Με τις επιλογές της δήθεν αριστερής κυβέρνησης συντελείται μια απίστευτη αναδιανομή πλούτου. Όχι βέβαια υπέρ των φτωχών ή μεσαίων στρωμάτων, αλλά κυρίως υπέρ των ξένων και όσων έχουν βγάλει χρήματα στο εξωτερικό. Οι ελληνικές τράπεζες στο σύνολο τους, εξαγοράστηκαν από ξένα funds αντί πινακίου φακής, ενώ οι επιχειρήσεις, τα ακίνητα και τα εισοδήματα όλων των πολιτών απαξιώνονται συνεχώς από την δυσβάστακτη υπερφορολόγηση.
Μόνο με 850 εκατομμύρια, εξαγοράστηκαν οι τράπεζες, ενώ τον περασμένο Ιανουάριο άξιζαν 33 δισεκατομμύρια. Δεν υπάρχει χώρα στον κόσμο, ούτε καν η Αργεντινή στην εποχή της πτώχευσής της, όπου ξεπουλήθηκαν όλες οι τράπεζες σε τόσο εξευτελιστικές τιμές. Έτσι δικαιώθηκε το μίσος του Τσίπρα και των ανόητων «οικονομολόγων» του, τύπου Βαρουφάκη και Σια, εναντίον του τραπεζικού συστήματος και των επιχειρήσεων.
Και ας μη βιαστούν οι «φίλοι» του λαού και οι αμετανόητοι κρατικές να πανηγυρίσουν για το «χτύπημα» που κατάφεραν εναντίον του «μεγάλου κεφαλαίου». Μετά τις ανακεφαλαιοποίησεις, το δημόσιο που κατείχε το 85% των τραπεζών, ενώ τώρα μόλις το 16% και αυτό σε απίστευτα χαμηλές τιμές. Άρα το χτύπημα έγινε εναντίον του δημοσίου και του λαού που θα πληρώσει με την Φορολόγηση του αυτή την λεηλασία του δημόσιου πλούτου που προκάλεσαν οι μαθητευόμενοι μάγοι του ΣΥΡΙΖΑ, με την καταστροφική διαπραγμάτευση, τα ισοδύναμα, τα δημοψηφίσματα, τα capital controls και τις αχρείαστες εκλογές, για ξεκαθάρισμα των κομματικών τους αντιπάλων.
Την ίδια ώρα με την ρύθμιση για τα στεγαστικά δάνεια αίρεται η προστασία της πρώτης κατοικίας και προστατεύεται από τους πλειστηριασμούς, μόνο το 25% των κατοικιών και αυτό υπό τον όρο ότι οι τράπεζες, που δεν είναι πια ελληνικές θα κρίνουν αν οι δανειολήπτες μπορούν να εξυπηρετήσουν τα δάνειά τους.
Έπεται η ρύθμιση των «κόκκινων» επιχειρηματικών δανείων, τα οποία βέβαια θα διαχειρισθούν οι διοικήσεις των αφελληνισμένων τραπεζών, με άμεσο κίνδυνο να περάσουν στην ιδιοκτησία τους επιχειρήσεις που αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στην εξυπηρέτησή τους ή τμήματα της ακίνητης περιουσίας τους. Δεν είναι βέβαια μόνο οι ξένοι που αγόρασαν τις τράπεζες κοψοχρονιά. Είναι και οι Έλληνες που είχαν φροντίσει να βγάλουν τα χρήματα τους στο εξωτερικό και έρχονται τώρα σαν κύριοι και με τις ευλογίες του κράτους που δίνει κίνητρα για επαναπατρισμό των κεφαλαίων τους, να αγοράσουν πάμφθηνα μετοχές τραπεζών και ακίνητα που θα βγαίνουν σε πλειστηριασμούς.
Οι άλλοι, τα κορόιδα που είχαν τα χρήματά τους στις ελληνικές τράπεζες ή κρατούσαν τις μετοχές που είχαν αποκτήσει σε υψηλές τιμές, όταν αποφάσισαν να επενδύσουν τις οικονομίες τους σε τραπεζικούς τίτλους, με την ελπίδα να πάρουν πίσω ένα μέρος από τα χρήματά τους, είδαν την αξία τους να εξαϋλώνεται.
Μεταξύ αυτών και η αξία των επενδύσεων σε τραπεζικές μετοχές, που είχαν κάνει ως πράξη εμπιστοσύνης στις Ελληνικές Τράπεζες, συλλογικοί και Κοινωνικοί φορείς (ασφαλιστικά ταμεία, εκκλησία, επιμελητήρια συνεταιρισμοί κλπ).
Φθάσαμε έτσι σε ένα σημείο όπου η κατάρρευση της πραγματικής οικονομίας, εν όψει και των επιπτώσεων της ύφεσης στην ανεργία, στους μισθούς, στις εξαγωγές και στα ασφαλιστικά ταμεία να λειτουργεί ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία των φωστήρων της «πρώτης φοράς Αριστεράς», οι οποίοι δέσμιοι των ιδεοληψιών του περασμένου και του προπερασμένου αιώνα, οδηγούν συνειδητά την χώρα στην καταστροφή…
Γιάννης Λασκαράκης
