Αποκαλεί το νέο θεσμικό πλαίσιο «μεσαιωνικό καθεστώς γαλέρας με μανδύα κοινωνικής φροντίδας» που εξυπηρετεί μόνο οφέλη της πλουτοκρατίας»
Καλεί τους εργαζόμενους να το ανατρέψουν και τους εκλεγμένους στην τοπική αυτοδιοίκηση να μην το αποδεχτούν
Ως «Κοροϊδία για τους ανέργους», αντιλαμβάνεται το ΚΚΕ και ο επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στο δήμο Ξάνθης κ. Γιώργος Κολλάρος το νέο νόμο 4019 που ψηφίστηκε το Σεπτέμβρη του 2011 και εισάγει ένα νέο τύπο επιχειρήσεων Κοινωνικής Οικονομίας τη λεγόμενη Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση (ΚοιΣΠΕ). Αποκαλεί το νέο θεσμικό πλαίσιο «μεσαιωνικό καθεστώς γαλέρας με μανδύα κοινωνικής φροντίδας» που εξυπηρετεί μόνο οφέλη της πλουτοκρατίας και ότι επιλέχτηκε σκόπιμα μέσα στη συγκυρία της καπιταλιστικής κρίση προκειμένου αποπροσανατολίσει τις ομάδες εκείνες που κινδυνεύουν πιο άμεσα με το φάσμα της φτώχειας, όπως είναι οι άνεργοι, τα ΑμΕΑ κ.ά. καθιστώντας τες «έρμαια της αγοράς». Καλεί δε τους εργαζόμενους να ανατρέψουν αυτό το «βάρβαρο πλαίσιο» και να παλέψουν για μόνιμη σταθερή εργασία με αξιοπρεπείς μισθούς και την τοπική αυτοδιοίκηση να μην γίνει συνένοχη σ’ αυτό.
Απόσπασμα από την Ανακοίνωση της «Λαϊκής συσπείρωσης για την «Κοινωνική Οικονομία»
«Με το νόμο 4019 του Σεπτέμβρη του 2011 δημιουργήθηκε το πλαίσιο για τη λειτουργία των επιχειρήσεων Κοινωνικής Οικονομίας, θεσπίστηκε ένας νέος τύπος επιχείρησης, η Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση (ΚοιΣΠΕ), καθώς και αναγνωρίστηκαν και καταγράφηκαν οι φορείς που δραστηριοποιούνται ήδη στην Κοινωνική Οικονομία (π.χ., συνεταιρισμοί, ΜΚΟ). Άνεργοι και άτομα που ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες (μακροχρόνια άνεργοι, ΑμΕΑ, πρώην τοξικομανείς κ.ά.) θα μπορούν να βαφτίζονται επιχειρηματίες σε τομείς όπως περιβάλλον, πολιτισμός, παραδοσιακά προϊόντα, τοπική ανάπτυξη, φροντίδα ηλικιωμένων ή ατόμων με αναπηρία…Πρόκειται για ένα σχέδιο με πολλούς στόχους και πολύπλευρα οφέλη για την πλουτοκρατία και τις κυβερνήσεις της, αν τελικά νομιμοποιηθεί στις λαϊκές συνειδήσεις. Δεν επιλέχτηκε, εξάλλου, τυχαία η συγκυρία της καπιταλιστικής κρίσης: Αποπροσανατολισμός των ομάδων εκείνων που κινδυνεύουν πιο άμεσα με το φάσμα της φτώχειας, όπως είναι οι άνεργοι, τα ΑμΕΑ κ.ά.
Απαλλαγή του κράτους από την άσκηση και αυτής της στοιχειώδους κοινωνικής και προνοιακής πολιτικής, άρα περισσότερο κρατικό χρήμα για την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων. Παραπέρα ιδιωτικοποίηση-εμπορευματοποίηση αυτών των τομέων και διείσδυση μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων σε Υγεία, Πρόνοια, προστασία του περιβάλλοντος, εκπαίδευση – κατάρτιση, πολιτισμό κ.λπ. Υποταγή και συναίνεση στη βάρβαρη πολιτική με την ανάπτυξη του εθελοντισμού, της δράσης των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, την εκτόνωση και κυρίως τη συγκάλυψη της ακραίας φτώχειας. Ακριβώς την ίδια στόχευση έχουν και τα προγράμματα «κοινωνικής εργασίας» και η ενίσχυση της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης που προωθεί το υπουργείο Εργασίας».
Μαριάννα Ξανθοπούλου
mxanthopoulou@empros.gr
