Καθημερινά τα τηλεφωνήματα στο φιλοζωικό σωματείο Ξάνθης από πολίτες που δίνουν τα σκυλιά τους
«Είναι θέμα παιδείας. Όταν παίρνεις ένα ζώο έχεις την ευθύνη του. Εξάλλου, δεν επιβαρύνει τόσο οικονομικά η συντήρησή του», σημειώνει η πρόεδρος του ΣΩΖΩ Σοφία Ζλάτκου
Κοινή είναι η διαπίστωση στην πόλη ότι ο αριθμός των αδέσποτων σκυλιών έχει αυξηθεί κατακόρυφα τους τελευταίους μήνες. Συμπολίτες καθημερινά συναντούν παρατημένα ζώα περιμετρικά της πόλης, στο άλσος, αλλά ακόμη και σε πάρκα και δρόμους. Πολλά από αυτά είναι κουτάβια, για τα οποία κάποιοι ευαισθητοποιημένοι πολίτες, περιπατητές ή κάτοικοι της γειτονιάς, βάζουν λίγο νερό και φαγητό, καθώς είναι σε τόσο μικρή ηλικία που αδυνατούν να βρουν μόνα τους την τροφή τους. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς ότι μεγάλη μερίδα από αυτά έχουν πρόσφατα αλλάξει ζωή, φεύγοντας από το σπίτι ή κάποια περιφραγμένη αυλή, αφού συχνά έχουν ακόμη και το λουρί τους ή είναι «τροφαντά» και υγιή σημάδι ότι κάποιος τα πρόσεξε τους πρώτους μήνες ή τα πρώτα χρόνια της ζωής τους. Αυτή η κατάσταση οδηγεί στο συμπέρασμα ότι όλο και περισσότεροι ιδιοκτήτες παρατούν τα ζώα τους, θεωρώντας ότι δεν μπορούν άλλο να ανταπεξέλθουν στο κόστος συντήρησής τους λόγω της οικονομικής κρίσης. Και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να βλέπουμε στην πόλη ακόμη πιο πολλά αδέσποτα σκυλιά, ταλαιπωρημένα και φοβισμένα, αφού από τη μια στιγμή στην άλλη αναγκάζονται να μάθουν να επιβιώνουν μόνα τους.
Καθημερινές κλήσεις από πολίτες που δίνουν τα σκυλιά τους
Την παρατήρηση αυτή μας επιβεβαιώνει και η πρόεδρος του φιλοζωικού σωματείου Ξάνθης «ΣΩΖΩ» Σοφία Ζλάτκου, η οποία μας μιλά για κατακόρυφη αύξηση στις κλήσεις πολιτών που ζητούν να δώσουν τα σκυλιά τους. «Οι κλήσεις είναι καθημερινές. Το τηλέφωνο δε σταματάει να χτυπάει. Δεκάδες πολίτες θέλουν να δώσουν τα σκυλιά τους σε άλλους και αν δε το καταφέρουν τα αφήνουν απλά στο δρόμο. Γι’ αυτό τελευταία έχουν αυξηθεί τόσο τα αδέσποτα, ακόμη και ράτσας, που μένουν στο δρόμο και ζευγαρώνουν, με αποτέλεσμα να μιλούμε για ακόμη μεγαλύτερη άνοδο στον αριθμό των σκυλιών που δεν έχουν σπίτι. Οι εικόνες ταλαιπωρημένων ζώων είναι όλο και πιο συχνές. Πρόσφατα βρήκαμε μία σκυλίτσα, έγκυο, που λιποθυμούσε, επειδή δεν είχε φάει», αναφέρει η Σοφία Ζλάτκου και εξηγεί ότι: «αυτά τα ζώα δεν μπορούν να μείνουν ούτε στο κυνοκομείο, αφού εκεί ο χρόνος παραμονής είναι περιορισμένος και αφορά μόνο την περίθαλψη». Ακόμη, συμπληρώνει ότι το κυνοκομείο δε δέχεται κουτάβια, αφού δεν μπορούν να εμβολιαστούν, με αποτέλεσμα ένας μεγάλος όγκος μικρών ζώων, που αφέθηκαν στο δρόμο, να μένει αβοήθητος και έρμαιο άγριων και μεγαλύτερων σκυλιών, είτε επειδή κάποιο οικόσιτο σκυλί γέννησε και ο ιδιοκτήτης δεν ήθελε τα κουτάβια, είτε γιατί κάποιοι αφήνουν τα σκυλιά τους ελεύθερα, αυτά ζευγαρώνουν με αδέσποτα και το πρόβλημα ξεφεύγει από κάθε έλεγχο.
