Μια κατάθεση του καθηγητή και προπονητή της ομάδας του 1ου ΓΕΛ, Θανάση Μπαλαφούτη
Θ. Μπαλαφούτης: «Την τιτάνια προσπάθεια των παιδιών λίγοι την γνώριζαν και θα έμενε στην αφάνεια αν δεν ερχόταν το ολυμπιακό μετάλλιο»
Η τεράστια επιτυχία των μαθητών της ομάδας ρομποτικής του 1ου ΓΕΛ Ξάνθης στην πρόσφατη Ολυμπιάδα στο Κατάρ έγινε αρκετά γνωστή. Αυτό που δεν ξέρουν όμως οι περισσότεροι, είναι το τι χρειάστηκε για να στεφθεί με επιτυχία όλη αυτή η προσπάθεια. Μέχρι και λίγο πριν την συμμετοχή των παιδιών στο μεγάλο αυτό μαθητικό γεγονός και τον θρίαμβό τους, ελάχιστοι γνώριζαν ακόμη και την ύπαρξη ομάδας ρομποτικής στην πόλη μας. Το «Ε» ήταν εκεί από το ξεκίνημα της αξιέπαινης πρωτοβουλίας πριν από τρία χρόνια, αφουγκραζόμενο τους αγώνες και τις αγωνίες μαθητών, γονέων και καθηγητών. Αφού ο αρχικός ενθουσιασμός από την επιτυχία καταλάγιασε –παρότι δεν ήταν αυτός που έπρεπε και άξιζε σε μία τόσο μεγάλη διάκριση– ο καθηγητής πληροφορικής του 1ου ΓΕΛ και προπονητής της ομάδας RoboSpecialists, Θανάσης Μπαλαφούτης, έρχεται με ένα σύντομο κείμενό του να αναδείξει την εργώδη, κοπιώδη και επίμονη προσπάθεια των τριών μαθητών, που τους οδήγησε στην κατάκτηση του αργυρού μεταλλίου. Ακολουθεί το κείμενο.
Έλληνες ανταγωνίστηκαν τεχνολογικούς κολοσσούς της Ασίας
«Η ομάδα ρομποτικής του σχολείου μας, που αποτελείται από τους μαθητές της Γ΄ Λυκείου, Αλέξανδρο Πανταζίδη, Χάρη Παπαδάκη και τον φοιτητή πλέον και περσινό μαθητή μας Βασίλη Κόκκινο, μετά την 1η θέση που κατέλαβε στους Πανελλήνιους αγώνες ρομποτικής, εκπροσώπησε τη χώρα μας στην Ολυμπιάδα ρομποτικής που πραγματοποιήθηκε στη Ντόχα του Κατάρ, 6-8 Νοεμβρίου.
Τα όσα έζησε η ομάδα μας στο μακρινό Κατάρ είναι δύσκολο να περιγραφούν με λόγια. Ατενίζοντας το ασημένιο ολυμπιακό μετάλλιο στο στήθος των παιδιών, το πάθος με το οποίο αγωνίστηκαν, την ψυχική δύναμη και την ετοιμότητα για να ξεπεράσουν τα τεχνικά προβλήματα που παρουσιάστηκαν, είναι πραγματικά να απορεί κανείς και ταυτόχρονα να θαυμάζει. Δεν είναι μικρό πράγμα Έλληνες μαθητές να κοιτούν στα μάτια και να ανταγωνίζονται ως ίσοι προς ίσους τους τεχνολογικούς κολοσσούς της ασιατικής ηπείρου.
Στις χώρες του Ανατέλλοντος Ηλίου, η ρομποτική διδάσκεται στα σχολεία από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού, σε καθημερινή βάση. Στη χώρα μας, αποτελεί ένα χόμπι, μια εξωσχολική δραστηριότητα, όπου οι περισσότεροι μαθητές την αγνοούν και λίγοι εκπαιδευτικοί αποφασίζουν να την εντάξουν στην εκπαιδευτική τους φαρέτρα».
