Το «αλατοπίπερο» των υπερ-μαραθώνιων ορεινού τρεξίματος οι ιστορίες με τις «αλλόκοτες» εμπειρίες των δρομέων
Το διήμερο 17-18 Οκτωβρίου ο φετινός αγώνας 164χλμ. στη Χαϊντού και την οροσειρά της Ροδόπης
Λιγότερο από μία εβδομάδα απομένει για τη διεξαγωγή του αγώνα ορεινού τρεξίματος «ROUT» (164χλμ.) που θα πραγματοποιηθεί το διήμερο 17-18 Οκτωβρίου, για 6η χρονιά, σε διαδρομές της οροσειράς της Ροδόπης, με αφετηρία και τερματισμό τη Χαϊντού (Δασικό Χωριό Ερύμανθου).
Οι 120 αθλητές που θα πάρουν μέρος (σ.σ. προερχόμενοι κυρίως από Ελλάδα αλλά και με συμμετοχές από Ρωσία, Ουκρανία, Ισλανδία, Ολλανδία, Η.Π.Α. κ.α.) θα καταβάλλουν υπερ-προσπάθειες, τρέχοντας για περισσότερες από 24 ώρες μέσα σε πυκνό ατέλειωτο δάσος, βαθιές ρεματιές και σε ακατοίκητες και απομονωμένες αχανείς εκτάσεις. Στο σκηνικό αυτό έρχεται να προστεθεί η ελάχιστη εξωτερική βοήθεια (μόλις 6 σταθμοί ανεφοδιασμού) με την ανθρώπινη απουσία να είναι εμφανής σε μεγάλα κομμάτια διαδρομής. Εκεί, όταν νυχτώσει, οι δρομείς θα έρθουν αντιμέτωποι με πολλούς παράγοντες που ξεκινούν από την κούραση (μυϊκή και πνευματική), τη νύστα, την κακή ορατότητα αλλά και με την άγρια πανίδα καθώς πολλές φορές έχουν συναντήσει αρκούδες, λύκους, αγριογούρουνα και άλλα ζώα τα οποία όμως δεν δημιουργούν πρόβλημα καθώς οι δρομείς διασχίζουν το χώρο κυριαρχίας τους χωρίς να ενοχλήσουν…
Παιχνίδια του μυαλού και της φαντασίας…
Δεν είναι μόνο οι απρόσμενες… συναντήσεις και τα ζώα που συναντούν οι αθλητές κατά τη διάρκεια του αγώνα, καθώς αρκετές φορές οι δρομείς «βλέπουν» ή καλύτερα «ζουν» ξεχωριστές εμπειρίες που αξίζει να αναφερθούν και οι οποίες χαρακτηρίζονται ως «αλλόκοτες» και αφορούν παιχνίδια του μυαλού και της φαντασίας καθώς πρόκειται για ψευδαισθήσεις.
Διαβάζοντας διάφορες ιστοσελίδες βρήκαμε αρκετές ενδιαφέρουσες ιστορίες οι οποίες αξίζει να αναφερθούν, ώστε να διαπιστώσουμε το μέγεθος της προσπάθειας που καταβάλλουν οι αθλητές και πως βιώνουν αυτή την εμπειρία, της συμμετοχής σε έναν αγώνα ROUΤ απόστασης 164χλμ.
Φυσικά όλες αυτές οι ψευδαισθήσεις περνάνε και μετά τον τερματισμό μένουν ως εμπειρίες που οι αθλητές έχουν να διηγούνται, εμπλουτίζοντας τον ιστορικό αυτό αγώνα. Το παραπάνω όμορφο και συνάμα περίεργο θέμα διήγησης εξάλλου είναι και το «αλατοπίπερο» των μεγάλων αγώνων.
Αυτός είναι ο ROUT/Rodopi Advendurun, ο αγώνας ορεινού τρεξίματος 164 χλμ. που φέτος θα διεξαχθεί το διήμερο 17-18 Οκτωβρίου στη Χαϊντού Ξάνθης και την οροσειρά Ροδόπης.
Ο έμπειρος δρομέας και διοργανωτής υπερ-μαραθώνιων, Χρήστος Κατσάνος, είχε επιβεβαιώσει σε πρόσφατη συνέντευξη στο «Ε» τα συμβάντα που αναφέρονται, διηγούμενος δικές του ανάλογες εμπειρίες αλλά και μεταφέροντας μας τις μαρτυρίες συμμετεχόντων που έζησαν ανάλογες ψευδαισθήσεις.
Οι ψευδαισθήσεις είναι παιχνίδια του μυαλού, το οποίο μεταφράζει λάθος τις πληροφορίες που δέχεται από τα αισθητήρια μας (όραση, ακοή κτλ..) και παράγει παραστάσεις που δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα (οπτικές, ακουστικές κτλ…).
