Το πολιτικό βαρόμετρο της Public Issue που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» της Κυριακής, αποκάλυψε κάτι που από καιρό υποπτευόμασταν και με παρρησία περιγράφαμε, χωρίς φόβο για την κατάρρευση του δίπολου εξουσίας. Και αυτό δεν είναι άλλο από την πολυκομματική Βουλή, αποτελούμενη, σύμφωνα με το βαρόμετρο, από 9 κόμματα. Βρισκόμαστε ήδη στο κατώφλι της νέας εποχής που κομίζει το μήνυμα της απογοήτευσης του κόσμου από τα κοινά (27% της κατηγορίας αυτής δεν είναι και μικρό ποσοστό), αλλά και της πολυδιάσπασης της Βουλής, με την πριμοδότηση των μικρών κομμάτων που πλέον διαδραματίζουν πρωτεύοντα ρόλο, ξεφεύγοντας από την ουρά της Βουλής με έναν ή δύο βουλευτές στη καλύτερη περίπτωση.
Το πολιτικό τοπίο λοιπόν αλλάζει με γοργούς ρυθμούς και οι αναλογίες χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής. Με το γεγονός ότι αναμένεται ακόμη και η παρουσία της Χρυσής Αυγής στο ελληνικό κοινοβούλιο, τα νέα δεν είναι πάντα ευχάριστα, τουναντίον κρούεται ο κώδωνας του κινδύνου για την εδραίωση στην χώρα από ένα μεγάλο ποσοστό πολιτών ρατσιστικών ιδεών και απόψεων και μεγάλο κίνδυνο για τις ατομικές ελευθερίες, με δεδομένο ότι ένα 3,5% της Χρυσής Αυγής θα μπορούσε να αλλάξει άρδην το τοπίο της έστω εικονικής Δημοκρατίας. Έτσι, τα αποτελέσματα του βαρόμετρου δεν είναι πάντα θετικά, αν εξαιρέσει βέβαια κανείς την πολύ μεγάλη δύναμη της Αριστεράς στο σύνολό της (σχεδόν 40%), με πρώτη την ΔΗΜΑΡ του Φώτη Κουβέλη που διαδραματίζει πλέον σημαντικό ρόλο στα πολιτικά δρώμενα καταλαμβάνοντας την δεύτερη θέση μετά την ΝΔ που όλως περιέργως επιτυγχάνει ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό, παρά την ως τώρα άσκηση αντιφατικής πολιτικής.
Η ΔΗΜΑΡ λοιπόν είναι σταθερά το δεύτερο κόμμα, με το ΠΑΣΟΚ να έχει πέσει πολύ χαμηλά και να μοιράζεται την τέταρτη θέση μαζί με το ΚΚΕ (11%). Ο Φώτης Κουβέλης με την διαρκή νηφάλια συμπεριφορά του και την προσεκτική διαχείριση των εκάστοτε δημοσκοπικών επιτυχιών, δήλωσε σε πρόσφατη συνέντευξή του ότι δεν εφησυχάζει ούτε και βεβαιώνεται με τα δημοσκοπικά αποτελέσματα, με δεδομένο ότι οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν τάσεις της δεδομένης στιγμής. Η κοινωνία βρίσκεται σε μια ρευστότητα και σε μια κινητικότητα, είπε, η δε πολιτική ζωή είναι προφανές ότι ανακαθορίζεται. «Διεκδικούμε κάθε μέρα και περισσότερο να οικοδομούμε σχέση εμπιστοσύνης με τους πολίτες και ευελπιστούμε ότι θα έχουμε ένα καλό εκλογικό αποτέλεσμα», δήλωσε χαρακτηριστικά.
Είναι προφανές ότι ο πρόεδρος αλλά και τα στελέχη της ΔΗΜΑΡ προσπαθούν να εκμεταλλευτούν με τον καλύτερο τρόπο αυτά τα ποσοστά, που σε καμία περίπτωση δεν είναι μόνιμα και με δεδομένη την οικτρή κοινωνικοοικονομική κατάσταση μπορούν ανά πάσα στιγμή ν΄ αλλάξουν. Αυτή πάντως η πριμοδότηση της ΔΗΜΑΡ είναι – κατά την γνώμη μου – το πιο ευχάριστο στοιχείο των δημοσκοπήσεων. Αλλά και στο σύνολό της η αύξηση των ποσοστών της Αριστεράς θα μπορούσε να αποτελέσει το εφαλτήριο για την άσκηση μιας διαφορετικής πολιτικής στην χώρα όπου τα εκάστοτε σκληρά μέτρα αποδεκατίζουν τους πολίτες. Εξαρτάται βέβαια και από τις πολιτικές που θα επιλεχθούν αλλά και την στάση των κομμάτων της Αριστεράς.
