ελλοχεύει κινδύνους – προλάβετέ τους
Τ’ ότι δεν ελέγχεται αποτελεσματικά, ή δεν ελέγχεται επαρκώς, η παράνομη, επί των πεζοδρομίων, στάθμευση αυτοκινήτων, είναι δεδομένο. Μήπως και αποδεκτό;
Επιμαρτυρείται ακράδαντα από τα βρίθοντα, με Ι.Χ. αυτοκίνητα, πεζοδρόμια. Έλεγχος γίνεται συνήθως κατόπιν καταγγελίας. Μόνο για το καταγγελλόμενο – συγκεκριμένο, παρανόμως σταθμευμένο, αυτοκίνητο. Οι πεζοί ανεβοκατεβαίνουν πεζοδρόμια προσπαθώντας να βρουν, βιαστικά κι εναγωνίως, κάποια δίοδο, κάποιο πέρασμα διαφυγής, ανάμεσα από τ’ αυτοκίνητα. Κινούμενα και μη. Με κίνδυνο την ακεραιότητά τους.
Σ’ αυτήν την παθογένεια πολλοί είναι οι υπαίτιοι. Κατά πρώτο λόγο οι οδηγοί που δεν σέβονται τις απαγορευτικές διατάξεις του Κ.ΟΚ. και σταθμεύουν κατά πως βούλονται. Και γιατί τάχα να τις σεβασθούν, θ’ έλεγε κανείς, αφού δεν ελέγχονται; Καθ’ όμοιο τρόπο, υπαίτια είναι και τ’ αρμόδια για τους ελέγχους όργανα, τα οποία κάνουν πως δεν βλέπουν. Αλλά, και μην σας παραξενεύει αυτό, και οι βουλευτές που ψήφισαν τον σχετικό Νόμο. (καθώς φυσικά και οποιονδήποτε άλλον). Όχι γιατί τον ψήφισαν, αλλά γιατί αδιαφορούν για την εφαρμογή του.
Δεν ενοχλούνται, δεν προσβάλλονται, δεν θίγονται άραγε, βλέποντας να γράφονται στα παλιά παπούτσια διατάξεις για τις οποίες “έδωσαν μάχη στη βουλή, κοπίασαν, μελέτησαν, μίλησαν, ξενύχτησαν (ενίοτε)”. Επενέβησαν ποτέ προς αρμόδιες για την τήρηση των Νόμων Αρχές (Αστυνομία εν προκειμένω) αξιώνοντας την εφαρμογή των; Τί συμβαίνει δηλαδή; Ψηφίζεται Νόμος και παραδίνεται στην χλεύη; Άντε, ή, σ’ επιλεκτική εφαρμογή;
Ας έρθουμε όμως και στο προκείμενο. Η ανησυχία του άρθρου αυτού αλλού στοχεύει. Στον σιωπηρό κίνδυνο ατυχήματος που καθημερινά ελλοχεύει σ’ ένα κομμάτι της οδού Μεσολογγίου. Από τα φανάρια Διοικητηρίου, ως τις Δ.Ο.Υ. Στο κομμάτι αυτό δεν υπάρχουν, ουσιαστικά, πεζοδρόμια. Ούτε καν μισό μέτρο, από την μία (προς Μαρινόπουλο) πλευρά και κάτι ανυπόστατα από την έναντι, που διαρκώς είναι κατειλημμένα απο Ι.Χ. αυτοκίνητα, αγροτικά κ.λ.π. Οι πεζοί, που, και πολλοί είναι και λίγο πολύ “ζαλισμένοι”, είτε πηγαίνουν, είτε φεύγουν από την εφορία, αλλά και το Σούπερ – Μάρκετ, κυκλοφορούν κυρίως, και κατ’ ανάγκη, στ’ οδόστρωμα, διακινδυνεύοντας και την ζωή τους ακόμη. Ο κίνδυνος γίνεται πιο εμφανής και απειλητικός από την πληθώρα των κατερχομένων την Μεσολογγίου αυτοκίνητα, καθ’ όσον η οδός αυτή αποτελεί και την βασική είσοδο της ορεινής περιοχής, καθώς και αυτής της Σταυρούπολης, στην πόλη της Ξάνθης.
Είναι ολοφάνερο πως χρειάζεται επειγόντως η λήψη κι εφαρμογή άμεσων μέτρων πριν γίνει το κακό. Οι ειδικοί θ’ αποφασίσουν φυσικά περί αυτών. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένα τέτοια, στην ταπεινή μου σκέψη, όπως:
-Μείωση και απαρέγκλιτη τήρηση της ταχύτητας των διερχομένων αυτοκινήτων από το μέρος αυτό του δρόμου, στα 30 λ.χ. km.
-Διαπλάτυνση, παίρνοντας και μέρος του δρόμου, διαμόρφωση τού προς τις ΔΟΥ πεζοδρομίου, σε τρόπο ώστε να μεταβληθεί σε τρόπον τινά, πεζόδρομο.
-Τοποθέτηση διαχωριστικών – προστατευτικών – οροθετικών κιγκλιδωμάτων.
-Απαγόρευση – αυστηρά τηρητέα – στάσης και στάθμευσης αυτοκινήτων στο επίμαχο κι επικίνδυνο τούτο τμήμα της Μεσολογγίου, και από τις δύο πλευρές του δρόμου.
Τα σχόλια του άρθρου αυτού δεν έχουν σκοπό να θίξουν κανέναν. Ανησυχίες εκφράζουν. Αλλ’ όμως, αν τα πράγματα δεν είναι έτσι (που όμως έτσι είναι) ζητείται συγνώμη από κάθε ενδιαφερόμενο.
Ξάνθη 16-2-2012
Ιωάννης Γκεβρέκης
Γεωτεχνικός – Δασολόγος
Επίτιμος Δασάρχης
