Ένοπλοι αγωνιστές του Ισλαμικού Κράτους και του ISIS, επί τέσσερα τουλάχιστον έτη βλέπω την καταστροφική μανία σας να επιπίπτει στην γη της γλυκιάς επίγειας πατρίδας μου, στην Ταρσό της Κιλικίας και σε όλη την Συρία. Σάς γράφω αυτήν την Επιστολή στην γλώσσα των Ευαγγελίων μας και όχι στην γλώσσα της Αραβίας, την γλώσσα σας και την γλώσσα, που σήμερα ομιλούν στην όμορφη Συρία μου και που έμαθα και εγώ, όταν για έτη φυλακισμένο για έτη με είχε ο τότε διώκτης της Πίστης μου, ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας. Εγώ λοιπόν ο πολυβασανισμένος Σαούλ ή Σαύλος και με το ρωμαϊκό όνομά μου, Παύλος, λεγόμενος, ήμουν ο πλέον απηνής και αδιάλλακτος διώκτης της Εκκλησίας, αλλά στον δρόμο για την Δαμασκό, την πόλη, που θέλετε να πολιορκήσετε και να καταλάβετε, ο Κύριος και Θεός μας εμφάνισε εμπρός μου τον αναστημένο Υιό Του, τον Ιησού Χριστό: τότε απέκτησα ζωή και αναλογίζομαι τι βιοτή είχα μέχρι τότε. Αυτό σάς λέω να κάνετε και εσείς.
Ένοπλοι αγωνιστές, σάς καταλαβαίνω και μέχρι ενός σημείου μπορώ και να κατανοήσω τον αγώνα σας. Ακούω ότι πολεμάτε για την πίστη σας, μα πολεμάτε λάθος. Πριν ξεκινήσω το διακόνημά μου, χρειάσθηκαν επτά χρόνια προπαρασκευής μου στην Αραβία και στην αγαπημένη μου Ταρσό και μόνο μετά κατήλθα στην μεγάλη Αντιόχεια, για να βοηθήσω τον Απόστολο Βαρνάβα στην οργάνωση της Εκκλησίας μας εκεί. Τρεις μακρόχρονες αποστολικές πορείες, για να μεταφέρω το Φως του Κυρίου μου όπου γης, διακόπηκαν, επειδή μέ συνέλαβαν στα ιερά Ιεροσόλυμα και με φυλάκισαν δύο χρόνια στην Καισάρεια και άλλα τόσα στην Ρώμη μετά από επικίνδυνο ταξίδι. Όταν με άφησαν ελεύθερο, δεν μπορούσα παρά μόνο να οργανώσω την τέταρτη αποστολική πορεία μου, αλλά και πάλι με συνέλαβαν, μα αυτή την φορά με καταδίκασαν σε θάνατο διά ξίφους : ήταν επί Αυτοκράτορα Νέρωνα γύρω στο 64 μΧ. Αρα εγώ, που σάς ομιλώ, ξέρω από αγώνες για την πίστη, στα ίδια χώματα περπάτησα ακάματος, τον ίδιο αέρα εισέπνευσα, το ίδιο νερό ήπια.
Ένοπλοι αγωνιστές, ξέρω ότι για αυτό, που κάνετε, χρειάζεται πύρινη καρδιά και χαλύβδινη θέληση, αποφασιστικότητα και ακατάβλητη δράση, ετοιμότητα και ευστροφία, μα πάνω από όλα πίστη. Όμως πίστη σε τι; Όλα όσα κάνετε, γίνονται χωρίς ηθική, μα ούτε κρίση ούτε διάκριση. Όσες δεξιότητες και ικανότητες και αν έχετε, τις αφήνετε να τις πάρει ο άνεμος, σαν τον λίβα, που καίει τα σπαρτά. Στον δικό μου ταπεινό αγώνα, για να διαδώσω το μήνυμα του Κυρίου και Θεού μου, για 28-30 έτη οργάνωσα τέσσερες αποστολικές πορείες. Χωρίς βία, χωρίς εξαναγκασμό, αλλά με αγάπη στον συνάνθρωπό μου, αργότερα με αποκάλεσαν “Απόστολο των Εθνών”, γιατί εγώ, ένας απλός άνθρωπος από την όμορφη Ταρσό, θεώρησα όλους τους ανθρώπους αδέλφια μου και τούς μιλούσα για τον Πατέρα και Θεό μας : για αυτά δεν λέτε ότι πολεμάτε και εσείς ;
Τι και αν κρατάτε σφιχτά στα χέρια σας το Ιερό Κοράνιο, όταν αυτά είναι ματωμένα από τους φρικτούς θανάτους των αδελφών σας;
Τι και αν έχετε το Ιερό Κοράνιο πάντα δίπλα σας, τις μεγάλες και παναθρώπινες αλήθειες, που περιέχει ο λόγος για τον Κύριο και Θεό μας εκεί, τον έχετε ακούσει;
Ένοπλοι αγωνιστές, σάς γράφω την Επιστολή αυτή, όπως έκανα και με τους Κορινθίους, τους Εφεσίους, τους Γαλάτες και άλλους, όταν χρειαζόταν : μην νομίζετε, παντού και πάντα υπήρχαν προβλήματα. Όμως εσείς απειλείτε να καταστρέψετε κάθετι επάνω στην πανέμορφη χώρα μας, την Συρία, για να ξαναφτιάξετε – λέτε…- το Κράτος της Δαμασκού, αλλά και τα Χαλιφάτα της Βαγδάτης, μα και της Κόρδοβας στην Ισπανία, και να κατακάψετε τα πάντα στην ονειρεμένη Κιλικία μου και την Ταρσό μου, που αποχωρίσθηκα με πόνο. Λόγια πολλά δεν έχω πια να σάς πω, αλλά θέλω να σας θυμίσω μόνο το Κεφάλαιο ΙΔ’ και τους στίχους 1-13 από την Α’ Προς Κορινθίους Επιστολή μου. Την απέστειλα εκεί το 54- 55 μΧ, διότι και εκεί επικρατούσε μεγάλη αταξία και διαφθορά, αλλά οι αδελφοί μου, Ακύλας και Προσκίλλα, ο Ιούστος και ο Κρίσπος, μα πάνω από όλα ο Απολλώς, λύσανε τα ζητήματα.
