Οδηγίες και χρήσιμες συμβουλές από τον έμπειρο Ξανθιώτη δρομέα Αθανάσιο Μπαμπάτσο
Ο 61χρονος αθλητής συμμετείχε σε δύο υπερμαραθώνιους βουνού διανύοντας συνολικά 300 χιλιόμετρα
Μπορεί να μην είναι αποκλειστικά ¨χειμερινό σπορ¨, όμως το τρέξιμο προτιμάται κυρίως κατά τους φθινοπωρινούς – χειμερινούς μήνες καθώς οι θερμοκρασίες είναι ιδανικές για τους αθλητές και δεν έχει την ζέστη με την οποία επιβαρύνεται ο οργανισμός.
Καθημερινά πολλοί δρομείς, είτε για προπόνηση, είτε ερασιτεχνικά τρέχουν σε διάφορες διαδρομές μέσα και γύρω από την πόλη της Ξάνθης έτσι ώστε να διατηρήσουν την φυσική κατάσταση στα επιθυμητά επίπεδα.
Στην προκειμένη περίπτωση βέβαια δεν μιλάμε για έναν απλό δρομέα, αλλά για τον Αθανάσιο Μπαμπάτσο, τον πρώην μαραθωνοδρόμο και πλέον υπερ-μαραθωνοδρόμο, ο οποίος παρά το ότι έχει συμπληρώσει το 61ο έτος της ηλικίας του, συνεχίζει να «καταπίνει» χιλιόμετρα καθημερινά στα βουνά της Ξάνθης αλλά και συμμετέχοντας στους μεγαλύτερους υπέρ-μαραθώνιους στην Ελλάδα.
«Ο αθλητισμός μου έκανε καλό σε πολλούς τομείς»
Συναντήσαμε τον Αθανάσιο Μπαμπάτσο έξω από τη Μονή Ταξιαρχών, λίγο πριν ξεκινήσει την καθημερινή του προπόνηση. Ο ίδιος μας μίλησε για τα πρώτα χρόνια που μπήκε ο αθλητισμός στη ζωή του, τους μαραθώνιους και υπερ-μαραθώνιους που έχει τρέξει αλλά και για την Ξάνθη και τις ομορφιές της, στα εξαιρετικής ομορφιάς τοπία που συναντάει στα βουνά περιμετρικά της πόλης. Η κουβέντα μας ξεκίνησε με μία μίνι – αναδρομή στους αγώνες του Αθ. Μπαμπάτσου με τον ίδιο να αναφέρει:
Α.Μ.: «Γεννήθηκα στις 05/09/1951 στην Ξάνθη. Από 16 ετών, με γυμναστή τον αείμνηστο καθηγητή Νίκο Παταγιάννη, άρχισα να ασχολούμαι με τον αθλητισμό. Από εκεί και μετά ο καθηγητής Νίκος Παπανικολάου μας προπονούσε εμένα και μερικούς άλλους φίλους – συμμαθητές και από εκεί κολλήσαμε το «μικρόβιο» του αθλητισμού. Το 1973 (22 ετών) έτρεξα τον πρώτο μαραθώνιο στην Αθήνα ανάμεσα σε 200 περίπου αθλητές απ’ όλη την Ελλάδα. Εκείνη την εποχή τα 42 χλμ. ήταν ένα άπιαστο όνειρο, όποιος τερμάτιζε ήταν ένας πάρα πολύ καλός αθλητής για τα δεδομένα της τότε εποχής. Συνέχισα να ασχολούμαι με τον αθλητισμό σε καθημερινή βάση στο πέρασμα των χρόνων, κάτι που μου έκανε πολύ καλό σε πολλούς τομείς της ζωής μου».
Η πρώτη επαφή με τους αγώνες περιπέτειας – βουνού
Ο κ. Μπαμπάτσος μίλησε στη συνέχεια για τη ¨στροφή¨ που έκανε και την… αύξηση των χιλιομέτρων από τα 42 του μαραθωνίου στα… 164 χλμ. που έτρεξε στον υπερμαραθώνιο βουνού Ροδόπης (ROUΤ).
