Λέγοντας ανάστημα, το μυαλό μας πηγαίνει στο ύψος κάποιου ατόμου. Αυτή είναι η έννοια της λέξης κυριολεκτικά. Μεταφορικά, ανάστημα είναι το σύνολο των αρετών που συγκεντρώνει κάποιος -α, που τον στέλνουν στα ουράνια, καθιστώντας τον παράδειγμα προς μίμηση.
Για μας τους Έλληνες που περνάμε κατά καιρούς μεγάλες δοκιμασίες όπως η σημερινή, από την οποία κρέμεται πάνω από τα κεφάλια μας ο αφανισμός, άλλοτε η Θεία Πρόνοια, άλλοτε το μεγαλείο της φυλής, άλλοτε ο καλός μας ο καιρός μεριμνούν ώστε στα δύσβατα μονοπάτια, εκεί που πάμε να λυγίσουμε, να εμφανίζονται τα ΑΝΑΣΤΗΜΑΤΑ, τα οποία με τη στάση, τη συμπεριφορά, τις επιδόσεις αιφνιδιάζουν τον πλανήτη μας, δίνουν τη δύναμη σε μας να συνεχίσουμε.
Στην καθημερινότητα, κοιτάζοντας δίπλα, διαπιστώνουμε την ύπαρξη συνανθρώπων μας με ξεχωριστούς αγώνες για το καρβέλι, την επιβίωση. Λίγο μακρύτερα βλέπουμε κάποιους άλλους να φροντίζουν ανήμπορους, αποδεκατισμένους. Περνώντας τα σύνορα, οι προκλήσεις του ανταγωνισμού, θέλουν τα ΑΝΑΣΤΗΜΑΤΑ με παγκόσμια ακτινοβολία.
Μιας και το 2017 ορίστηκε ως έτος Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης, θέλησα να κάνω ένα σεργιάνι. Για τη ΔΡΑΜΑ γνώριζα ό,τι περίμενε πως και πως το μήνα Δεκέμβριο την Ονειρούπολη, να βγει από την αφάνεια στην επιφάνεια. Είδα μια πόλη να μετονομάζεται σε Ονειρούπολη.
Οι επιτυχίες στους Ολυμπιακούς Αγώνες του ΡΙΟ, όπως και στο παγκόσμιο πρωτάθλημα σκοποβολής της ΜΠΟΛΟΝΙΑ με την ΑΝΝΑ ΚΟΡΑΚΑΚΗ ( 2 χρυσά – 1 αργυρό – 1 χάλκινο ) έκαναν την πόλη Ονειρούπολη διαρκείας, Ονειρούπολη για πάντα.
Στην ΚΑΒΑΛΑ είδα τη ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΤΣΟΛΑΚΙΔΟΥ. Δεν αποφοίτησε από το Λύκειο ακόμα. Πάραυτα 3 φορές πήρε τον τίτλο της ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΑΣ Νέων στο σκάκι. Η τρίτη εφέτος, μπροστά από ένα μήνα στο Χάντι Μανσίνσκ της Ρωσίας. Είδα και τη ΘΑΣΟ ανάμεσα στους πέντε κορυφαίους νησιώτικους προορισμούς της πατρίδας μας. Δεν περίμενα να δω άλλα.
Από τη παλιά Εθνική Οδό ήρθα στην ΞΑΝΘΗ. Συνέπεσε να είναι η ημερομηνία που οι Πόντιοι χορευτές έσμιγαν για 12η φορά. Είδα χορούς ατέλειωτους. Είδα την ΕΠΙΔΑΥΡΟ να μετακομίζει στην ΞΑΝΘΗ. Ο ΤΑΚΗΣ ΒΑΜΒΑΚΙΔΗΣ αναβίωσε τον ΜΑΝΟ ΚΑΤΡΑΚΗ. Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΙΤΙΔΗΣ τον ΚΑΡΟΛΟ ΚΟΥΝ. Η ΕΛΕΝΗ ΝΤΟΜΠΡΟΥ, κάποιες μέρες πρωτύτερα στο Μονοπάτι της Ζωής την ΑΛΕΚΑ ΚΑΤΣΕΛΗ. Είδα παγκόσμιους πρωταθλητές στη ρομποτική, τη φυσική, τα μαθηματικά. Δικαιωμένο τον ΑΝΤΩΝΗ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗ, καταξιωμένο το ΒΑΣΙΛΗ ΤΟΡΟΣΙΔΗ. Το ΔΗΜΟ ΣΤΑΘΟΥΛΗ 1ο πανελληνιονίκη σε διαγωνισμό της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης κ. α.
Συνέχισα για την ΚΟΜΟΤΗΝΗ. Εκεί τα σκήπτρα σε ολυμπιακά μετάλλια και αγωνίσματα τα διατηρεί ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΤΑΞΙΛΔΑΡΗΣ.
Συνέχισα για τον Έβρο. Τις ΦΕΡΕΣ. Έξω από την Παναγιά των Θρακών, την ΚΟΣΜΟΣΩΤΕΙΡΑ, είδα τους ποδηλάτες του ΠΗΓΑΣΣΟΥ από την ΞΑΝΘΗ, σύμβολα της αειφορίας, να στεφανώνουν τον ΔΗΜΟΣΘΕΝΗ ΜΙΧΑΛΕΝΤΖΑΚΗ, τον χρυσό ολυμπιονίκη του ΡΙΟ στην κολύμβηση. Είδα και πολλά άλλα ΑΝΑΣΤΗΜΑΤΑ. Σε όλο το φάσμα της ζωής.
Σεργιανώντας στην Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης εύκολα μεθάει ο περιηγητής. Από τις ατέλειωτες διακρίσεις ( παγκόσμιες – πανελλήνιες ) των παιδιών της.
Στην υγειά σας παιδιά μας. «Μπάντα τέτοια».
Στέλιος Αρσενίου
