη της Ιαπωνίας και εκεί ήταν ο απώτερος στόχος του να φθάσει. Τι τα θες, περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαίς, να ολοφύρεσαι.
Δεν ωφελεί σε τίποτα σήμερα ο ολοφυρμός, απλώς ανακουφίζει τον εθνικό μας εγωισμό, όμως μέχρις εκεί, ούτε πόντο παραπέρα. Ως Έλληνες μετά την αρχαία Ελλάδα, τους τραγικούς, τους φιλοσόφους, τους γλύπτες και άλλους σκεπτόμενους βυθιστήκαμε στο έρεβος του διχασμού και της θρησκοληψίας. Ομφαλοσκοπήσαμε και αφήσαμε τις τύχες μας στη διάθεση και τις προθέσεις του ανωτέρου όντος. Και την πατήσαμε, ή μάλλον μας πάτησαν οι Οθωμανοί για τετρακόσια χρόνια.
Η ιστορία μας είναι η ενδοξότερη του πλανήτη γη, πλην όμως η υπεράσπιση της δόξας είναι δυσκολότερη από την κατάκτηση κατά πως λέει ο πρόγονός μας ‘’το κρατήσαι ταγαθά εστί χαλεπώτερον του κτήσαι αυτά”. Για να κρατήσουμε τη δόξα που μας χάρισε τόσο απλόχερα η ιστορία και το γένος των Ελλήνων χρειαζόμαστε κάποιες προϋποθέσεις, αυτές που είχε η Αρχαία Αθηναϊκή Δημοκρατία. Δηλαδή, με απλούστατα λόγια χρειαζόμαστε λεφτά, πολλά λεφτά και όπλα. Ερμηνευτικά χρειαζόμαστε Ευρώ ατελείωτα και φυσίγγια. Επίσης, να μην ξεχάσω, τάνκς, αεροπλάνα, κανόνια, μυδράλια, νάρκες, βόμβες, τυφέκια, πολεμικά καράβια και πολλές τορπίλες. Όλα αυτά χρειάζονται αν θέλουμε να συνεχίσουμε να λέμε τον αδερφό μας, αδερφό και όχι kardes, και τον φίλο, φίλο και όχι arkadas.
Τώρα αν μας βολεύουν οι Τουρκικές λέξεις δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην ασπασθούμε τις απόψεις του Πνευματικού μας κυρίου Ζουράρι. Εύκολο είναι, εύκολο και ανέξοδο, μόνον ας έχουμε κατά νούν και τις νυχτερινές περίεργες συνήθειες των Οθωμανών.
Θα μου πείτε που θα βρούμε τα λεφτά; Εύκολη απάντηση. Στο εμπόριο, την ναυτιλία, την βιομηχανία, τις εξαγωγές και κατά κύριο λόγο στην δουλειά, την πολλή δουλειά. Ξέρετε ποιος τα προσέφερε αυτά τόσο στην Αρχαία Αθήνα όσο και στις σημερινές ΗΠΑ; Απλούστατο, ο καπιταλισμός, ο φιλελευθερισμός και το κεφάλαιο. Δεν νομίζω να πιστεύει κανείς ότι ο Παρθενώνας χτίστηκε από κάποιον σοσιαλιστικό κόσμο, κεφαλαιοκράτες του κερατά ήταν οι Αρχαίοι Αθηναίοι γι’ αυτό και σήμερα οι Αλυκές της Ισπανίας λέγονται Alicante και το Πάνορμον της Σικελίας λέγεται ιταλιστί Palermo. Η ελευθερία χρειάζεται αρετήν και τόλμην, και μπόλικα Ευρώ. Σε πεντακοσάευρα, μην ασχολείσθε με τα δεκάρικα.
Φοίβος Ιωσήφ
