Ο Σύλλογος Μικρασιατών Ξάνθης τίμησε την Ημέρα Μνήμης για την Γενοκτονία των προγόνων τους
Στην σημαντική αυτή επέτειο των Μικρασιατών παρευρέθηκαν οι τοπικές αρχές, φορείς, σύλλογοι και πολίτες
Η κατάρρευση του μικρασιατικού μετώπου που οδήγησε στην στρατιωτική ήττα και συντριβή αλλά και τον ξεριζωμό εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων από την μικρασιατική γη, αποτελεί αναμφισβήτητα μια από τις πιο θλιβερές επετείους της νεώτερης Ελληνικής Ιστορίας. Μάλιστα, σύμφωνα με την Βυζαντινολόγο- Ιστορικό Ελένη Γλύκατση Αρβελέρ η ήττα του 1922 μπορεί να συγκριθεί με αυτήν του 1453 και να θεωρηθεί ως μεγαλύτερη γιατί μ’ αυτήν ξεριζώθηκε η από χιλιάδων ετών ελληνική παρουσία στην Ιωνική γη. Στην προσπάθεια διατήρησης ζωντανής της μνήμης και μεταλαμπάδευσης στις νέες γενιές ο Σύλλογος Μικρασιατών Ξάνθης «Αλησμόνητες Πατρίδες» πραγματοποίησε διήμερο εκδηλώσεων το Σάββατο 14 και την Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου.
Ακούσματα της πατρίδας από το συγκρότημα «Λωξάντρα»
Εικόνες της αλησμόνητης πατρίδας μετέφεραν με την μουσική τους σε όσους παρευρέθηκαν στο Δημοτικό Αμφιθέατρο το βράδυ του Σαββάτου το μουσικό συγκρότημα από την Θεσσαλονίκη «Λωξάντρα». Το επταμελές συγκρότημα έπαιξε τόσο δικές του συνθέσεις, οι οποίες βασιζόταν σε μικρασιάτικα ακούσματα, όσο και παραδοσιακά τραγούδια από την Μικρά Ασία και την Κωνσταντινούπολή.
«Όσοι δεν ήρθαν έχασαν την ευκαιρία να ακούσουν αυτούς τους ανθρώπους, που είναι καταπληκτικοί καλλιτέχνες. Σαν σύλλογος νιώθαμε χαρά το βράδυ του Σαββάτου για το θέαμα που απολαμβάναμε, αλλά μας στεναχώρησε το γεγονός, ότι δεν είχαμε τον κόσμο που θα θέλαμε», αναφέρει στο «Ε» ο Πρόεδρος του Συλλόγου Μικρασιατών Ξάνθης «Αλησμόνητες Πατρίδες», Ανδρέας Ευφραιμίδης.
Την Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας τίμησαν και οι τοπικές αρχές
Το πρωί της Κυριακής πραγματοποιήθηκε επίσημη έπαρση της Σημαίας στην Κεντρική Πλατεία της πόλης με τη συμμετοχή της Στρατιωτικής Μουσικής του Δ’ Σ. Στρατού και Τιμητικού Στρατιωτικού Αγήματος. Στη συνέχεια τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Της Του Θεού Σοφίας χοροστατούντος του Μητροπολίτη Ξάνθης κ. Παντελεήμονος, στην οποία εκφωνήθηκε ομιλία από την Πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου και μέλος του Συλλόγου Μικρασιατών, Κιούση-Σιούτη Κυριακή. Τέλος ακολούθησε κατάθεση στεφάνων στο Ηρώο της πόλης από τις τοπικές αρχές, σωματεία και συλλόγους.
Ο κ. Ευφραιμίδης δήλωσε ικανοποιημένος με την συμμετοχή των τοπικών αρχών, φορέων, συλλόγων αλλά και των πολιτών της Ξάνθης. Μάλιστα υποστηρίζει ότι ο λόγος που εκφωνήθηκε από την κα Κιούση ήταν «εξαιρετικός. Μέσα από το λόγο της πραγματοποίησε μια ιστορική αναδρομή, η οποία κερδίζει σε ακρίβεια, ειλικρίνεια και αντικειμενικότητα».
Ιστορική αναδρομή
Η μαύρη σελίδα της Νεοελληνικής ιστορίας γράφτηκε το πρωί του Σαββάτου της 27ης Αυγούστου του 1922, όταν οι πρώτοι έφιπποι Τσέτες ( άτακτοι βάρβαροι αιμοδιψείς τούρκοι πολεμιστές ) μπήκαν στη Σμύρνη. Τότε την διοίκηση της πόλης ανέλαβε ο γνωστός ως « χασάπης της Σμύρνης » Νουρεντίν, ο οποίος πραγματοποίησε το ίδιο βράδυ λεηλασίες και φόνους. Την επόμενη μέρα και ενώ άρχισαν να καταφθάνουν στην πόλη τούρκικες τακτικές δυνάμεις οι σφαγές και οι λεηλασίες άρχισαν να συστηματοποιούνται στις Ελληνικές και στην Αρμένικη συνοικία. Τα πλοία που βρισκόταν όμως κοντά στην προκυμαία δεν δεχόταν πρόσφυγες, με αποτέλεσμα πολλοί Σμυρνιοί να μείνουν κλεισμένοι στα σπίτια τους ή να σπεύσουν να βρουν προστασία σε νεκροταφεία και εκκλησίες. Ηρωική μορφή αυτής της τραγωδίας στάθηκε ο Μητροπολίτης της Σμύρνης Χρυσόστομος, ο οποίος είχε αρνηθεί να εγκαταλείψει την πόλη μαζί με τις άλλες τοπικές αρχές. Το γεγονός αυτό εξόργισε τους βαρβάρους του Κεμάλ, που αφού τον πυροβόλησαν, τον χτύπησαν ανελέητα και λίγο μετά την τελευταία του πνοή τον κρέμασαν κοντά στον σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης. Μετά το θάνατο του ο Νουρεντίν έδωσε το σύνθημα στον όχλο να κάψουν την Ελληνική και Αρμένικη συνοικία. Η πυρκαϊά που τέθηκε βάσει οργανωμένου σχεδίου σάρωσε όλη την πόλη αφήνοντας άθικτη την εβραϊκή και την τουρκική συνοικία, και επεκτάθηκε σε πλάτος δύο μιλίων. Οι Έλληνες είχαν ως μοναδική σωτηρία την θάλασσα, αλλά κανένα από τα αγκυροβολημένα πλοία των Συμμάχων δεν τους βοήθησε. Έτσι, εκτυλίχθηκαν σκηνές φρίκης με την προκυμαία να έχει γεμίσει από πτώματα. Η καταστροφή είχε ολοκληρωθεί.
Γεωργία Ταραξοπούλου
