Ομιλία του ψυχίατρου Ιάκωβου Μαρτίδη στο κατάμεστο Ίδρυμα Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης
Μαρτίδης: «Άριστος γονιός είναι ο ά-χρηστος γονιός, αυτός που το παιδί του δεν τον χρειάζεται πλέον»
Ο γνωστός στους Ξανθιώτες Δραμινός ψυχίατρος και οικογενειακός θεραπευτής, Ιάκωβος Μαρτίδης, γέμισε για μια ακόμη φορά την αίθουσα εκδηλώσεων του Ιδρύματος Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης το απόγευμα της Παρασκευής 20 Μαΐου. Το θέμα που ανέπτυξε, παραπέμποντας στον τίτλο κλασικής ταινίας γουέστερν, αφορούσε τον καλό, τον σωστό και τον εξαίρετο γονιό. Με πολλά παραδείγματα από την πολυετή του επαγγελματική ενασχόληση με το θέμα, αλλά και την προσωπική του εμπειρία ως γονιός, ο κ. Μαρτίδης τόνισε την ανάγκη που έχουν τα παιδιά από αγάπη, αναφέροντας την χαρακτηριστική και αγαπημένη του φράση της αμερικανίδας ψυχοθεραπεύτριας Virginia Satir: «Έχουμε ανάγκη 4 αγκαλιές τη μέρα για να επιβιώσουμε, 8 αγκαλιές την ημέρα για να συντηρηθούμε και 12 αγκαλιές την ημέρα για να αναπτυχθούμε». Μερικά από τα πολλά χαρακτηριστικά ενός εξαίρετου γονιού που παρουσίασε ο κ. Μαρτίδης ήταν: ανιδιοτελής αγάπη, αγκαλιές χωρίς τσιγκουνιές, ενθάρρυνση, συμμετοχή στις δραστηριότητες των παιδιών, οριοθέτηση, να ξέρει να ακούει, να είναι συνεπής και πολλά άλλα.
Αν δεν μπορούμε να γίνουμε σοφοί γονείς, ας γίνουμε τουλάχιστον έξυπνοι γονείς
Σε αντίστοιχη ομιλία του σε άλλη πόλη, ο Ιάκωβος Μαρτίδης είχε ρωτήσει το κοινό αν προτιμά την 20λεπτη εισήγηση που έχει ετοιμάσει ή την ίδια συμπυκνωμένη σε μία φράση. Η φράση και προτροπή ήταν να γίνουν οι γονείς άχρηστοι. Εξηγώντας την παράδοξη παραίνεση, ο ομιλητής εστίασε στην ανάγκη ανεξαρτητοποίησης των παιδιών, την απουσία κτητικότητας από πλευράς των γονιών, ώστε σταδιακά να γίνουν ά-χρηστοι για τα παιδιά, αφού θα μπορούν να επιβιώσουν χωρίς την ανάγκη συνεχούς παρουσίας τους και εξάρτησης. Παραδέχθηκε ότι δεν υπάρχει αλάνθαστος γονιός, αφού και οι γονείς μεγαλώνουν μαζί με τα παιδιά, χωρίζοντάς τους σε τρεις γενικές κατηγορίες: τους γονείς που δεν μαθαίνουν από τα λάθη τους, τους έξυπνους γονείς που μαθαίνουν από τα λάθη που κάνουν και δεν τα επαναλαμβάνουν και τους σοφούς γονείς που παίρνουν παράδειγμα από τα λάθη άλλων. Έκλεισε την ομιλία του με αυτή την παραίνεση: «Αν δεν μπορούμε να γίνουμε σοφοί γονείς, ας γίνουμε τουλάχιστον έξυπνοι γονείς».
ΧΑΡΗΣ ΔΙΑΦΩΝΙΔΗΣ
