Ευθυμογράφημα του Συνεργάτη μας Φοίβου Ιωσήφ
Ο φασισμός δεν έρχεται ποτέ μόνος του, απαραίτητη προϋπόθεση η βλακεία της μάζας. Δεν είναι δυνατόν να αμείβεται κάποιος με σαράντα εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο(Ρονάλντο) και ο πένητας των τριακοσίων ευρώ τον μήνα να αλαλάζει αλλόφρων υπέρ του πλουσίου ινδάλματός του. Ο εξοργιστικά αμειβόμενος δεν προσπαθεί νύχτα και μέρα σε κάποιο εργαστήριο Πανεπιστημίου να βρει το φάρμακο για τον καρκίνο ή την σκλήρυνση κατά πλάκας αλλά προβάλει τηλεοπτικά τα τελευταία προϊόντα για πιο λαμπερά μαλλιά και τα λεπτότερα προφυλακτικά για ατέλειωτες νύχτες γεμάτες πάθος και οργασμό. Παράλληλα τις Κυριακές εκτοξεύει με κεραυνούς την θεά πέτσινη σφαίρα επιτυχώς στα αντίπαλα δίχτυα προς τέρψιν και αλαλαγμόν των φίλων του ιστορικού συλλόγου πού τόσα μεροκάματα έχει καταβροχθίσει από τον κάματον του κάθε πνευματικού ακαμάτη.
Έφτασε προχθές στον Πειραιά ο ποδοσφαιριστής Σαβιόλα για να αρχίσει αυθημερόν η καταβολή ενός μισθού 166.000 ευρώ μηνιαίως και οι άνεργοι οπαδοί του Θρύλου εμαίνοντο υπό ανυπολογίστου ενθουσιασμού που αυτός ο Θεός καταδέχτηκε έναν τόσο πενιχρό μισθό δύο εκατομμυρίων ετησίως. Ψιλοπράγματα. Ας τον κρατάει καλά η Παναγία για να μας χαρίσει τακουνάκια, κόρνερ και προσποιήσεις αυτός ο μάγος των ψυχών και διακορευτής της φαιάς ουσίας των οπαδών.
Τις ίδιες μέρες βλέπαμε στην τηλεόραση την άφιξη του Πάπα Φραγκίσκου στην Βραζιλία. Ίδια σκηνή όπως πριν λίγα χρόνια όταν ο Πάπας Ιωάννης Βοϊτίλα έφθανε στην Βραζιλία μετά έναν αναβρασμό διαδηλώσεων και διεκδικήσεων από τον λαό της φαβέλας, από τα παιδιά χωρίς χθες και με βέβαιο ανύπαρκτο αύριο. Ίδιες σκηνές και αποτελέσματα τότε και σήμερα. Με την άφιξη του Πάπα ξεχνιούνται οι χαμηλοί μισθοί, ξεχνιούνται οι φαβέλες χωρίς νερό και αποχέτευση, ξεχνιούνται οι εκατόν είκοσι δολοφονίες κάθε βράδυ στο Σάο Πάολο. Όλα καλά κι ωραία, όλα ήσυχα και κοιμισμένα. Ο Πάπας λειτουργεί σαν το Valium του εξαθλιωμένου λαού της Βραζιλίας, είναι το υπνοστεντόν των διαδηλωτών. Ούτε αστυνομικά έξοδα καταστολής ούτε κυβερνητικά μέτρα επιβολής, οι μάζες της Νοτίου Αμερικής θέλουν τον δικό τους μάστορα, θέλουν τον Πάπα τους όπως εμείς τον Γερμανό μας . Δεν είναι τυχαίο πού όλου οι λόφοι της Βραζιλίας είναι γεμάτοι από τεράστια αγάλματα του εσταυρωμένου Ιησού.
Όσοι πιο πολλοί σταυροί στα ψηλά βουνά τόσο οι μισθοί πιο χαμηλά. Ποσά αντιστρόφως ανάλογα, πού μαθαίναμε και στην αριθμητική και πού σήμερα επιβεβαιώνονται από το μάθημα των θρησκευτικών. Θέλεις φθηνούς εργάτες; Προγραμμάτισε αμέσως ένα ταξίδι του Πάπα στην χώρα σου. Είναι η νέα μέθοδος της διεθνούς επιστήμης των οικονομικών για ελαχιστοποίηση του κόστους εργασίας. Ρωτήστε και την πρόεδρο της Βραζιλίας την οποία επισκέφτηκε πρόσφατα και ο αγαπημένος μας Αλέξης Τσίπρας για τις τελευταίες οδηγίες πριν την ανάληψη των υψηλών καθηκόντων του. Ο σοσιαλισμός σε αγαστή συνεργασία με τον Πάπα Φραγκίσκο τον πρώτον και τον καλύτερον. Το πολύ χρήμα δεν είναι μέσα στην διδασκαλία του Χριστιανισμού και αυτό το αποδεικνύουν οι επισκέψεις των δύο Παπών στην απομυζούμενη και ταλαίπωρη Βραζιλία από τους παντοτινούς Αμερικανούς προστάτες τους. Άρα, Πάπας και ποδοσφαιριστής Ρονάλντο των σαράντα ετησίως εκατομμυρίων βαδίζουν χέρι-χέρι για την προκοπή και πιθανόν την αποκοπή εκατομμυρίων ανθρώπων από τα καθημερινά αγαθά επιβίωσης. Δεν το προσπαθούν όμως μόνοι, συνεπικουρεί και ο ακούραστος λαός. Ζητωκραυγάζει, βροντοφωνάζει και αλαλάζει, σφάξε με Αγά μου να αγιάσω. Τι την θέλω τη ζωή χωρίς Σαβιόλα, Μέσι και Πάπα Φραγκίσκο τον πρώτον και τον καλυτερότερον.
