Ευθυμογράφημα του Συνεργάτη μας Φοίβου Ιωσήφ
Από μικρός είχα το μεράκι να πάω κάποτε στο Λονδίνο. Πήγα και το είδα, ε και; Σιγά το πράμα, σιγά την προχωρημένη πόλη, ίδια κι απαράλλακτη με την δική μου είναι. Βγήκα νύχτα να περπατήσω τους κεντρικούς δρόμους και δεν διαπίστωσα καμία διαφορά ανάμεσα στην Βρετανική πρωτεύουσα και την Ελληνική μου πόλη.
Τί να ζηλέψω, όλα τα καλά του Λονδίνου τα έχω στην πόρτα μου και στην μόρφωσή μου. Κοιτάζω δεξιά και βλέπω πού έγραφε Top shop, να η πρώτη απόδειξη, κοιτάζω αριστερά και τι να δω, εκτός από τον Τσίπρα και τον Κουτσούμπα βλέπω και το κατάστημα Pink woman. Τέλεια, καλύτερα δεν γίνεται, τι άλλο να ζητήσω απ’ τη ζωή; Κοιτάω παραπέρα και διαβάζω fuego, μέχρι τα σήμερα ήξερα ότι η γη του πυρός είναι στο άκρο της Νότιας Αμερικής, αμ δε! Πάρτο μπροστά μου το στενό του Μαγγελάνου, καμία ανάγκη να πάω εκεί αφού ήρθε αυτό εδώ. Το Punta Arrenas στην πόρτα μου. Τέλεια.
Προχωρώ λίγο ακόμα και πέφτω απάνω στο new collection, όχι νέα συλλογή όπως σωστά θα λέγαμε στη μητρική και πατρογονική μας γλώσσα, όοχι, θέλετε να σας κάνουν καμιά μήνυση να τρέχετε στα δικαστήρια; Πάνε αυτά πού μάθατε στο σχολείο, ότι πει ο κ. Κάμερον μετά της κομψοτάτης κυρίας Διαμαντοπούλου, χίλια χρόνια να ζήσουν. Και μετά να πεθάνουν; Στο καλό, χαιρετισμούς στο υπερπέραν και ανακοινώστε παρακαλώ στον θυρωρό της κολάσεως και την δική μας πνευματική άφιξη σε λίγο. Δεν θέλουμε πολύ ακόμα και παραδίνουμε το πνεύμα μας στους φίλους και συμμάχους Εγγλέζους.
Κοιτάω λίγο πιο κει και διαβάζω με υπερηφάνεια Liverpool Collection. Μπράβο, μπράβο στα παλικάρια, κατάλαβαν την πλεκτάνη του Δημόκριτου και του Αριστοτέλη με κείνη την παλιογλώσσα τους την Ελληνική και τους έστρεψαν τα νώτα και τα ανατολικά. Αφοσίωση στη μάνα Αγγλία, στους προστάτες μας, στ’ αγόρια μας τα κουνιστά τα λουλουδομυρισμένα. Γηραιά Αλβιών και ξερό ψωμί χωρίς ήλιο και ξαστεριά, μας τραβάει το χιονόνερο και η Κυμαϊκή αλφάβητος. Τώρα για να είμαστε και λιγάκι σύννομοι με την ιστορία, δεν υπάρχει Λατινική αλφάβητος, από την Κύμη της Ευβοίας ξεκίνησε, μας κατακλέψανε μία φορά ακόμη οι Ούνοι και είπανε τα γράμματα που γράφανε οι Ευβοείς Λατινική γραφή. Πρίτς, τι λέτε βρε στούρνοι του κερατά; Κυμαϊκά γράφετε βρε κοπάνια, δηλαδή και πάλι Ελληνικά αγράμματοι κάφροι.
Εμείς όμως ως λάτρεις της ιστορίας των ξυλοκόπων Εγγλέζων (Robin wood)τα ονομάσαμε Λατινικά. Δικά μας είναι όπως θέλουμε τα βαφτίζουμε. Είμαστε τετραπέρατοι, δεν μπορώ να πω, δεν μπορώ να το αμφισβητήσω. Θου Κύριε Κύριε το στόματί μου-να’ χουμε το νου μας και κατά το Ισραήλ, εμείς δεν θέλουμε κανέναν να αδικήσουμε, με όλους καλά.