Το σκυλί δεν έχει πολλά έξοδα
Επίσης, η Σοφία Ζλάτκου σημειώνει ότι για τα ζώα αυτά η παραμονή στο δρόμο είναι ακόμη πιο επώδυνη, αφού έμαθαν να ζουν αλλιώς. «Το ζώο που μεγάλωσε ως αδέσποτο ξέρει να κινηθεί. Όμως, αυτά που είναι του σπιτιού δεν ξέρουν να προστατευτούν από τα αμάξια, να βρουν το φαγητό τους και να ενταχθούν σε αγέλη». Κι όμως τονίζει ότι η ευαισθησία της φροντίδας ενός ζώου, για το οποίο οι ίδιοι αναλάβαμε την ευθύνη, είναι θέμα παιδείας. «Εξάλλου», επισημαίνει, «η συντήρηση ενός ζώου, ειδικά από τη στιγμή που θα μεγαλώσει και μετά, δεν είναι μεγάλη δαπάνη. Είναι θέμα ευαισθητοποίησης και παιδείας. Το καταδικάζεις το ζώο, αν το παρατήσεις στο δρόμο».
Είμαστε εθελοντές
Ωστόσο, η ίδια υπογραμμίζει και μία ακόμη παράμετρο που έχει γίνει πιο έντονη, εξαιτίας της αύξησης των περιστατικών. Πολλοί που τηλεφωνούν έχουν την αίσθηση ότι τα μέλη του σωματείου είναι υπάλληλοι και άρα πρέπει να σπεύσουν άμεσα, γι’ αυτό γίνονται συχνά αγενείς ή επιτακτικοί. «Είμαστε εθελοντές και με τις μικρές δυνάμεις μας προσπαθούμε να συνδράμουμε όσο γίνεται, λόγω της αγάπης μας για τα ζώα», αναφέρει.
Ένα καλοκαίρι χωρίς στειρώσεις
Ένας επιπλέον λόγος αύξησης του αριθμού των αδέσποτων σκυλιών είναι και το «πάγωμα» των στειρώσεων, εξαιτίας της καθυστέρησης υπογραφής των συμβάσεων των κτηνιάτρων με το δήμο. «Οι στειρώσεις σταμάτησαν από το Μάιο και τώρα λένε ότι θα ξαναξεκινήσουν τον Οκτώβριο. Εμείς, με δικά μας έξοδα, κάνουμε κάποιες στειρώσεις, αλλά επιλαμβανόμαστε μόνο σε έγκυες ή τραυματισμένα σκυλιά. Καταλαβαίνετε ότι το κόστος μας ξεπερνάει. Δε μπορούμε να υποκαταστήσουμε τους επίσημους αρμόδιους», μας λέει η πρόεδρος του ΣΩΖΩ, τονίζοντας παράλληλα ότι: «το ζήτημα είναι οι στειρώσεις να αποτελούν μια αδιάλειπτη διαδικασία. Όταν συνέβη αυτό πριν 2-3 χρόνια είχαμε αποτελέσματα. Σε αυτό βέβαια είναι πρόθυμη να συμβάλει και η φιλοζωική. Και από εκεί και πέρα βέβαια και οι πολίτες πρέπει να στηρίξουν αυτή την προσπάθεια. Αν συντελέσουμε όλοι, θα πετύχουμε περισσότερα».
Ελένη Διαφωνίδου
ediafonidou@empros.gr