Α.Μ.: «Το 2004, ο Λάζαρος Ρίγος που είναι ο «εμπνευστής» των υπερμαραθώνιων βουνού στην Ελλάδα, δημιούργησε τον «Μαραθώνιο Ολύμπου» στο ομώνυμο βουνό και, εμείς οι ¨απλοί¨ μαραθωνοδρόμοι των 42χλμ. βλέπαμε τους υπερμαραθωνοδρόμους ως… «ημίθεους», μας φαινόταν κάτι εξαιρετικά δύσκολο τότε. Δύο χρόνια αργότερα όμως το πήραμε απόφαση και μαζί με τον Ηλία Σπυριδόπουλο και κάποια άλλα παιδιά από την Ξάνθη που μυήθηκαν σε αυτό τον τρόπο ζωής, αποφασίσαμε να προπονηθούμε κατάλληλα και να πάρουμε μέρος αρχικά στον υπερμαραθώνιο Παρανεστίου (Virgin Forest Ultra Trail) που έχει απόσταση 100χλμ.. ενώ στη συνέχεια δημιουργήθηκε ο ROUT (Rodopi Ultra Trail) με απόσταση 164χλμ. που γίνεται στην οροσειρά της Ροδόπης και όπου παίρνουμε επίσης μέρος. Όλοι αυτοί βέβαια είναι πολύ σκληροί αγώνες που διαρκούν από 24 έως 48 ώρες(!), με πολλά χιλιόμετρα μέσα σε δύσκολα μονοπάτια. Είναι όχι μόνο αγώνες αντοχής αλλά και αγώνες περιπέτειας. Θέλει να έχεις ψυχή, γνώση και εμπειρία αγώνων, αλλά και σοφία, πέρα βέβαια από τον απαραίτητο εξοπλισμό. Μπαίνεις στον αγώνα και είσαι μόνος σου, εσύ, ο Θεός, η φύση και μερικές φορές τα… άγρια ζώα. Βέβαια αυτά δεν τα συναντούμε συχνά, γιατί έχουμε στον εξοπλισμό μας ένα κουδουνάκι που τα απομακρύνει, αλλά βλέπουμε τα ίχνη τους, ή τα βλέπουμε καμιά φορά από μακριά».
Εντυπωσιακό επίτευγμα
Ο 61χρονος Ξανθιώτης μαραθωνοδρόμος φέτος σημείωσε ένα εντυπωσιακό επίτευγμα. Συμμετείχε και στους δύο υπερμαραθώνιους βουνού (VFT Παρανεστίου – ROUT Ροδόπης) και έτρεξε συνολικά 292 χιλιόμετρα με διαφορά ανάμεσα στις δύο συμμετοχές μόλις πέντε ημέρες!
«Δεν θεωρώ ότι έκανα κάτι το εξωπραγματικό. Απλά όταν ο άνθρωπος βάλει κάτι στο μυαλό του ότι μπορεί να το κάνει, θα το κάνει. Το έκανα για να δείξω ότι μπορούμε να κάνουμε τα πάντα, αρκεί να το θέλουμε. Οι προπονήσεις εξάλλου ήταν οι ίδιες, όλα ήταν στο μυαλό, ότι θα τρέξω φέτος και στους δύο αγώνες και με τη βοήθεια και του Θεού τερμάτισα και στους δύο. Ελπίζω να το επαναλάβω και του χρόνου» είπε ο κ. Μπαμπάτσος.
