Ή αλλιώς, πως ένας πρόσφυγας αποκαλείται «λαθρομετανάστης» και υποβάλλεται σε σωματικό και ψυχικό εγκλεισμό εν έτη 2012
Συντονισμένα ξεκινά η «σκούπα» κατά των μεταναστών και προσφύγων που βρίσκονται χωρίς χαρτιά στην χώρα μας και δεν έχουν προλάβει ή δεν τους έχει χορηγηθεί αίτηση ασύλου. Με σχέδιο και στόχο την υλοποίηση του πλάνου πριν από τις εκλογές, με επιδεικτική παρέλαση των αρχών ασφαλείας, όλοι τους θυμήθηκαν τώρα πως υπάρχουν και οι άνθρωποι αυτοί, για τους οποίους πρέπει να δοθεί κάποια λύση. Ο μαέστρος στην όλη υπόθεση είναι μάλλον ο Γιώργος Καρατζαφέρης που από την αρχή έδωσε το σύνθημα για δημιουργία στρατοπέδων και χώρων κράτησης λίγο πριν από την απέλαση. Με επιχείρημα πως «η χώρα δεν αντέχει άλλο» και πως τα όρια έχουν προ πολλού ξεπερασθεί, όλες οι συντηρητικές δυνάμεις της πολιτικής σκηνής στην Ελλάδα βάζουν τα δυνατά τους για να δείξουν πως ενδιαφέρονται πρώτοι αυτοί για την εκκαθάριση από τα «κακοποιά στοιχεία» που έχουν παρεισφρήσει μέσα στους αιτούντες άσυλο και απειλούν τους Έλληνες πολίτες με ληστείες και φονικά.
Με αρχιστράτηγο λοιπόν τον πρόεδρο του ΛΑΟΣ και υπασπιστή την Χρυσή Αυγή, η επιχείρηση «σκούπα» ξεκινά με την θερμή υποστήριξη αρκετών ΜΜΕ, που βάζουν πλάτη για την υλοποίηση της προσπάθειας σχετικά με την σύλληψη, εγκλεισμό και απέλαση προσφύγων και μεταναστών. Από την άλλη πλευρά, βέβαια – γιατί υπάρχει και αντίλογος – κάποια στιγμή θα έπρεπε να ληφθούν κάποια μέτρα προστασίας, γιατί είναι γεγονός ότι οι άνθρωποι αυτοί έχουν πολλά και σημαντικά προβλήματα υγείας. Είναι όμως τα μέτρα που εξήγγειλαν οι υπουργοί Υγείας και Προστασίας του Πολίτη αρκετά για να δώσουν λύση στο πρόβλημα; Ας τα δούμε από κοντά:
Οι δύο υπουργοί αναφέρθηκαν στη διάσταση που έχει λάβει το μεταναστευτικό ζήτημα και παρουσίασαν τα υγειονομικά μέτρα που επιβάλλεται να ληφθούν για την προστασία της δημόσιας υγείας. Στο πλαίσιο αυτό, προωθείται μια νέα υγειονομική διάταξη, η οποία προσδιορίζει τα λοιμώδη νοσήματα που αποτελούν κίνδυνο για τη δημόσια υγεία, καθιερώνει την υποχρεωτική παραπομπή στις υγειονομικές δομές της χώρας των πασχόντων και των ατόμων που ανήκουν στις ομάδες υψηλού κινδύνου, καθιερώνει συγκεκριμένες υποχρεώσεις για τα νοσηλευτικά ιδρύματα για την αντιμετώπιση περιστατικών λοιμωδών νοσημάτων, επιβάλλει περιορισμούς στην απασχόληση ατόμων που πάσχουν από λοιμώδη νοσήματα, προσδιορίζει τις υποχρεώσεις των κρατικών υπαλλήλων, και προωθεί τη διαδικασία καθιέρωσης πιστοποιητικού υγείας για τους μετανάστες, ως απαραίτητη προϋπόθεση για την εργασία.
