Θέαμα και… απρόοπτα στην «Ανάβαση Ριτσώνας 2012»

Στην 3^η θέση στην κατηγορία «ιστορικά αυτοκίνητα» τερμάτισε ο Γιώργος Ξενοκώστας

«Χαρούμενος που έκλεισα με αυτό τον τρόπο τη φετινή αγωνιστική σεζόν», δήλωσε στο «Ε» ο Ξανθιώτης οδηγός  

       
Θεαματικός αλλά παράλληλα και επεισοδιακός ήταν ο φετινός αγώνας αυτοκινήτων «Ανάβαση Ριτσώνας» που έγινε για 56^η χρονιά στην ομώνυμη κωμόπολη της Εύβοιας.
Μία ξαφνική καταιγίδα που ξέσπασε στα μισά της διοργάνωσης οδήγησε στην έξοδο αρκετών αυτοκινήτων από την πίστα και σε μία από αυτές υπήρξε ο τραυματισμός (ευτυχώς όχι σοβαρά) τεσσάρων θεατών. Συγκεκριμένα ένα αυτοκίνητο έπεσε επάνω στις προστατευτικές μπάρες οι οποίες σε ένα σημείο ξηλώθηκαν και χτύπησαν τους τέσσερις θεατές που βρισκόταν από πίσω όμως σε απόσταση.
Να σημειώσουμε ότι στους προαναφερόμενους είχαν γίνει συστάσεις από τους διοργανωτές για να απομακρυνθούν τις οποίες δεν άκουσαν ενώ και οι τέσσερις τραυματίες μεταφέρθηκαν άμεσα στο Νοσοκομείο Χαλκίδας για περαιτέρω εξετάσεις οι οποίες ήταν «καθαρές».
Έπειτα από διακοπή λίγων ωρών ο αγώνας ξεκίνησε και πάλι, όμως η ολισθηρότητα του οδοστρώματος σε κάποια σημεία έκρυβε παγίδες για τους οδηγούς με αποτέλεσμα να σημειωθούν κι άλλες έξοδοι. Μάλιστα σε μία από αυτές το αυτοκίνητο ενός συμμετέχοντα «γκρέμισε» τις μπάρες (σε άλλο σημείο) και οι διοργανωτές διαπίστωσαν ότι θα χρειαστούν περίπου 2,5 ώρες ώστε να επισκευαστούν, με αποτέλεσμα να ακυρωθεί το 2^ο σκέλος του αγωνιστικού μέρους.  
Στην 3^η θέση της κατηγορίας του τερμάτισε ο Ξανθιώτης οδηγός Γιώργος Ξενοκώστας  
Ο Ξανθιώτης οδηγός Γιώργος Ξενοκώστας συμμετείχε φέτος για 11^η χρονιά στην «Ανάβαση Ριτσώνας» και μάλιστα ήταν από τους ¨τυχερούς¨ οδηγούς οι οποίοι ολοκλήρωσαν τις προσπάθειες τους πριν την διακοπή.
Ο 45χρονος οδηγός συμμετείχε με Fiat 128 Rally και για να ολοκληρώσει την προσπάθεια του στην πίστα των περίπου 3,5 χιλιομέτρων σημείωσε χρόνο 2’.42’’.88, γεγονός που τον οδήγησε στην 3^η θέση της κατηγορίας (ιστορικά αυτοκίνητα – κλάση C1 – 1300κ.εκ.) πίσω από τους Γεώργιο Ζουρμπουλή και Βασίλη Γόντικα που αμφότεροι συμμετείχαν με Mini Cooper. Ο Ξενοκώστας μάλιστα έχασε την 1^η θέση για χρόνο μόλις 2 δευτερολέπτων!
Συνολικά 130 οδηγοί απ’ όλη την Ελλάδα είχαν δηλώσει συμμετοχή όμως λόγω διαφόρων τεχνικών και άλλων προβλημάτων ξεκίνησαν περίπου 110.
Ο Γιώργος Ξενοκώστας ξεκίνησε μόνος από την Ξάνθη, με το αυτοκίνητο του που είχε δεμένο trailor στο οποίο μετέφερε το αγωνιστικό αυτοκίνητο, ενώ στη Ριτσώνα συνάντησε μία παρέα φίλων του, μηχανικών από την Αθήνα οι οποίοι του συμπαραστέκονται σχεδόν σε όλους τους αγώνες που παίρνει μέρος.  
«Άγρια ομορφιά στον αγώνα λόγω της κακοκαιρίας»  
Λίγες ημέρες μετά τη συμμετοχή του στο 2^ο μεγαλύτερο αγώνα αυτοκινήτων στην Ελλάδα (μετά το Rally Acropolis), ο Γιώργος Ξενοκώστας μίλησε στο «Ε» για τις εντυπώσεις του και την εμπειρία του. Ο Ξανθιώτης οδηγός μεταξύ άλλων ειπε:
Για τον αγώνα: «Φέτος συμμετείχα για 11^η φορά και μπορώ να πω ότι ήταν από τις πιο δύσκολες προσπάθειες λόγω της κακοκαιρίας. Η βροχόπτωση είχε κάνει πολύ ολισθηρό το οδόστρωμα της διαδρομής κι έτσι έπρεπε να είμαστε ακόμη πιο προσεκτικοί. Και αυτές οι συνθήκες όμως έχουν την ομορφιά τους καθώς σε αναγκάζουν να φτάσεις τις οδηγικές σου ικανότητες στα άκρα ώστε να τερματίσεις αλλά και να σημειώσεις έναν καλό χρόνο».