Στην αλλοίωση της δυνατότητας του εγκεφάλου να ερμηνεύσει σωστά τις εξωτερικές παραστάσεις παίζουν βασικό ρόλο και άλλοι παράγοντας εκτός της αϋπνίας. Η χοάνη λευκού φωτός των φακών που κουράζει οπτικά, τα ανακλαστικά των ρούχων αθλητών που κινούνται μακριά ή ψηλότερα, τα παιχνίδια των σκιών από το φώς του φακού στα δέντρα και στους βράχους, η μονοτονία που έχει το τρέξιμο την νύχτα όπου περιορίζεται σημαντικά το οπτικό πεδίο αλλά και η ψυχολογία μετά από πολλές ώρες τρεξίματος συνεισφέρουν επίσης σημαντικά.
Βράχοι που έδιναν την εντύπωση σπιτιών
«Ξεκινάμε χαράματα και τρέχουμε όλη την ημέρα έως ότου ξαναβραδιάσει, τότε είναι που καραδοκούν οι παραισθήσεις…
Έβλεπα βράχους που μου έδιναν την εντύπωση άλλοτε ενός αυτοκινήτου, στις 28 ώρες τρεξίματος, άλλοτε ενός σπιτιού στις 32 ώρες, στις ανηφόρες του Θεολόγου, όπου πια ένιωθα να χάνω την επαφή με το περιβάλλον συνεχώς και να βλέπω οράματα. Η μοναξιά ωθεί ακόμα περισσότερο στην υπνηλία και στις παραισθήσεις, όπως επίσης και το βουητό των ποταμιών, που συνοδεύουν τους αθλητές σε μεγαλύτερο απ το μισό της απόστασης…».
Από περιγραφή του Λάζαρου Ρήγου
Οι φωνές μικρών παιδιών ήταν το ποτάμι…
«Έτρεχα επί ώρες δίπλα στα ποτάμια στις ρεματιές του Βαθυρέματος και άκουγα ήχους από φωνές μικρών παιδιών και συνομιλίες στην απέναντί όχθη λες και ήταν παρέες εκδρομέων που είχαν πάει για πικ-νικ. Ήταν τόσο έντονες που ανησύχησα ότι είχα παραισθήσεις και έπρεπε να επισκεφθώ γιατρό. Συζητώντας όμως το συμβάν στην επιστροφή για την Αθήνα με τον Νίκο (Πετρόπουλο) μου είπε ότι είχε και ο ίδιος την ίδια εμπειρία… Τα περάσματα από ποτάμια ή ρυάκια είναι σημεία χαρακτηριστικά όσο αφορά ακουστικές ψευδαισθήσεις μιας και οι ήχοι του νερού που τρέχει μεταφράζονται μερικές φορές ως φωνές και ψίθυροι από το μυαλό μας.…»
Από περιγραφή του Γιάννη Γερμακόπουλου
Απόκοσμα φώτα στα… αντανακλαστικά της στολής
Η πρώτη φορά που θυμάμαι να ένιωσα πραγματικά περίεργα σε ένα νυχτερινό τρέξιμο – παρά την εμπειρία μου από νυχτερινά τρεξίματα μέχρι τότε – ήτανε στην ανηφόρα της Οξιάς στην Ροδόπη. Ανέβαινα την χαρακτηριστικά δύσκολη αυτή ανάβαση μέσα στις πυκνές οξιές και ξαφνικά κάποια στιγμή κοιτώντας ψηλά επάνω αντίκρισα κάτι που έμοιαζε απόκοσμο. Μια συστοιχία από φώτα που έμοιαζαν να κινούνται ακανόνιστα στον νυχτερινό ορίζοντα. Σάστισα, αλλά γρήγορα αντιλήφθηκα ότι δεν ήταν τίποτε άλλο παρά τα αντανακλαστικά των ρούχων κάποιου αθλητή που προπορευόταν, και τα οποία λόγω του ότι βρισκόταν αρκετές στροφές μονοπατιού μπροστά μου και ψηλά στον ορίζοντα έμοιαζαν με κάτι αλλόκοτο μέσα στην ησυχία της νύχτας, την κούραση αλλά και την ατονία που με είχαν κυριεύσει από τις τόσες ώρες που ήδη έτρεχα…»
Από περιγραφή του Δημήτρη Τρουπή
Φωτεινές κουκίδες = μάτια αγελάδων
Έχοντας ήδη διασχίσει περίπου 100 χιλιόμετρα στους παγωμένους – από την ελαφριά χιονόπτωση – χωματόδρομους προς την περιοχή της Αλήκιοϊ, ξαφνικά, σε μια στροφή του δρόμου, βρεθήκαμε να διασχίζουμε για δεκάδες μέτρα ένα τούνελ από φωτεινές κουκίδες δεξιά και αριστερά του δρόμου! Πλησιάζοντας αποδείχθηκε ότι ήταν ένα τεράστιο κοπάδι από αγελάδες που αναπαυόταν στην περιοχή και αντανακλούσαν τα μάτια τους στους φακούς μας…».
Από περιγραφή του Δημήτρη Καζούρη
Δημήτρης Καλτέκης
dkaltekis@empros.gr