Όσο για τις συμβουλές του προς νέους αθλητές που θέλουν να συμμετέχουν σε ανάλογους ή και μικρότερους αγώνες, ο ίδιος τόνισε:
Α.Μ.: «Το βασικότερο είναι η διατροφή, να μην τρώει πολύ γιατί βαραίνει το σώμα. Δεν μπορεί επίσης να πίνει πολύ, το κάπνισμα δεν το συζητάμε ότι απαγορεύεται αυστηρώς γιατί μειώνει τις αντοχές. Από φαγητά, περισσότερο ψάρι και άπαχο κρέας, γαλακτοκομικά και όταν αθλείσαι μπορείς να τρως αρκετά γλυκά, μέλι, ξηρούς καρπούς, γιαούρτι που δίνουν ενέργειαι. Επειδή ο αθλητισμός σε κρατάει σε μία ισορροπία μπορεί να σε συγκρατεί τρώγοντας τα πάντα όμως με μέτρο, όχι ανεξέλεγκτα. Σημαντικό επίσης είναι η ελάττωση του βάρους μας για να μην «κουβαλάμε» τα κιλά μας και βαραίνει το μυοσκελετικό σύστημα.
Ένας που θα αρχίσει να προπονείται σε δρόμους αντοχής να μην απογοητευτεί, μπορεί και μετά από ένα δίμηνο – τρίμηνο τα πόδια του να πονάνε, μπορεί το βράδυ να παθαίνει κράμπες, αλλά να μην τα παρατάει, μόνο τότε θα τα καταφέρει».
«Ιδανική η περιοχή μας για τρέξιμο βουνού»
Τέλος για τις διαδρομές όπου μπορεί να προπονείται κάποιος δρομέας, ο κ. Μπαμπάτσος προτείνει:
Α.Μ.: «Μπορεί να αρχίσει ανεβαίνοντας στο βουνό «Αυγό» και στις διαδρομές που οδηγούν στα Μοναστήρια της Ξάνθης και περιμετρικά της πόλης. Προσωπικά τρέχω καθημερινά 1-1,5 ώρα (περίπου 15 χλμ.) στους παραπάνω δρόμους και ανά διαστήματα ανεβαίνω σε ψηλότερα μέρη και στα βουνά για να συνηθίσουν τα πόδια στα κακοτράχαλα μονοπάτια.
Πολύ θετικό για εμάς εδώ είναι ότι έχουμε ιδανικό κλίμα, με φυσιολογικές θερμοκρασίες ανάλογα την εποχή, χωρίς ακραία καιρικά φαινόμενα όπως συμβαίνει σε άλλες περιοχές της Ελλάδας. Δεν είναι μόνο οι προπονήσεις για τους δρομείς όμως, αλλά θα συνιστούσα στον καθένα να ανέβει σε μία ανηφόρα, σε ένα ύψωμα και να δει από ψηλά την Ξάνθη και την ευρύτερη περιοχή, σίγουρα θα τον αναζωογονήσει. Έχουμε τόσες ομορφιές τριγύρω μας και δεν τις απολαμβάνουμε.
Αυτό που θέλω να πω κλείνοντας είναι οι νέοι άνθρωποι να ασχοληθούν με τον αθλητισμό, είναι δύσκολες εποχές αλλά θα νιώσουν πιο γεροί, σωματικά και πνευματικά, θα νιώσουν πιο όμορφα και θα μπορέσουν μέσω του αθλητισμού να ξεπεράσουν πολλές δυσκολίες».
Ευχαριστήσαμε τον κ. Αθανάσιο Μπαμπάτσο και τον αποχαιρετήσαμε καθώς έπρεπε να ξεκινήσει την προπόνηση του πριν νυχτώσει, παρέα με τον καλό του φίλο και επίσης δρομέα σε υπερμαραθώνιους, τον 46χρονο καθηγητή Φυσικής Αγωγής κ. Κωνσταντίνο Κοντογιάννη. «Την επόμενη φορά θα αφήσω το αυτοκίνητο και θα ανέβω μέχρι εδώ με τα πόδια» υποσχέθηκα στον εαυτό μου ατενίζοντας την Ξάνθη από το ύψος της Ιερατικής Σχολής και λίγο πριν πάρω το δρόμο της επιστροφής για την πόλη…