Μέχρι εδώ όλα καλά, καθώς η υγεία είναι αυτή που πρέπει να διασφαλιστεί στους ταλαίπωρους αυτούς ανθρώπους που φεύγουν χωρίς χαρτιά από τις χώρες τους, διωγμένοι για πολλούς και διάφορους λόγους και ψάχνουν καταφύγιο στην Ευρώπη και που η επαναπροώθηση τους είναι επιεικώς εγκληματική πράξη. Εκτός όμως από την υγεία των προσφύγων και όχι «λαθρομεταναστών», όπως εσκεμμένα αποκαλούν τους ανθρώπους αυτούς πολλοί αδιάβαστοι συνάδελφοι των ελληνικών ΜΜΕ, υπάρχει και το θέμα διαμονής και εργασίας. Αλήθεια, πως θα επιβιώνουν χιλιάδες πρόσφυγες στα κέντρα εγκλεισμού; Ποιες θα είναι οι συνθήκες διαβίωσης και πως θα απασχολούνται; Έχει ληφθεί κάποια ουσιαστική μέριμνα για την καταπολέμηση των ψυχολογικών παρενεργειών από αυτή την απομόνωση;
Ο υπουργός Προστασίας του πολίτη, Μιχάλης Χρυσοχοίδης επιμένει πως το όλο θέμα είναι εθνικό ζήτημα και απαιτείται σοβαρότητα και ευθύνη. «Το πρώτο Κέντρο», είπε, «θα λειτουργήσει εντός του Απριλίου με όλες τις προδιαγραφές, έτσι ώστε να δώσουμε κι ένα δείγμα σε όλους – και στους Έλληνες πολίτες και στους ξένους – ότι σεβόμαστε την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, την ανθρώπινη υπόσταση αλλά ταυτόχρονα προστατεύουμε τη δημόσια υγεία, προστατεύουμε την υγεία αυτών των ανθρώπων, προστατεύουμε τους ανθρώπους από την εκμετάλλευση των παράνομων δικτύων και ότι σεβόμαστε τον άνθρωπο». Επαναλαμβάνω όμως το ερώτημα: Με ποιο τρόπο θα εξασφαλιστεί η εργασιακή απασχόληση των έγκλειστων στα στρατόπεδα που θα επιθυμήσουν να κερδίσουν τίμια το ψωμί τους και να επιβιώσουν; Η μήπως απλά θα κλειστούν εκεί μέχρι την οριστική απέλασή τους και θα αποτελούν σε μόνιμη βάση το εύκολο και απλήρωτο εργασιακό δυναμικό για κτηματίες και οικοπεδούχους; Ή μήπως, άραγε, θα παίρνουν άδεια για να βγαίνουν από τα στρατόπεδα για κάποιες ώρες; Μα εδώ δεν θα μιλάμε για τίποτε άλλα παρά για στρατόπεδα συγκέντρωσης. Και αυτό που σας λέω, θα το δείτε στην πράξη. Οι δε τοπικές κοινωνίες πως θα υποδεχθούν το όλο εγχείρημα; Χλωμό το βλέπω.
Η δημιουργία των στρατοπέδων αυτών είναι καταδικασμένη να αποτύχει ως μέτρο. Χωρίς να θέλει να πει κανείς πως είναι καλή η σημερινή κατάσταση στην Αθήνα από τα διάφορα γκέτο, και υποστηρίζοντας σαφώς τα υγειονομικά μέτρα, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η μόνη πολιτική που θα είχε αποτέλεσμα, θα ήταν αυτή που θα συνδεόταν με την κοινωνική ένταξή τους. Εξάλλου, δεν είμαστε η μόνη χώρα που υποδέχθηκε χιλιάδες πρόσφυγες ή αιτούντες άσυλο. Υπάρχουν χιλιάδες μετανάστες και στην υπόλοιπη Ευρώπη, οι οποίοι τουλάχιστον είναι ενσωματωμένοι κοινωνικά. Στο Βέλγιο, την Γερμανία, την Γαλλία αλλά και άλλες χώρες, οι κοινωνίες είναι πολυπολιτισμικές, παρά το γεγονός ότι υπάρχουν και εκεί ακροδεξιές φωνές ποτέ δεν υιοθετούνται όμως από μεγάλο μέρος της κοινωνίας, ακόμη και από την επίσημη Πολιτεία. Εδώ τα πράγματα είναι αλλιώς.
Η ξενοφοβία μεγαλώνει επικίνδυνα και μέτρα όπως ο εγκλεισμός σε στρατόπεδα, γίνονται δεκτά με ανακούφιση από μεγάλο κομμάτι του ελληνικού λαού αλλά και μεγάλο τμήμα των ΜΜΕ. Απομένει να δούμε – και θα το δούμε – τις σκηνές απείρου κάλλους από την μεταφορά των ταλαιπωρημένων προσφύγων στα στρατόπεδα. Μια κίνηση που γίνεται καθαρά για προεκλογικούς λόγους και χωρίς την συγκατάθεση ενός εξίσου μεγάλου τμήματος της κοινωνίας που απεχθάνεται τον ρατσισμό. Αλλά πάνω απ΄όλα δεν δέχεται εν έτη 2012 να μιλάμε ακόμη για στρατόπεδα συγκέντρωσης και προβληματίζεται πολύ από τις εικόνες βίαιης μεταχείρισης των προσφύγων.
(phil.zaharis@gmail.com)
