Πινγκ – πονγκ έχουν κάνει την ημερομηνία των εκλογών τα δύο ως τώρα μεγάλα κόμματα εξουσίας, χωρίς να πολυενδιαφέρονται για τις παρενέργειες στον κοινωνικοοικονομικό ιστό αλλά και την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό. Οι ευρωπαίοι εταίροι γελούν και διασκεδάζουν ανελλιπώς με την αναβλητικότητα αυτή, ποντάροντας παράλληλα και ελπίζοντας στην παράταση της κυβέρνησης Παπαδήμου, γιατί μάλλον – κατά την άποψη τους – λειτουργεί καλύτερα από μια οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση. Την ίδια στιγμή, οι ζυμώσεις σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ αλλά και στις τάξεις των αποχωρησάντων «ανταρτών» είναι εντατικές, με τους Καστανίδη, Κατσέλη και Καμμένο να προετοιμάζονται για την ίδρυση νέων κόμματων και πολλούς άλλους βουλευτές, όπως πληροφορούμαι, να ετοιμάζονται να προσχωρήσουν στα νέα αυτά σχήματα.
Και ενώ η είδηση της τελευταίας στιγμής για την διεξαγωγή εκλογών παραπέμπει στην 6η Μάιου, στο ΠΑΣΟΚ προχωρούν με τον Ευάγγελο Βενιζέλο στο τιμόνι, που θα προσπαθήσει να συσπειρώσει το κατακερματισμένο του κόμμα από την βάση μέχρι την κεφαλή. Μύλος λοιπόν οι εγχώριες πολιτικές καταστάσεις αλλά, όπως πληροφορούμαι, εις ότι αφορά την ενέργεια πολλοί είναι οι σχεδιασμοί και τα πλάνα, καθώς στην Ευρώπη σκέπτονται πλέον σοβαρά να μετατρέψουν την Ελλάδα σε ένα απέραντο πάρκο εκμετάλλευσης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Έφτασαν στο σημείο μάλιστα, κορυφαία στελέχη της Κομισιόν να μιλούν για διακοπή λειτουργίας των παλαιών πετρελαϊκών εργοστασίων και την αντικατάσταση τους από εγκαταστάσεις παραγωγής και αξιοποίησης ηλιακής ενέργειας. Δεν το βλέπω για κακό αυτό εκ πρώτης όψεως, την στιγμή μάλιστα που γίνεται λόγος για συγχρηματοδότηση.
Ειδικά οι Γερμανοί, μιλούν ακόμη και για απευθείας χρηματοδότηση των εγκαταστάσεων αυτών από την στιγμή που η παραγωγή αυτή είναι συμφέρουσα για την χώρα τους. Και ενώ λοιπόν τέτοιες συζητήσεις τοποθετούν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος την Ελλάδα, την χώρα όπου ο ήλιος αποτελεί βασικό όπλο οικονομικής ανάπτυξης, και ενώ διαφαίνονται κάποιες ελπίδες για την αναπτυξιακή πορεία της, κανείς εδώ δεν προθυμοποιείται να βάλει πλάτη και να δουλέψει προς την κατεύθυνση αυτή. Κραυγάζουν μόνο όλοι τους και δεν παίρνουν ευθύνες για την ασφαλή μελλοντική πόρευση. Έχουν κολλήσει στους φόβους για το τι θα επιφέρει με τον χρόνο όλη αυτή η κοινωνική αναστάτωση από τις περικοπές σε συντάξεις και μισθούς, αλλά και σε ποια ποσοστά θα κυμανθεί η ανεργία και ο πληθωρισμός.
Εκλογές λοιπόν έρχονται, εκλογές φτάνουν, για εκλογές μας προϊδεάζουν (6 Μάιου), ουδείς όμως δεν μας ξεκαθαρίζει τι θα πράξει μετά τα αποτελέσματα, που σαφώς θα είναι καταδικαστικά για την αυτοδυναμία. Με λίγα λόγια, ποιες συμμαχίες θα επιχειρηθούν και ποια σχήματα εξουσίας θα πριμοδοτηθούν. Η ΝΔ κυνηγά έστω και καταϊδρωμένη την αυτοδυναμία, το ΠΑΣΟΚ συλλέγει τα κομμάτια του, τα κόμματα της Αριστεράς προσπαθούν να εκμεταλλευθούν στο έπακρο τα αναμενόμενα μεγάλα ποσοστά τους, το ΛΑΟΣ ανεβάζει το «πατριωτικό» θερμόμετρο, η Μπακογιάννη αγωνίζεται να μπει στην Βουλή παρά τις περί του αντιθέτου προβλέψεις, και οι Οικολόγοι – Πράσινοι καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια να κρατηθούν κοντά στο 3%. Το ψηφιδωτό συμπληρώνουν οι αποχωρίσαντες με τις αντάρτικες κινήσεις τους, που δεν αναμένεται πάντως να επιφέρουν κοσμογονικές αλλαγές στους συσχετισμούς.
Ας ετοιμάζεστε λοιπόν, αγαπητοί μου φίλοι, για τον προεκλογικό Απρίλη όπου τα δύο ως τώρα μεγάλα κόμματα εξουσίας θα επιδοθούν σε έναν άνευ προηγουμένου αγώνα αλίευσης ψήφων. Σε κάθε περίπτωση, να είστε ανά πάσα στιγμή έτοιμοι να ακούσετε και τα πιο ακραία επιχειρήματα, από το ποιος είναι ο καλύτερος ευεργέτης του τόπου μέχρι το ποιος είναι αυτός που δεν ψήφισε το μνημόνιο κατουσίαν! Γιατί – ναι – θα το ακούσετε και αυτό, πως «αναγκάστηκαν» να συρθούν στους μνημονιακούς όρους γιατί δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς. Άλλοι μάλιστα θα πουν πως ανάμεσα στον γκρεμό και το ρέμα προτίμησαν το ρέμα, άλλοι πως δεν τίθεται τέτοιο θέμα, αλλά πως υπήρχε διέξοδος, απλά δεν εισακούστηκαν και υποχώρησαν και αυτοί με την ουρά στα σκέλια.
Να ετοιμάζεστε, φίλοι μου, αν δεν κάνουν για άλλη μια φορά την παγκόσμια πρωτοτυπία να μιλούν επί μήνες για εκλογές και στο τέλος να μην τις κάνουν για να μην ντροπιαστούν. Μια ντροπή που ως τώρα δεν αισθάνονται που γίνονται περίγελος στα μάτια των ευρωπαίων εταίρων, με το ατέλειωτο πινγκ – πονγκ των ημερομηνιών διεξαγωγής τους.
(phil.zaharis@gmail.com)
