Με το πέρας της εβδομάδας, την εμφάνιση των καλικάντζαρων, το έθιμο της μπάμπως, πάνε πέρασαν οι γιορτές και του χρόνου με υγεία γεροί να ‘μαστε.
Γιορτές προβληματισμού, άνευ κατανάλωσης, με ελάχιστες μετακινήσεις. Για πρώτη φορά, η επισκεψιμότητα της Ξάνθης έπεσε τόσο χαμηλά, παρά τις πολύ καλές τιμές, τις φιλότιμες προσπάθειες των ξενοδόχων. Η παρουσία της «γειτονιάς του Άη – Βασίλη» στην κεντρική πλατεία από το Λύκειο των Ελληνίδων και τους Συλλόγους, η μοναδική όαση στο γκρίζο των ημερών, δεν εξαγνίζει στο παραμικρό τον Δήμο, ούτε τους εντιμότατους άρχοντες. Στερούνται τόλμης, φαντασίας, πρωτοβουλιών. Οι Σύλλογοι άφησαν πίσω τον Δήμο. Πανθομολογείται. «Οι μοιραίοι» του Βάρναλη, μας πάνε κουτί.
Πάραυτα. Σε ενάμιση μήνα έχουμε την κορύφωση των Θ. Λ. Ε. Η αποτυχία τους να θεωρείται από τώρα υπερβέβαιη. Το γόητρο της πόλης είναι πλέον καθαρά θέμα των Συλλόγων και των ευαισθητοποιημένων πολιτών. Μέσα στην προσεχή εβδομάδα να δούμε από κοινού την…κατάντια μας.
Μια εταιρία λαϊκής βάσης, ή κάτι αντίστοιχο να συσταθεί και να επιλαμβάνεται του λοιπού, εκδηλώσεις, προβολή, σχεδιασμό, υλοποίηση. Με την σύσταση του Δικτύου Λόγου και Πράξης, ο Θανάσης Μουσόπουλος και οι συνεργάτες του έκαναν το πρώτο βήμα για συμμετοχή, υπευθυνότητα, αντιστοίχηση λόγων και έργων. Αυτό ας γίνει άρθρο πίστης όλων και περισσότερο των επαγγελματιών.
Δεν θα έρθουν οι ευρωπαίοι, ούτε οι βαλκάνιοι να συμπληρώσουν τα κενά της δικής μας ανεπάρκειας. Μέσα σε ένα περιβάλλον εξοντωτικού ανταγωνισμού, η νιρβάνα του παρελθόντος θα μας στείλει στα αζήτητα, άπαξ δια παντός. Να μην αμφιβάλλει κανένας.
Από μια μεριά ίσως να είναι και καλύτερα. Ίσως μόνο όταν αντικρύσουμε μια Ξάνθη χωρίς επισκέπτες, αντιληφθούμε ότι η αποχή μας από τα δρώμενα ήταν εγκληματική.
ΠΡΟΜΗΘΕΙΣ Η ΕΠΙΜΗΘΕΙΣ; Διαλέγουμε και παίρνουμε.
Ο Γρύπας
