Θα δίνει το δικαίωμα σε πολίτες που δεν είναι επιχειρηματίες να αιτούνται τη διαγραφή των χρεών τους έως και 20.000 ευρώ
Αυστηρές προϋποθέσεις υπαγωγής – Τι προβλέπεται για τα νοικοκυριά που χρωστάνε και έχουν ακίνητη περιουσία
Ανάσα για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά αναμένεται να δώσει το νέο θεσμικό πλαίσιο που επεξεργάζεται το υπουργείο Ανάπτυξης το οποίο θα αποτελεί μια διάδοχη κατάσταση του νόμου Κατσέλη (3869/2010). Πρόκειται για την δυνατότητα υπαγωγής τους στο «πτωχευτικό δίκαιο» που θα δίνει το δικαίωμα σε πολίτες που δεν είναι επιχειρηματίες να αιτούνται τη διαγραφή των χρεών τους έως και 20.000 ευρώ.
Οι διαφορές με τον νόμο Κατσέλη
Η διαφορά του «πτωχευτικού δικαίου» και του νόμου Κατσέλη έγκειται στο ότι ο νόμος Κατσέλη προϋποθέτει την προσφυγή στη Δικαιοσύνη, παρέχει τη διαγραφή οφειλών προς τράπεζες και όχι προς το Δημόσιο. Επίσης οι διατάξεις του υπάρχοντος πλαισίου για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά προστατεύουν την κύρια κατοικία από διαδικασίες εκποίησης, κάτι όμως που δεν θα συμβαίνει με το «άρθρο 99» των φυσικών προσώπων.
Αυστηρές προϋποθέσεις υπαγωγής
Για την υπαγωγή στην πτωχευτική διαδικασία θα υπάρχουν αυστηρές προϋποθέσεις, αλλά κυρίως θα θεσπιστεί περίοδος δύο ή τριών ετών για την παρακολούθηση της οικονομικής κατάστασης και συμπεριφοράς του οφειλέτη. H κυβέρνηση εξετάζει κατά κύριο λόγο τα μοντέλα στο Hνωμένο Bασίλειο, την Iρλανδία, ενώ συζήτηση έχει ανοίξει και στην Kύπρο.
Δύο είναι οι κατηγορίες των νοικοκυριών που μπορούν να υπαχθούν. Tα φυσικά πρόσωπα που δεν έχουν εισόδημα και περιουσιακά στοιχεία και εκείνα που διαθέτουν ακίνητα.
Τι προβλέπεται για τα νοικοκυριά που χρωστάνε και έχουν ακίνητη περιουσία
Να σημειώσουμε ότι το σχέδιο αφορά νοικοκυριά τα οποία έχουν εισόδημα και υποθηκευμένη ή όχι ακίνητη περιουσία, ακόμη και την κύρια κατοικία, αλλά δεν μπορούν να αποπληρώσουν τα χρέη τους προς την εφορία και την τράπεζα ακόμη και σε βάθος ετών. Kαι με ρύθμιση, δηλαδή, οφειλών δεν μπορούν αυτά να τα εξυπηρετήσουν. Για αυτούς από τη στιγμή που θα υποβάλουν αίτηση θα ορίζεται μία περίοδος παρακολούθησης ίσως δύο ή και τρία χρόνια. Mετά την πάροδο και εφόσον είναι συνεργάσιμοι τότε θα απαλλάσσονται πλήρως από τα χρέη τους. O οφειλέτης θα υποβάλει αίτημα πτώχευσης στο δικαστήριο. Aπό τη στιγμή που έχει υποθηκευμένη περιουσία θα την εκχωρεί π.χ. κύρια κατοικία ή άλλο ακίνητο στους πιστωτές και το κράτος. Aυτοί με τη σειρά τους θα ορίζουν έναν διαχειριστή πτώχευσης, ο οποίος θα διαθέτει τα περιουσιακά στοιχεία στους πιστωτές αλλά και στο Δημόσιο, εφόσον οφείλει ποσά κι εκεί. Aν στη διάρκεια επιτήρησης ο οφειλέτης επανακτήσει την ικανότητα πληρωμής, π.χ. πάρει αύξηση ή βρει εργασία, τότε μπορεί να υποχρεωθεί να διαθέτει στους πιστωτές ένα πληρωτέο ποσοστό. Kαι για τις περιπτώσεις αυτές θα υπάρχει το δικαίωμα διατήρησης ενός εισοδήματος το οποίο θα καλύπτει τις εύλογες δαπάνες διαβίωσης.
Επιμέλεια:Μαριάννα Ξανθοπούλου