«Θέλει πραγματικά τόλμη και ωριμότητα για να ασχοληθεί κανείς με πράγματα που αγαπά»
«Η αλήθεια είναι πως οι Έλληνες μαθητές, ιδιαίτερα αυτοί του λυκείου, εγκλωβισμένοι καθώς είναι στη διαδικασία των πανελλαδικών εξετάσεων, δεν έχουν το χρόνο και τη διάθεση να αναζητήσουν άλλες πηγές γνώσης πέρα από αυτές που βασανιστικά τους επιτάσσει η διδακτέα ύλη. Θέλει πραγματικά τόλμη και ωριμότητα να αποφασίσει κανείς να στρέψει αλλού την προσοχή του και να ασχοληθεί με πράγματα που αγαπά.
Τέτοια παιδιά είναι ο Βασίλης, ο Αλέξανδρος και ο Χάρης, και είναι τιμή μου που τους έχω μαθητές. Κάθε Κυριακή ανέβαιναν στο σχολείο και επί 2 ώρες πειραματίζονταν με μηχανικές κατασκευές και αλγορίθμους προκειμένου να καταλήξουν στη μορφή και τη λογική που θα έχουν τα ρομπότ ποδοσφαιριστές. Η δουλειά συνεχιζόταν και στο σπίτι. Υπήρξαν ημέρες που αφιέρωναν 4-6 ώρες για να δαμάσουν το Robuero (επιθετικός) και το Robuerto (τερματοφύλακας). Πολύ συχνά τα βράδια μέσω skype γίνονταν συζητήσεις και παίρνονταν αποφάσεις για τις νέες δοκιμές-βελτιώσεις. Το καλοκαίρι, κάθε Πέμπτη, το 1ο ΓΕΛ Ξάνθης δεν ήταν ανοικτό μόνο για την καλοκαιρινή εφημερία, υποδεχόταν επίσης στο εργαστήριο πληροφορικής και την ομάδα ρομποτικής. Λίγες ημέρες πριν φύγουμε για την ολυμπιάδα, τα φώτα του σχολείου έμεναν ανοικτά μέχρι τις 2 το βράδυ.
Την τιτάνια προσπάθεια των παιδιών λίγοι την γνώριζαν και θα έμενε στην αφάνεια αν δεν ερχόταν το ολυμπιακό μετάλλιο. Ο λόγος που την αναδεικνύουμε εδώ, δεν είναι για το χειροκρότημά σας, αλλά για να αποτελέσει δίδαγμα προς τα νέα παιδιά. Οι επιτυχίες στη ζωή συνήθως έρχονται ύστερα από πολύ κόπο και μεγάλες θυσίες και σπανίως αποτελούν προϊόν τύχης. Μερικές φορές η ζωή ανταμείβει γενναία όσους ρισκάρουν για να κυνηγήσουν τα όνειρά τους».
Βράβευση των Ολυμπιονικών μαθητών από την ΑΣΠΙΔΑ ΞΑΝΘΗΣ
Στο ημίχρονο του αγώνα μπάσκετ ΑΣΠΙΔΑ ΞΑΝΘΗΣ – ΖΕΦΥΡΟΣ 02, που πραγματοποιήθηκε στο κλειστό γήπεδο του Ευμοίρου το απόγευμα της Κυριακής 22 Νοεμβρίου, η ομάδα της Ασπίδας βράβευσε τους αργυρούς ολυμπιονίκες ρομποτικής του 1ου Λυκείου Ξάνθης.
Ο τεχνικός διευθυντής της Ασπίδας, Δημήτρης Παναγιωτόπουλος, συνεχάρη τα παιδιά και τον καθηγητή τους, Θανάση Μπαλαφούτη, για τη μεγάλη επιτυχία τους. Τόνισε πως στην Ελλάδα της κρίσης αποτελούν ένα φωτεινό παράδειγμα και πρόσθεσε πως οι Έλληνες με σωστή δουλειά, επιμονή και όραμα μπορούν να κάνουν θαύματα. Τέλος, ευχήθηκε να εμπνεύσουν και άλλους μαθητές σε όποιο στίβο, επιστημονικό ή αθλητικό, και αν αγωνίζονται, να κάνουν όνειρα και να παλεύουν γι’ αυτά. Εκ μέρους των RoboSpecialists, ο καθηγητής κ. Μπαλαφούτης ανέφερε πως είναι μεγάλη τιμή η βράβευση από την ομάδα μπάσκετ της πόλης μας, που αγωνίζεται στη Γ’ εθνική κατηγορία και ευχαρίστησε τους ανθρώπους της Ασπίδας και τους φιλάθλους για το ζεστό τους χειροκρότημα.
chdiafonidis@empros.gr
