Από τη διασταύρωση θεών και ανθρώπων σύμφωνα με την Ελληνική Μυθολογία γεννήθηκαν οι ημίθεοι. Απίστευτα τα κατορθώματα, οι άθλοι των ημίθεων. Ορισμένοι από αυτούς : ΗΡΑΚΛΗΣ, ΘΗΣΕΑΣ, ΙΑΣΟΝΑΣ, ΠΕΡΣΕΑΣ.
Με θαυμασμό, δέος, έκσταση αναφέρονταν οι κοινοί θνητοί στους ημίθεους. Τους επικαλούνταν κάθε φορά που προέκυπταν ανυπέρβλητες δυσκολίες, να συμβάλλουν στην αντιμετώπισή τους. Με την πάροδο του χρόνου, στην Ελλάδα πάντα, αθλητές των ολυμπιακών αγώνων με σωρεία διακρίσεων σε σειρά ολυμπιάδων, εξομοιώνονταν στη συνείδηση των Ελλήνων με τους ημίθεους.
Ο ΔΙΑΓΟΡΑΣ, ο ανίκητος πυγμάχος του αρχαίου κόσμου, ο ΕΡΜΟΓΕΝΗΣ, ο ταχύτερος όλων, ο ΜΙΛΩΝ ο ΚΡΟΤΩΝΙΑΤΗΣ στεφανωμένος σε έξι ολυμπιάδες, ο ΘΕΑΓΕΝΗΣ από τη Θάσο, πυγμάχος, δρομέας, μύθος για το ανθρώπινο γένος, πολλοί άλλοι. Στις μέρες μας αναβιώνουν τα σύμβολα αυτά από καιρού εις καιρόν, εκπεφρασμένα από συνανθρώπους μας που κατορθώνουν απίστευτες επιδόσεις. Να αναμετρώνται π. χ. με τον εαυτό τους, τις δυνάμεις – δυνατότητές τους υφιστάμενοι σκληρές δοκιμασίες νυχθημερόν.
Κάτι τέτοιο είναι ο αγώνας δρόμου βουνού απόστασης 100 μιλίων ή 168 χιλιομέτρων με την ονομασία RODOPI ADVENDURUN που πραγματοποιήθηκε στον εθνικό δρυμό της Χαϋντού αντιπροχθές 21 – 22 Οκτωβρίου. Διακόσιοι υπερμαραθωνοδρόμοι από οκτώ χώρες έδωσαν το παρόν στο αγώνισμα που διεξήχθη για 7η φορά.
Ο ΦΕΙΔΙΠΠΙΔΗΣ,ο Αθηναίος δρομέας που στάλθηκε στη Σπάρτη για να ζητήσει βοήθεια λίγο πριν τη μάχη του Μαραθώνα, πήρε την πρωτοβουλία να συγκεντρώσει τους ημίθεους, τους ολυμπιονίκες, όλους όσους εξύμνησαν οι ποιητές στην πορεία του Γένους για τα ανδραγαθήματά τους για ένα κρασί εκεί στον κάτω κόσμο όπου στήθηκε γιγαντοοθόνη που μετέδιδε ζωντανά εικόνα από το δασικό χωριό, τις ατέλειωτες διαδρομές στα βουνά της ΞΑΝΘΗΣ. Λες και ήταν χθες, πάραυτα είναι σήμερα. Εβδομήντα πέντε γενιές μετά από αυτή του ΦΕΙΔΙΠΠΙΔΗ.
– Ταχυδρόμε, μπορείς να μας πεις από τι υλικό είναι φτιαγμένοι αυτοί οι δρομείς ; άνδρες και γυναίκες; ρώτησε τον ΦΕΙΔΙΠΠΙΔΗ ο ΗΡΑΚΛΗΣ. Βρέθηκα κι εγώ παλιά εκεί για κάτι άλογα στη ΔΙΟΜΗΔΕΙΑ. Να τρέξω όμως 100 μίλια ούτε σκέψη. Η βασίλισσα των ΑΜΑΖΟΝΩΝ η ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ μου εκμυστηρεύτηκε πως η διοργάνωση αυτή είναι ΥΜΝΟΣ στην υπέρβαση. Ίσως, αν δεν είχε κλέψει την καρδιά της ο ΑΧΙΛΛΕΑΣ κάποτε να το αποτολμούσαμε.
– ΗΡΑΚΛΗ είχε δίκαιο η βασίλισσα. Η συμμετοχή και ο τερματισμός στο συγκεκριμένο υπερμαραθώνιο είναι ΥΜΝΟΣ στην υπέρβαση. Πηγαινοέρχεσαι ανάμεσα στον πάνω και κάτω κόσμο τις ώρες της διαδρομής. Κάποια αόρατη δύναμη σε κρατά ζωντανό. Τα στοιχεία της φύσης, τα θηρία του δάσους, όλα σε συντροφεύουν. Οι αισθήσεις σου δεν είναι πάντοτε πέντε. Τις ανακτάς, κάποιες ώρες μετά τον τερματισμό. Τότε έχεις μια ακόμα. Την αίσθηση του ΟΥΡΑΝΟΥ.
– Ταχυδρόμε τα εγγόνια σε άφησαν πίσω. Το πήρες χαμπάρι ;
– Κι εσένα ΗΡΑΚΛΗ. Και όλους μας. Είμαστε πολλαπλά περήφανοι. Δικαιωμένοι. Οι μαθητές μας βγήκαν πολύ καλύτεροί μας.
Είπαν και άλλα πολλά εκείνο το βράδυ στον Άδη. Κάθε δεύτερη λέξη ακούγονταν ο ΥΜΝΟΣ στην υπέρβαση. Σε μια διαδρομή 150 γενεών. Από τους ΗΜΙΘΕΟΥΣ της μυθολογίας, στους «ΗΜΙΘΕΟΥΣ» υπερμαραθωνοδρόμους. Ο ΟΜΗΡΟΣ, Ο ΠΙΝΔΑΡΟΣ, Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ… Πάντα βρίσκεται κάποιος ποιητής να τους χαρίζει αιώνια δόξα.
Το έπος των « ημίθεων» αφιερώνεται στον πρόσφατα αδικοχαμένο Περιφερειάρχη μας ΓΙΩΡΓΟ ΠΑΥΛΙΔΗ. Πέραν των ευεργετημάτων στο στίβο της πολιτικής, μας δίδαξε το ΕΥ ΑΓΩΝΙΖΕΣΘΑΙ. Γιώργο θα είσαι πάντα στις καρδιές μας.
Στέλιος Αρσενίου
