Πήρε ΦΕΚ η έγκριση του Σχεδίου Διαχείρισης των Λεκανών Απορροής Ποταμών του Υδατικού Διαμερίσματος Θράκης
Στο Σχέδιο καταγράφεται το πρόβλημα της υφαλμύρινσης της πεδιάδας της Ξάνθης
Μια θετική εξέλιξη είναι υπαρκτή και αφορά στο μεγάλο αρδευτικό έργο της Ξάνθης. Συγκεκριμένα δημοσιεύτηκε σε ΦΕΚ (2290 Τεύχος Β’ 13/9/2013) Αριθμ. οικ. 1006
και ΦΕΚ (2291 Τεύχος Β’ 13/9/2013) η έγκριση του Σχεδίου Διαχείρισης των Λεκανών Απορροής Ποταμών του Υδατικού Διαμερίσματος Θράκης και η έγκριση του Σχεδίου Διαχείρισης των Λεκανών Απορροής Ποταμών του Υδατικού Διαμερίσματος Ανατολικής Μακεδονίας, αντίστοιχα.
Ένα υπερασπιστικό χαρτί για το αρδευτικό της Ξάνθης
Η εξέλιξη αυτή δίνει μια νέα διάσταση στην υπόθεση του αρδευτικού που βρίσκεται στο ΣτΕ μετά την προσφυγή τριών Οικολογικών Οργανώσεων, καθώς αποτελεί ένα υπερασπιστικό χαρτί για το έργο που έλειπε, εν’ όψει τη δίκης που έχει οριστεί για τις 6 Νοεμβρίου. Όπως εκτιμά ο δικηγόρος κ. Νίκος Γεννάδιος, που εκπροσωπεί νομικά την Π.Ε. Ξάνθης: «Το Σχέδιο διευκολύνει σε μεγάλο βαθμό την υπεράσπιση του έργου καθώς καταρρίπτει κάποια από τα επιχειρήματα της άλλης πλευράς και καταδεικνύει τη συμβατότητα του έργου με το Σχέδιο. Βεβαίως πάντα υπάρχει ο κίνδυνος το ΣτΕ να αποφασίσει με βάση την προηγούμενη κατάσταση όταν δηλαδή ξεκίνησε το έργο και δεν υπήρχε το Σχέδιο ενώ είχε εγκεκριμένη περιβαλλοντική μελέτη. Σίγουρα πάντως είναι μια θετική εξέλιξη που περιμέναμε από καιρό», τονίζει ο κ. Γεννάδιος. Να σημειώσουμε ωστόσο ότι επίσης είναι υπαρκτός ο κίνδυνος να «κολλήσει» εκ νέου το έργο από νέες προσφυγές εναντίον τη ΚΥΑ.
Τι αναφέρει το Σχέδιο για την υφαλμύρινση, τον Νέστο και την άρδευση
Ο κ. Γεννάδιος έκανε λόγο για συμβατότητα του έργου με το Σχέδιο και αυτή έγκειται στο γεγονός ότι στο Σχέδιο αναφέρεται ότι η πεδιάδα ης Ξάνθης έχει υποστεί υφαλμύρινση και ότι χρήζει προστατευτικών μέτρων. Υπενθυμίζουμε ότι αυτό είναι και το κομβικό σημείο της αναγκαιότητας υλοποίησης του έργου και αναφέρεται και στη μελέτη σκοπιμότητας.
Συγκεκριμένα σ’ ότι αφορά την υφαρλμύρινση στο Σχέδιο αναφέρεται: «Στο ΥΥΣ Νέστου GR1200060 συνθήκες υφαλμύρινσης του υπόγειου υδατικού
δυναμικού, με αυξημένες συγκεντρώσεις αγωγιμότητας (E.C) και χλωριόντων (Cl),
εντοπίζονται στο νότιο και ανατολικό τμήμα του ΥΥΣ. Στην παράκτια ζώνη
καταγράφεται υφαλμύρινση του προσχωματικού υδροφόρου που φθάνει σε
απόσταση μεγαλύτερη των 6 km από την ακτή (ΙΓΜΕ, 2010). Στο Δέλτα του ποταμού
Νέστου αναπτύσσεται ένα υδροφόρο σύστημα που αποτελείται από ένα φρεάτιο
ορίζοντα στις σύγχρονες αποθέσεις του ποταμού και από παλαιότερης ηλικίας
επάλληλους υπό πίεση υδροφόρους ορίζοντες οι οποίοι είχαν ως κύρια πηγή
τροφοδοσίας τον ποταμό Νέστο. Ο περιορισμός των υγροβιότοπων, με στόχο να
αυξηθούν οι καλλιεργούμενες εκτάσεις και ο εγκιβωτισμός ευθυγράμμισης του
ποταμού, επέφεραν δραστικές αλλαγές στο υδρολογικό καθεστώς του ανατολικού
τμήματος, ενώ λιγότερο επέδρασαν στο δυτικό τμήμα. Οι παλιές κοίτες στο
ανατολικό τμήμα αποκόπηκαν τελείως από τον ποταμό. Η θαλάσσια διείσδυση, η
οποία είναι εντονότερη τα τελευταία χρόνια, εντοπίζεται με μια σημαντικού μήκους
και έκτασης αλμυρή σφήνα στα υπόγεια νερά του ανατολικού Δέλτα και μόνο μια
περιορισμένης έκτασης αλμυρή σφήνα στο δυτικό περιθώριο του δυτικού Δέλτα.
Και στις δύο περιπτώσεις η ποιότητα των υπόγειων νερών έχει επηρεαστεί από το
γεωθερμικό πεδίο στην περιοχή Ερασμίου και Μαγγάνων και την παρουσία
εγκλωβισμένων παλαιών, υφάλμυρων φάσεων (Διαμαντής Ι. et.al.,2002)».
Σ’ ότι αφορά το Νέστο αναφέρει : «Η μεγάλη απειλή από τα αρδευτικά έργα εστιάζεται σε δύο σοβαρά ενδεχόμενα: την ανάμειξη της ιχθυοπανίδας από δύο διαφορετικά υδάτινα συστήματα, με κίνδυνο εξαλείψεων εξαιτίας του ανταγωνισμού και την αλλοίωση των ενδιαιτημάτων από αναμείξεις (Κουτράκης et al. 2007)».
Τέλος στην ενότητα Νερό για τη Γεωργία αναφέρεται: «Η γεωργία αποτελεί σημαντικότατη δραστηριότητα για την τοπική και την εθνική οικονομία. Ταυτόχρονα αποτελεί τον σημαντικότερο καταναλωτή νερού στο Υδατικό Διαμέρισμα. Τα μέτρα που σχετίζονται με τον εκσυγχρονισμό των υποδομών άρδευσης, με την υιοθέτηση των σύγχρονων μεθόδων άρδευσης και την υιοθέτηση ορθών γεωργικών πρακτικών μειώνουν τις απολήψεις αρδευτικού νερού και τις επιπτώσεις της γεωργίας στην διάχυτη και σημειακή ρύπανση και αποτελούν σημαντικό άξονα προτεραιότητας στο διαχειριστικό σχέδιο».
Μαριάννα Ξανθοπούλου