Αν – για παράδειγμα – το ΚΚΕ επιμένει στον στείρο καταγγελτικό λόγο χωρίς καμία διάθεση ανανέωσης, υπό το πρίσμα της υποτιθέμενης «δικαιοσύνης» και της υιοθέτησης συνεχών σταλινικών πρακτικών, αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αποβάλλει την σε πολλές των περιπτώσεων μπερδεμένη και αξεκαθάριστη φρασεολογία και αν η ΔΗΜΑΡ δεν προχωρήσει στην πρακτική εφαρμογή αριστερών πολιτικών κατά την διάρκεια της συμμετοχής της σε κυβερνητικό σχήμα και απλά προσπαθήσει μόνο να διαχειριστεί τους απογοητευμένους των άλλων κομμάτων που βρήκαν εντός της καταφύγιο, το πρόβλημα με την Αριστερά και την παρουσία της θα συνεχιστεί. Αυτή τη φορά βέβαια, με την απουσία του ΠΑΣΟΚ, τα πράγματα θα είναι διαφορετικά.
Το γεγονός και μόνο ότι ένα αριστερό κόμμα όπως η ΔΗΜΑΡ καταλαμβάνει την δεύτερη θέση και διεκδικεί με ίσους όρους την είσοδό της στο όποιο μελλοντικό κυβερνητικό σχήμα, αυτό το γεγονός από μόνο του αποτελεί θετικό γεγονός και μια τεράστια αλλαγή στα πολιτικά δρώμενα. Το βάρος λοιπόν πέφτει στην Αριστερά και τις επιλογές των κομμάτων της. Η ΝΔ – μην γελιέστε – δεν είναι και στην καλύτερη θέση με το 28% σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, με δεδομένο ότι πέρα από το ΛΑΟΣ (η σχέση της με το οποίο είναι σε διαρκή ένταση) δεν έχει κάποιον άλλο εφάμιλλο πολιτικό σχηματισμό για να κυβερνήσει. Λέτε να ανταμώσουν οι δρόμοι ΝΔ, ΛΑΟΣ και Χρυσής Αυγής; Δεν το πιστεύω.
Μέσα στην ΝΔ υπάρχουν οι φωνές εκείνες – και είναι μάλιστα ισχυρές – που όχι απλά δεν επιθυμούν την ταύτισή τους με την άκρα Δεξιά αλλά διεκδικούν μια άλλου είδους παρουσία σαν κόμμα, μακριά και απαλλαγμένοι από τα αμαρτήματα του παρελθόντος. Το πολιτικό σκηνικό λοιπόν αλλάζει άρδην. Οι πολίτες τιμωρούν το ΠΑΣΟΚ για την πολιτική του ξεπουλήματος της χώρας (δεν το λέω εγώ αλλά χιλιάδες πολίτες καθημερινά), βγάζουν υπό προθεσμία πρώτο κόμμα την ΝΔ, επιλέγουν να αυξήσουν τα ποσοστά της Αριστεράς, βάζοντας για τα καλά την ΔΗΜΑΡ στο παιχνίδι, και δεν αφήνουν στην Βουλή την Μπακογιάννη.
Η πριμοδότηση πάντως της Χρυσής Αυγής – θα το ξαναπώ – είναι από τα πιο μελανά σημεία της δημοσκόπησης, αλλά και των επιλογών μερίδας των πολιτών. Απομένει να δούμε αν τα ποσοστά αυτά θα επιβεβαιωθούν και στις κάλπες που πάντα επιφυλάσσουν εκπλήξεις. Με λίγα λόγια να διαπιστωθεί εάν ο ελληνικός λαός προχωρά όντως σε μια νέα εποχή, καταρρίπτοντας το μεταπολιτευτικό κάστρο του διπολισμού, πριμοδοτώντας παράλληλα και απαιτώντας στην πράξη κυβερνήσεις συνεργασίας. Με δημοκρατικό χαρακτήρα φυσικά και όχι με άλλες αλχημείες νεοφασιστικού τύπου που θέτουν σε κίνδυνο την – κατ΄επίφαση έστω – μέχρι τώρα Δημοκρατία.
(phil.zaharis@gmail.com)
