«Δυτικοανατολικά της Γης». Ένα μυθιστόρημα περιπέτειας και δράσης από τον γ. γραμματέα της ΓΣΕΒΕΕ Νίκο Σκορίνη
Εκδήλωση – παρουσίαση στο ΕΒΕ Ξάνθης. Πραγματεύεται το κυνήγι ενός χαμένου…μνημείου, αναδεικνύοντας τις αντιθέσεις της ζωής
Υπό την ιδιότητα του συγγραφέως και όχι του συνδικαλιστή ήρθε στην Ξάνθη ο Νίκος Σκουρίνης, γενικός γραμματέας της ΓΣΕΒΕΕ επί 10ετία, και δη για να παραστεί στην παρουσίαση του πρώτου του μυθιστορήματος με τίτλο: «Δυτικοανατολικά της Γης», το οποίο εκδίδεται για δεύτερη φορά, μιας και η πρώτη έκδοση με 2.500 αντίτυπα έχει εξαντληθεί και έχει παρουσιαστεί σε 10 πόλεις.
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα του ΕΒΕ Ξάνθης την Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου στις 7 το απόγευμα ενώ μίλησαν για το βιβλίο και τον συγγραφέα του ο πρόεδρος της ΟΕΒΕΕ Ξάνθης κ. Σωτήρης Τσιακίρογλου, ο ιδρυτής του «Ε» κ. Γιάννης Διαφωνίδης, ο κ. Αντώνης Πασχάλης, μαθηματικός και σύμβουλος επιχειρήσεων όπως επίσης και ο κ. Σκορίνης.
Ένα περιπετειώδες μυθιστόρημα με δράση και πλοκή …έτοιμο για ταινία!
Ο κ. Σκορίνης, λίγο νωρίτερα μίλησε στο «Ε» για το κίνητρο αυτής της προσπάθειάς του και αυτό που τον ώθησε να μπει στη διαδικασία της συγγραφής ενός βιβλίου. Ο ίδιος ήταν πάντα κοντά στο βιβλίο και λόγω της επαγγελματικής δραστηριότητας καθώς είναι ιδιοκτήτης εκδοτικού οίκου: « Κάποια στιγμή μέσα από την πίεση των πραγμάτων και τα αδιέξοδα της εποχής ένιωθα μέσα μου μια φωτιά που έπρεπε κάπου να ξεσπάσει… έτσι προέκυψε ένα μυθιστόρημα. Με άρμα την περιπέτεια ήθελα να μιλήσω για όλα τα σημαντικά πράγματα στη ζωή, ν’ αναδείξω τα μεγάλα προβλήματα των αντιθέσεων της ζωής από το φως και το σκοτάδι, τη ζωή και τον θάνατο, την ελευθερία και την καταπίεση, το καλό και το κακό. Θέτω υπαρξιακά ερωτήματα μέσα από μία έντονη εσωτερική διαδικασία. Κλείνω με την ουτοπία για ένα νέο άνθρωπο που δεν θα συνυπάρχει το κακό τόσο πολύ μέσα του, όπου δηλαδή θα υπερισχύει το καλό. Το εγώ παραδίδει τη σκυτάλη στο εσύ και τα δυο μαζί στο εμείς. Θίγω επίσης και το άλλο μεγάλο θέμα της ανθρώπινης ύπαρξης αυτό του έρωτα και της αγάπης σαν την ολοκλήρωση της ανθρώπινης ύπαρξης. Οι αναγνώστες λένε ότι είναι συναρπαστικό και ότι θα μπορούσε να γίνει κινηματογραφική ταινία.».
Όποιος το διαβάσει θα το θυμάται για πάντα…
…σημείωσε ο κ. Διαφωνίδης και συνέχισε: «Πρόκειται για ένα μυθιστορηματικό αφήγημα περιπέτειας και δράσης αλλά παράλληλα και ένα έργο με εξαιρετικούς διαλογισμούς σχετικά με τη ζωή, τον προορισμό, τις ανθρώπινες σχέσεις, τις σχέσεις με τον εαυτό μας, τη φύση, το καλό και το κακό. Μέσα σε τετρακόσιες σελίδες που υπερισχύει η πλοκή και η δράση, ο Νίκος Σκορίνης καταφέρνει να παρουσιάσει το μυθιστόρημά του σφιχτοδεμένο, δομημένο σωστά, με ανθρωπιά αλλά και σκληρότητα. Γιατί ο πυρήνας του μυθιστορήματος είναι ένα συνεχές κυνηγητό για να βρεθούν 4 πλάκες που το περιεχόμενό τους είναι συγκλονιστικό και μοναδικό.
Εν αρχή ο λόγος όμως. Και ο λόγος του Σκορίνη είναι στρωτός, ελληνικός, επαρκής υπέρ το δέον. Η γνώση της γλώσσας εμφανής. Κι αυτός ο λόγος αναφέρεται σε μια ιστορία εποχής».
Το κυνήγι ενός χαμένου…μνημείου
Όπως σημείωσε ο κ. Πασχάλης το βιβλίο είναι σύγχρονο έχει πολύ δράση και περιπέτεια. Η πλοκή ξεκινά από ένα πραγματικό γεγονός και συγκεκριμένα το 2004 με τις ανασκαφές στο μετρό για τους Ολυμπιακούς αγώνες και κινείται ανάμεσα στην φαντασία και την πραγματικότητα. Έτσι λοιπόν: Κατά την ανασκαφή ανακαλύπτονται 4 αρχαίες πλάκες όπου δεν αναγνωρίζεται η γραφή και τα σύμβολα που έχουν με βάση την επιστημονική γνώση. Κάποια στιγμή θωρούν ότι υπάρχουν άλλες 4 κρυμμένες στον κόσμο και μ’ αυτές που έχουν βρει θεωρούν ότι βγαίνει στο φως μια νέα αποκάλυψη που δεν την γνώριζε η ανθρωπότητα. Ανατρέπονται τα πάντα, θρησκείες πολιτισμοί. Τις κλέβουν όμως αυτές τις πλάκες από τους έλληνες και αρχίζει ατελείωτο κυνηγητό να βρεθούν οι κλεμμένες και παράλληλα και οι άλλες που ψάχνουν να βρουν, άλλοι για να μην πέσουν θρόνοι , εξουσίες και τα κατεστημένα του συστήματος. Μέσα από αυτή τη διαδικασία του κυνηγητού το οποίο έχει πολύ μακελειό και δράση βγαίνουν αυτά τα μεγάλα προβλήματα της σημερινής εποχής όπως η αδικία που υπάρχει από την συσσώρευση του πλούτου στους λίγους, το θέμα της ελευθερίας, της διατροφικής αλυσίδας και το γεγονός ότι σε χώρες της Αφρικής και της Ασίας πεθαίνουν παιδιά γιατί δεν έχουν να φάνε…
Γίνεται μια περιήγηση σε διάφορα σημεία, κυρίως την Αφρική κι εκεί πλέκεται ο καμβάς του μύθου και της έντονης δράσης. Ανθρώπινοι χαρακτήρες, γήινοι οι περισσότεροι, με αδυναμίες και αντιθέσεις, με ευαισθησίες αλλά και σκληρότητα εκεί που χρειάζεται. Κι όλα αυτά, μαζί με τους χώρους της δράσης, δημιουργούν την αγωνία της εξέλιξης, του τέλους.
Μαριάννα Ξανθοπούλου
mxanthopoulou@empros.gr