Αν τα πράγματα σταματούσαν εδώ θα υπήρχε μία μικρή ελπίδα για την ανθρωπότητα, θα υπήρχε ένα μικρό φώς για την άρνηση της ανθρωπότητας στο πλάτεμα και το βάθεμα του φασισμού. Η ανθρωπότητα όμως προχωρεί ακάθεκτη προς τα αντίπαλα καρέ. Η τελευταία ελπίδα έσβησε πριν τέσσερες ημέρες στο Λονδίνο. τα ανήσυχα πλήθη και στίφη ανέμεναν με αγωνία τον δισέγγονο της αποτυχημένης και απείρως ελαχίστης μορφώσεως φιλτάτης Βασιλίσσης Ελισάβετ έξωθεν του πολυτελούς μαιευτηρίου. Την ίδια ώρα γεννιόντουσαν σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη χιλιάδες-εκατομμύρια ολόιδια παιδάκια διαφόρων χρωμάτων και εθνικοτήτων, όπου αύριο-μεθαύριο θα παίξουν ρόλο στις επιστήμες, στην λογοτεχνία στους αγώνες για λίγο φρέσκο ψωμί, για ένα καθαρό βιβλίο. Ο λαός όμως εκεί, πλήρης υπερηφάνου βλακείας αγωνιούσε για το συγκεκριμένο μωρό, το μωρό πού ο πατέρας του έλαβε μέρος σε στρατιωτικές εκκαθαρίσεις Αφγανών πολιτών μέσα στο ίδιο τους το κράτος. Δολοφόνησε αυτό το υποκείμενο Αφγανούς πού αμύνονταν για την ελευθερία της Πατρίδας τους και γυρίζοντας στην Αγγλία αποκάλεσε τις δολοφονίες ως Job-εργασία. Ο Στρατός μας είπε στο Αφγανιστάν κάνει πολύ καλή Job-δουλειά.
Κατά την ίδια έννοια και ο Χίτλερ πρέπει να πίστευε πως ο στρατός του στην Ελλάδα έκανε πολύ καλή δουλειά. Ιδιαιτέρως στην Κάνδανο της Κρήτης. Εκτελούσε Έλληνες πατριώτες, απλά πράγματα. Πρίγκηψ Γουίλιαμ και Αδόλφος Χίτλερ βίοι παράλληλοι, πράξεις και έργα αποδεκτά με ενθουσιασμό από την φιλοθεάμονα μάζα-λαό. Ο Χίτλερ τουλάχιστον είχε εκλεγεί από τον Γερμανικό λαό (ήθελές τα και παθές τα), ο εκτελεστής των Αφγανών και ανεπάγγελτος πρίγκιπας δεν πέρασε ποτέ από τις κάλπες, όπως και ο Πάπας. Οι λαοί όμως δεν νοιάζονται για τις κάλπες και την Δημοκρατία, τους νοιάζει το αστραφτερό μαλλί του Ρονάλντο, το ευθύβολο σουτ, το φαλτσάκι. Τους νοιάζει η επουράνιος δύναμη και ποτέ η ανθρώπινη, τους νοιάζει η υπόσχεση και όχι η πράξη, τους νοιάζει το όραμα και ποτέ το ορατό. Και ξέρετε, όλοι αυτοί τύπου Πάπα, Γουίλιαμ και Ρονάλντο κινούνται στον ίδιο αστερισμό της αμορφωσιάς, γιατί ένας πραγματικά μορφωμένος άνθρωπος, αυτός πού έχει δώσει μορφή στον χαρακτήρα του, δεν αποδέχεται ποτέ την εκμετάλλευση του συνανθρώπου, προτιμάει την συνεκμετάλλευση των αγαθών της γης. Όλοι αυτοί οι ελαφράνθρωποι στηρίζονται στην φράση του μεγίστου Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, ‘’οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν πώς η σκέψη είναι υπόθεση άλλων’’.
Όλοι είμαστε με τον λαό. Ε, λοιπόν, και μη μας πειράζει, ζήτωσαν οι φασίστες λαοί! Γιατί όλοι φασίστες είμαστε, μιας και ο φασισμός γεννήθηκε μαζί με το ένστικτο ενώ η Δημοκρατία σφυρηλατήθηκε για χιλιάδες χρόνια στο αμόνι της λογικής των σοφών και του συναισθήματος μέχρι οι Έλληνες να της δώσουν έννοια και να την κάνουν κοινωνικό σύστημα διακυβέρνησης. Η ανθρωπότητα αρνείται την λογική, οι Έλληνες θα επιμείνουν;
* Ο Φοίβος Ιωσήφ γράφει από τη Λαμία
