Τήνελλα Καλλίνικε…. Τήνελλα Καλλίνικε….
Η ευχή της εκάστοτε πρωθιέρειας με την παράδοση της ολυμπιακής φλόγας στον πρώτο λαμπαδηδρόμο, επευφημία προς τους νικητές των Ολυμπιακών Αγώνων δονούσε τον χώρο υποδοχής των ταξιδιωτών στο αεροδρόμιο «ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ» της Αλεξανδρούπολης ξαφνιάζοντας ευχάριστα τους παριστάμενους το πρωΐ της Δευτέρας 9 – 11 – 2015 όταν πρόβαλλαν στην είσοδο τα μέλη της αποστολής του 1ου Λυκείου Ξάνθης, επιστρέφοντας παγκόσμιοι πρωταθλητές από την Ολυμπιάδα Ρομποτικής στη Ντόχα του Κατάρ.
Άνοιξαν οι αγκαλιές, κάποια δάκρυα μικτών συναισθημάτων χαράς, υπερηφάνειας, συγκίνησης, ήρθαν να τα στεγνώσουν τα αστείρευτα ροδοπέταλα με τα οποία γονείς και φίλοι των μελών της αποστολής έραναν τους υπερπρωταθλητές.
Η πεντάχορδη φόρμιγγα ( λύρα ) του Ορφέα έδωσε τη θέση της σε αντίστοιχη ποντιακή. Ρεσιτάλ ερμηνείας από τη λύρα και το νταούλι στο δαφνοστεφάνωμα των ολυμπιονικών και του προπονητή.
ΘΑΝΑΣΗΣ ΜΠΑΛΑΦΟΥΤΗΣ
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΟΚΚΙΝΟΣ
ΧΑΡΗΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ
ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΝΤΑΖΙΔΗΣ
Τα επινίκεια της ανεπανάληπτης επιτυχίας μόλις ξεκίνησαν, διότι αυτό που θα ακολουθούσε δυο ώρες αργότερα μπροστά στο Δημαρχείο της πόλης, δεν ξανάγινε.
Πως αλλιώς να ερμηνευτεί η εκτόξευση του 1ου Λυκείου της πόλης, ΕΘΝΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ επι του προκειμένου, στη δεύτερη θέση του κόσμου, πάνω από χώρες που δαπανούν για τεχνολογική εκπαίδευση δισεκατομμύρια επι δισεκατομμυρίων.
Τι είναι το «ΕΙΝΑΙ» ; αυτό που απογειώνει η καθηλώνει μεταξύ ομοειδών προσώπων, αντικειμένων η καταστάσεων; Ο Αριστοτέλης ανάλωσε τη ζωή του να το επισημάνει, να το περιγράψει. Είναι αυτό που εμφύσησε ο καθηγητής πληροφορικής Θανάσης Μπαλαφούτης στους μαθητές του και λίγο από τον Οδυσσέα σαν έκφραση ανατροπής, ευφυΐας, ΜΕΓΑΛΕΙΟΥ.
Αυτού που έλαμψε στην υποδοχή της αποστολής.
Ο Δήμαρχος, ο εκπρόσωπος του Σεβασμιότατου, οι εκπρόσωποι φορέων της πόλης, οι συμμαθητές των παιδιών, μικρότερης ηλικίας μαθητές όπως αυτοί της τρίτης τάξης του τρίτου Δημοτικού Σχολείου που τους στεφάνωσαν με τον κότινο των ολυμπιονικών, έστειλαν την ΞΑΝΘΗ στα ουράνια.
Εκεί που την είχε αφήσει ο Μάνος Χατζιδάκις με το OSCAR μουσικής το 1960. «Ας κρατήσουν οι χοροί» συμπλήρωνε από δίπλα ο Διονύσης Σαββόπουλος, καθώς η λύρα με το νταούλι έδιναν ατέλειωτο κέφι στους παριστάμενους.
Τήνελλα Καλλίνικε…. Τήνελλα Καλλίνικε…. Τήνελλα Καλλίνικε….. Μυριόστομη ευχή, επευφημία από όλους. Υπάρχει ελπίδα. Θα ανανήψουμε. Θα σηκωθούμε. Το εγγυάται η νέα γενιά.
Το προσυπογράφουν οι εκπαιδευτικοί. Το περιμένει όλος ο κόσμος. Όλοι όσοι συνήθισαν να περιμένουν μηνύματα ανάτασης από την ΕΛΛΑΔΑ.
Παιδιά μας ανυπέρβλητα, δάσκαλοι ανεξάντλητοι, για όλα όσα μας προσφέρετε σας ΕΥΓΝΩΜΟΝΟΥΜΕ. Συνειδητοποιώντας τις συνθήκες του αγώνα σας, όσο μπορούμε θα σας συμπαρασταθούμε.
Στέλιος Αρσενίου