Για τους θεατές που τον παρακολούθησαν: «Ήταν κάτι το φανταστικό. Περίπου 15.000-20.000 παρά την κακοκαιρία βρισκόταν στις άκρες της διαδρομής, πολλοί χωρίς ομπρέλες και παρακολουθούσαν με επιφωνήματα θαυμασμού και ζητωκραυγές. Είναι κάτι πολύ όμορφο, πάντα όταν υπάρχει τόσο ενθουσιώδες κοινό σε οδηγεί ώστε να τα δώσεις όλα»!.
Για το πως αντιλαμβάνεται ο οδηγός τις συνθήκες του αγώνα και τα συναισθήματα του κατά την προσπάθεια: «Η συγκεκριμένη διαδρομή έχει μήκος περίπου 3,5 χιλιόμετρα ανηφορικού δρόμου με πολλές απότομες στροφές. Οι οδηγοί την πραγματοποιούν ανάμεσα σε 2 με 3,5 λεπτά! Όπως αντιλαμβάνεστε από τη στιγμή που θα βάλεις την 1^η ταχύτητα στην εκκίνηση μέχρι τον τερματισμό δεν έχεις άλλη επιλογή από το να επιταχύνεις κι έτσι δεν ακουμπάς το φρένο! Τα συναισθήματα είναι πολύ έντονα και η αδρεναλίνη στα ύψη λόγω της ταχύτητας και της δυσκολίας. Είσαι τόσο συγκεντρωμένος και αφοσιωμένος στο δρόμο και αυτό που προλαβαίνει να δει κανείς είναι σκιές, μόνο σε μερικές ευθείες περίπου 50 μέτρων μπορείς να ρίξεις καμία κλεφτή ματιά στους θεατές που ζητωκραυγάζουν και χειροκροτούν».
Για το αυτοκίνητο με το οποίο πήρε μέρος στην Ανάβαση Ριτσώνας: «Αρχικά ξεκίνησα στους αγώνες με ένα Fiat 128 coupe του 1971, όμως μετά από λίγα χρόνια το άλλαξα με ένα ολόιδιο αμάξι, όμως τύπου rally και όχι coupe. To Fiat 128 rally με το οποίο πλέον συμμετέχω σε τέτοιου είδους αγώνες, το είχα αγοράσει ενώ πήγαινε προς… απόσυρση. Με πολύ μεράκι όμως, δουλειά και διάφορα έξοδα και ανταλλακτικά που χρειάστηκα, το επισκεύασα και το τροποποίησα έτσι ώστε να πληροί όλες τις απαραίτητες προϋποθέσεις ασφαλείας και να μπορώ να τρέχω σε αγώνες. Μπορεί να μην είναι ένα ταχύτατο αυτοκίνητο όμως έχει πολύ δυνατά «κρατήματα», επιτάχυνση και με βγάζει εδώ και πολλά χρόνια, πάντα ¨ασπροπρόσωπ層!
Οι συμβουλές του προς επίδοξους οδηγούς αγώνων: «Πιστεύω ότι ένας αγώνας ανάβασης είναι ιδανικός για να αρχίσει κάποιος νέος οδηγός τις προσπάθειες του σε αγώνες αυτοκινήτων. Σε μία ανάβαση μπορεί να πάρει μέρος οποιοσδήποτε οδηγός ανεξάρτητα από την εμπειρία του, αρκεί να έχει το κατάλληλο αυτοκίνητο με τα μέτρα ασφαλείας που θα τον προστατεύουν. Είναι ένα «σχολείο» για νέους οδηγούς και μάλιστα σχετικά οικονομικό, ως προς τη συμμετοχή και τα έξοδα».
Για τη συνέχεια: «Προς το παρόν θα ξεκουραστώ λίγο και περιμένω το πρόγραμμα της επόμενης χρονιάς ώστε να δω σε ποιους αγώνες μπορώ να συμμετέχω. Οι εντυπώσεις και οι αναμνήσεις μου από την 11^η συμμετοχή στην «Ανάβαση Ριτσώνας» είναι πολύ όμορφες καθώς εκτός από το κύπελλο για την 3^η θέση στα ιστορικά αυτοκίνητα, στη διοργάνωση συνάντησα πολλούς φίλους από παλαιότερους αγώνες. Ήταν ο τελευταίος αγώνας για φέτος (σ.σ. μεταξύ άλλων τον περασμένο Μάιο ο Γιώργος Ξενοκώστας συμμετείχε στο Rally Acropolis όπου τερμάτισε 7^ος ανάμεσα στην κατάταξη των Ελλήνων οδηγών), ένας θεσμός πολλών ετών που έχουν τρέξει γενιές και γενιές και είμαι χαρούμενος που όλα πήγαν καλά. Ελπίζω και του χρόνου να μπορέσω να πάρω μέρος ξανά».    
Δημήτρης Καλτέκης
dkaltekis@empros.gr