Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2012, κάπου στην πόλη της Ξάνθης, Νομός Ξάνθης, Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, Ελλάδα, χώρα στην ΝΑ περιοχή της Ε. Ε. (τουλάχιστον προς το παρόν), Ευρωπαϊκή Ήπειρος, Πλανήτης Γη, τρίτος από τον Ήλιο, άστρο του σπειροειδούς βραχίονα του Γαλαξία, ώρα 11:40.
Ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος το διαψεύδει …
Και την ίδια ώρα που οι συνομιλίες – διαπραγματεύσεις μεταξύ του ΔΝΤ, της Γερμανίας, της Ευρωπαϊκής Τράπεζας, Κατόχων ομολόγων που έχει εκδώσει κατά καιρούς η Ελλάδα για να χρηματοδοτήσει την λειτουργία της, βρίσκονται σε εξέλιξη χωρίς σαφή κατάληξη, (παρά τις αποφάσεις της πρόσφατης συνόδου κορυφής …) το πολιτικό σύστημα της χώρας (όπως αποδεικνύουν διαρκώς οι εκπρόσωποί του στις καθημερινές εμφανίσεις στους τηλεοπτικούς δέκτες) συνεχίζει να ομφαλοσκοπεί θυμίζοντας έντονα έναν σκύλο που κυνηγά την ουρά του.
Και την ίδια στιγμή, είτε γιατί κατάντησε παχύσαρκο παχύδερμο αδυνατώντας να ελιχθεί, είτε γιατί φοβάται να πλησιάσει κοντά και να την δαγκώσει (την δηλητήρια γεμάτη…), συνεχίζει τον φαύλο κύκλο γύρω από τον εαυτό του.
Προφανώς, οι κάτοχοι των αριθμημένων θέσεων στο θέατρο της πολιτικής ζωής του τόπου πιστεύουν πως κάποια στιγμή, θα διασώσουν εαυτούς και αλλήλους, θα μεταστρέψουν τον θυμό του απλού πολίτη σε θαυμασμό, θα ξαναγίνουν τα λατρεμένα είδωλα της μεταπολίτευσης. Και αρνούνται να κατεβούν από την σκηνή σαν γριές θεατρίνες που άδικα φτιασιδώνονται, και αφού η υποκριτική και η δροσιά τους παρήλθε ανεπιστρεπτί, βλαστημάνε από μέσα τους τον υπεύθυνο φωτισμού…
Ήταν είδωλα είπαν
Θα ‘πρεπε τότε να γνωρίζουν …
Πως συστατικό της φύσης τους ως είδωλα
ήταν το εφήμερο χρονικά
το φως των προβολέων
διαρκώς να τους υποδηλώνει
οι καθρέφτες των ματιών των θαυμαστών
να τους αντικατοπτρίζουν
τα τρία παραπάνω μαζί ταυτόχρονα
απαραίτητα συμβαίνοντα
γιατί χωρίς καθρέφτες
που δημιουργούν είδωλα
πλαστές εικόνες της πραγματικότητας
χωρίς το φως που υποβάλλει την δυνατότητα
να λειτουργήσουν οι καθρέφτες
χωρίς το εφήμερο της προς στιγμήν αντανάκλασης
που δίνει διαστάσεις λάμψης στην ακινησία
για τί είδωλα
άραγε τώρα θα μιλούσαμε ;
από τον συνεργάτη αριθμός 8