Εν πάσει περιπτώσει, εγώ συνέχισα την νυχτερινή μου βόλτα ανάμεσα σε πινακίδες του τύπου Silver shop, Traffic shop, Sportwear, La Donna, The Original fashion, Prestige, Accessories Center και άλλες τινές πινακίδες που μου ανέβαζαν την Εθνική μου υπερηφάνεια και το Εθνικό μου γόητρο. Ακριβώς από κάτω. Έτσι, να μην μας περάσουν για καθυστερημένους κι ότι ακόμα θυμόμαστε τον Πλάτωνα και τον Ιπποκράτη, αυτοί πάνε, πέθαναν, εμείς ανήκουμε εις την δύσιν και ολίγον εις το ανατολιτικόν Ισραήλ.
Άκου Πρωταγόρας, Φειδίας και Περικλής, δεν είμαστε καλά, εμείς πλέον προχωρήσαμε σε Kem cover’s σε Mac-refan, El primo και Forel, άκου οι αναιδείς να αναφέρονται ακόμη σήμερα στον εικοστό πρώτο αιώνα στον Αλκιβιάδη, στον παλαβό στρατηγό Μιλτιάδη και στον στρατηλάτη Μέγα Αλέξανδρο, άκου κατάντια. Εδώ η κοινωνία σήμερα αναζητάει Sales, Frozen yogurt και pg-garage, ο λαός φλέγεται για Venus victoria και σεις βρε καθυστερημένοι κάνετε ανάλυση στον Αισχύλο και τον Ευριπίδη; Ου να χαθείτε από κει, πηγαίνετε να δείτε τα New models glasses for the sun φορέστε underwear και επιτέλους μη δίνετε σημασία στον Λεωνίδα και τον Διηνέκη, αυτοί πάνε πάλιωσαν πια. Ευτυχώς δηλαδή που βρέθηκαν και εκείνοι οι ιχθυοπώλες από την Τιβεριάδα και κάλυψαν τα κενά του Σωκράτη και του Πλούταρχου, αλλιώς θα πηγαίναμε κατά τον αγύριστο, θα’ πεφτε απάνω μας η κατάρα του διαβόλου, εκτός από τις φίρμες Columbia, forel και Duo σε όλες τις γεύσεις. Ευτυχώς και πάλι ευτυχώς, γιατί διαφορετικά,άντε να τά βγάλεις πέρα με τά καλλικατζάρια και την Shell, πηγαίναμε χαμένοι με τον Αριστοφάνη μόνον τον Σοφοκλή και τον Πραξιτέλη. Πού να τα βγάλουν πέρα αυτοί με κοτζάμ τζαμιά, εκκλησίες και Foreign Office. Η Επίδαυρος μειονεκτεί μπροστά σ αυτά τα αρχιτεκτονήματα ,αδυνατεί να συγκριθεί, γι αυτό και γονάτισε προ της ανωτερώτητος του Δαβίδ Becam της μορφωμένης Βικτώριας Becam και του Τυνήσιου άσου Zinedine Zidan. Άιντε, ίσα κι όμοια οι Έλληνες με τους Τυνήσιους, πολύ κεφάλι σηκώσατε μου φαίνεται.
Μπορεί ο Αριστοτέλης να έγραψε 11.500 χιλιάδες σελίδες σοφίες αλλά κόρνερ σαν τον Ζιντάν δεν βάραγε, ομολογήστε το, μην κρύβεστε μέσα στα καταστήματα Harrod’s και κάνετε πως δεν ακούτε. Αα, ο Θεός αγαπάει τον κλέφτη αλλά δεν αγαπάει λιγότερο τον νοικοκύρη, κρατάει μία ισσοροπία, ένα παλάτζο ανάμεσα στους κλέφτες και τους τίμιους.
Πάντως σας το λέω ξεκάθαρα, εγώ στο Λονδίνο δεν ξαναπάω, μπορώ να αισθάνομαι καράβλαχος Εγγλέζος και στην πόλη μου. Από το genious θα βγαίνω στο Body care θα ξαναμπαίνω, αυτά πού νόμιζα πως ξέρω τα έχω ήδη ξεχάσει, ζω πλέον ανάμεσα σε Gucci και Δήμητρα Παπανδρέου. Κάτω οι Έλληνες αριστοκράτες, ζήτω οι γελαδαραίοι Αμερικάνοι και οι χαριτωμένοι καλέ, πρωτόβλαχοι Εγγλέζοι. Όλοι με μια φωνή, Ζήτωωωωω. Όχι παίζουμε!