Η Επιστολή ομιλεί για την Αγάπη και μόνο την Αγάπη: “(στίχ.4) Η Αγάπη μακροθυμεί, χρηστεύεται [είναι ευεργετική και ωφέλιμη], η αγάπη ου ζηλοί [δεν φθονεί], η αγάπη ου περπερεύεται [δεν ξιπάζεται ούτε φέρεται με αλαζονεία], ου φυσιούται [δεν κορδώνεται από αλαζονεία], (στίχ. 5) ουκ ασχημονεί, ου ζητεί τα εαυτής [δεν φέραται ιδιοτελώς και υστερόβουλα], ου παροξύνεται [δεν παρασύρεται από θυμό και οργή], ου λογίζεται το κακόν [δεν μνησικακεί], (στίχ. 6) ου χαίρει επί τη αδικία, συγχαίρει δε τη αληθεία [χαίρεται, όταν βλέπει ότι η αλήθεια επικρατεί], (στιχ. 7) πάντα στέγει [προστατεύει όλες τις ελλείψεις και τις αδυναμίες], πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει [δείχνει υπόμονή για τους πλησίον], (στίχ. 8) η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει είτε δε προφητείαι, καταργηθήσονται, είτε γλώσσαι, παύσονται, είτε γνώσις, καταργηθήσεται [η αγάπη υπάρχει πάντα βαθειά και μεγάλη και στην ζωή μας και μετά τον θάνατό μας], (στίχ. 9-10) εκ μέρους δε γινώσκομεν και εκ μέρους προφητεύομεν, όταν δε έλθη το τέλειον, τότε το εκ μέρους καταργηθήσεται [στην ζωή μας μέρος μόνο καταφέρνουμε να γνωρίσουμε και μέρος προλαβαίνει να μάς αποκαλυφθεί προφητικά, όταν όμως μάς δοθεί η τέλεια γνώση, τότε το μερικό και ατελές θα καταργηθεί] (…) (στίχ. 12) βλέπομεν γαρ άρτι δι’ εσόπτρου εν αινίγματι, τότε δε πρόσωπον προς πρόσωπον, άρτι γινώσκω εκ μέρους, τότε δε επιγνώσκομαι, καθώς και επεγνώσθην. [διότι τώρα βλέπουμε σαν μέσα σε καθρέπτη θαμπά και με ατέλειες και μάς μένουν απορίες, που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε, όταν όμως μάς δοθεί η τέλεια γνώση, θα δούμε φανερά και καθαρά και πρόσωπο με πρόσωπο, τώρα γνωρίζω ένα μέρος της αλήθειας, ενώ τότε θα λάβω την τέλεια γνώση, όπως όταν ο Κύριος και Δημιουργός μου μέ έβγαλε από τον λάθος δρόμο στην πίστη μου και μέ κάλεσε στο αποστολικό αξίωμα] (στίχ. 13) νυνί δε μένει πίστις, ελπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα, μείζων δε τούτων η αγάπη [όλα αυτά θα γίνουν στη μέλλουσα ζωή, ενώ τώρα υπάρχουν η πίστη, η ελπίδα και η αγάπη, αυτά τα τρία, αλλά το μεγαλύτερο από αυτά είναι η αγάπη].”.
Αδέλφια μου, τέκνα του Θεού και Πατέρα μας, παιδιά της Μάνας Γης της Συρίας και της Αντιόχειας, άνθη της Κιλικίας και της λατρεμένης μου, Ταρσού, αφήστε τον αχό της μάχης και το αιματοκύλισμα στα χώματα, που περπάτησε ο Υιός του Θεού μας, όπως αναφέρουν και οι δικές σας Γραφές.
Και ο Θεός θα σάς συγχωρήσει κάθετί, που κάνατε.
Ιωάννης Ελ. Κυμιωνής
Δικηγόρος ΔΣΑ – ΝΥ ΟΑΕΔ
e–mail: ioanniskymionis@yahoo.gr
