Αρχική ΓΝΩΜΕΣ Ο νεοναζισμός είμαστε εμείς.

Ο νεοναζισμός είμαστε εμείς.

0
xrisi_avgi-empros

Ο νεοναζισμός, ο φασισμός και  ο ρατσισμός δεν προέρχονται από ιδεολογία, δεν περιέχουν  ιδεολογία, δεν συνθέτουν ιδεολογία. Είναι η μεγεθυμένη έκφραση-εκδήλωση του κτήνους που περιέχουμε μέσα μας που δεν βρίσκει  εμπόδιο στην ανάπτυξή του, όταν κοινωνικές ή πολιτικές συγκυρίες συντελούν, βοηθούν, ενισχύουν τη βάρβαρη και αντιανθρώπινη παρουσία του. Ο Νεοναζισμός  είμαστε εσείς και εμείς.
Η μόνη αντιβίωση για την καταπολέμηση του κτήνους που περιέχουμε είναι η Παιδεία. Η αληθινή παιδεία και όχι η ανεύθυνη εκπαίδευση και η πληροφορία χωρίς κρίση και χωρίς ανήσυχη αμφισβητούμενη συμπερασματολογία. Αυτή η παιδεία που δεν εφησυχάζει ούτε δημιουργεί αυταρέσκεια στον σπουδάζοντα. Η παιδεία που όλοι πρέπει να επιζητούμε μέχρι τα γεράματά μας.
Στα ανωτέρω  χρησιμοποιήθηκαν ιδέες  από κείμενο του συνθέτη Μάνου Χατζιδάκι για το νεοναζισμό και τον εθνικισμό που έγραψε τον Φεβρουάριο του 1993, λίγους μήνες πριν τον θάνατό  του.
Η Παιδεία λοιπόν. Παιδεία καλλιεργούν όλοι σήμερα: η οικογένεια, οι φίλοι, τα ΜΜΕ, όλοι. Ας μη μιλήσουμε όμως γενικά. Ας μιλήσουμε για την Παιδεία στην  Ελληνική  σχολική πραγματικότητα. Με σχολικές εκδρομές Λυκείων (όχι δεν εννοώ  την Γ λυκείου) στο εξωτερικό μεσούσης της κρίσης  (για 2012 μιλάμε), σχολείων της Ξάνθης βεβαίως  βεβαίως … Αλλά και Γυμνασίων σε μακρινές, που κοστίζουν,  εκδρομές… Με  Θεολόγους  που δεν πιστεύουν, δικαίωμά τους , αλλά διδάσκουν τα πιστεύω τους  αντί της διδακτέας ύλης, δεν δέχονται την  ομολογιακή πίστη και χαρακτηρίζουν τα παρεκκλήσια  εξοχικά του …Θεού. Με τις ημερήσιες εκδρομές να πραγματοποιούνται στους αυλόγυρους των σχολείων, τις  ομιλίες και  σχολικές γιορτές  κατά τις σχολικές αργίες να θεωρείται δεδομένο ότι θα τελειώσουν νωρίς, με μίνι και γόβες κατά τις σχολικές παρελάσεις, και όχι μόνο, βεβαίως  βεβαίως … Με καθηγήτρια που ανερυθρίαστα ομολογεί μπροστά σε όλο το σύλλογο  καθηγητών, ότι προσέβαλε μπροστά σε όλη την τάξη έφηβο λέγοντάς του ότι η ανωριμότητά του είναι χειρότερη από πεντάχρονου παιδιού… Και φυσικά να μην αντιδρά κανείς. Σε σχολείο της Ξάνθης βεβαίως  βεβαίως … Και δώστου διαλέξεις για τον περιορισμό της ενδοσχολικής  βίας  χωρίς  οι  καθηγητές  να καταλαβαίνουν  ότι αυτοί είναι οι πρώτοι που την ασκούν … , βεβαίως  βεβαίως … Η  άσκηση  βίας  φραστικά , προσβάλλοντας , είναι βαρύτερη της χειροδικίας, αλλά μάλλον αυτό δεν είναι  ευρέως γνωστό … Δεν συνεχίζω.
Το φάντασμα του κτήνους παρουσιάζεται ιδιαιτέρως έντονα στους νέους και μη βρίσκοντας αντίσταση από μια στέρεη παιδεία δημιουργείται το κατάλληλο έδαφος για να ανθίσει ο εγωκεντρισμός ,η εγωπάθεια   και  η κενότητα που αποτελούν την τροφή του. Προσέξτε το χορό τους, μακριά από κάθε διάθεση επαφής και επικοινωνίας. Το τραγούδι τους με τις συνθηματικές επαναλαμβανόμενες λέξεις, την αργκό στην επικοινωνία τους, την απουσία του βιβλίου και της σκέψης από τη συμπεριφορά τους και τον στόχο για μια άνετη σταδιοδρομία κέρδους και εύκολης επιτυχίας. Ανησυχητικό  είναι το γεγονός ότι  πολλοί  μαθητές, με την εφηβική οργή ούτως ή άλλως να εκδηλώνεται ,ότι φαίνεται  να θέλγονται  από την βουβή οργή που εκφράζεται , όχι αναίτια γι΄αυτό το χάλι που μας έφτασαν οι πολιτικοί, από τους νεαρούς Χρυσαυγίτες βουλευτές  και η παιδεία που βιώνουν στα σχολεία τα παιδιά μας , δεν είναι ίσως ικανή να δράσει ανασχετικά, ως αντιβίωση που έγραψε  και ο Μάνος  Χατζιδάκις, και αλίμονο δεν χορηγεί και ο ΕΟΠYΥ… Ας κάνει ο καθένας μας την δική του επανάσταση. Την μικρή , πολύτιμη, αντίστασή του στη φθορά. Η αλλαγή δεν θα έρθει απέξω αλλά από μέσα. Από τον καθένα μας που θα βγάλει το καλό προς τα έξω και θα πορευθεί με τον φίλο, τον γείτονα, τον συγγενή, τον άγνωστο… Που θα διαθέσει κάποιες ώρες από την προσωπική του ζωή, στη ζωή των άλλων με εθελοντισμό. Που δεν θα πριονίσει τους άξιους, και θα αγνοήσει  τους άχρηστους .  

Ο Σχολιαστής.

Περισσότερα Σχετικά Άρθρα
Περισσότερα άρθρα από Ο Σχολιαστής
Περισσότερα άρθρα από ΓΝΩΜΕΣ
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.

Μπορεί επίσης να σας αρέσει

Έπος Καραγκιοζιάδα – Εθνική Φαρσοκωμωδία*

«Τα λόγια του παράλογα, μα τόσο λογικά σε εποχές απέραντης απερισκεψίας» Δημήτρης Αβούρης …