Εξασθενημένο «ανοσοποιητικό σύστημα» και άφρονες πολιτικοί οι κύριοι «ιοί»
Σε μία επίκαιρη εκδήλωση παρουσιάστηκε στο ΙΘΤΠ το βιβλίο του Κώστα Μελά για τις χρηματοπιστωτικές κρίσεις. «Μιλάμε απλά, αλλά όχι απλοϊκά γιατί ο κόσμος πρέπει να καταλάβει», σημειώνει ο καθηγητής
Παράλληλα, ο καθηγητής, στο πλαίσιο της παραμονής του στην Ξάνθη πραγματοποίησε δύο κύκλους μαθημάτων σε κλειστό κύκλο, με το ίδιο κεντρικό θέμα, προκειμένου να δοθεί η δυνατότητα να απαντηθούν πιο εξειδικευμένες ερωτήσεις, να διευκρινιστούν σημεία και να γίνει μία διευρυμένη συζήτηση με ιστορικές, πολιτικές και κοινωνικές προεκτάσεις.
Β. Πανοσκάλτσης: «δεν ακούγονται οι σοβαρές γνώμες στην Ελλάδα»
Η πρωτοβουλία για την επίσκεψη του Κώστα Μέλα ανήκει στον αναπληρωτή καθηγητή του τμήματος Πολιτικών Μηχανικών του ΔΠΘ Βασίλη Πανοσκάλτση, ο οποίος μίλησε εισαγωγικά για το βιβλίο και για το συγγραφέα του. «Τον κάλεσα στην Ξάνθη για να δοθεί η ευκαιρία να συζητηθούν αυτά τα επίκαιρα θέματα», σημείωσε στο «Ε» ο κ. Πανοσκάλτσης, ο οποίος εξήγησε ότι το βιβλίο δεν απευθύνεται μόνο σε οικονομολόγους και ειδικούς, αλλά και σε όποιον έχει τη διάθεση να ασχοληθεί με αυτά τα θέματα. Μάλιστα, ο ίδιος είχε την πρωτοβουλία να πραγματοποιηθούν τα δύο σεμινάρια, τύπου workshop με τον καθηγητή, με το σκεπτικό ότι: «στην Ελλάδα δεν ακούμε σοβαρές γνώμες παρά μόνο αποσπασματικά». Επίσης, πρόσθεσε: «ο κόσμος δεν έχει καταλάβει τι ακριβώς γίνεται, είναι πρωτόγνωρο. Άνθρωποι, όπως ο Κ. Μελάς που έρχονται να μας μιλήσουν κάνουν μία πολύ σημαντική δουλειά». Τόνισε ότι για τον ίδιο η απάντηση στην κρίση είναι αυτογνωσία του κόσμου, πάλη στο επίπεδο της θεωρίας και μία τομή στην πολιτική πραγματικότητα.
Μία τριλογία θεωρίας και ιστορίας του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού περιβάλλοντος
Ο κ. Μελάς εισαγωγικά ανέφερε στο «Ε» ότι το βιβλίο αυτό αποτελεί το δεύτερο μίας τριλογίας που ξεκινά από τη θεωρητική ανάλυση του τρόπου που λειτουργεί σήμερα το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, ακολουθεί το δεύτερο που διαβάζεται εύκολα και αυτόνομα και έχει σχέση με το πώς περνάμε από τη θεωρία στη θεωρητική πραγματικότητα, πώς δημιουργείται και πώς λειτουργεί το θεσμικό πλαίσιο εντός του οποίου εκφράζονται τα συμπεράσματα και οι αποφάνσεις της θεωρίας, παράλληλα με την ιστορική πραγματικότητα. Η τριλογία κλείνει με ένα κομμάτι που αναφέρεται στην μακροοικονομία.
Εσωτερική «ανάφλεξη» στα κράτη προκαλεί η προσπάθεια αυτονόμησης του χρηματοπιστωτικού συστήματος
Αναφορικά με την προεξάρχουσα θέση των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα (ΠΧ/ΠΣ), αλλά και την εξάπλωση του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος προς ανατολάς, ο καθηγητής προέβη σε μία συνοπτική και εύληπτη ανάλυση σχετικά με τον τρόπο και τα αίτια που οδηγούν στις κρίσεις, λέγοντας: «προκειμένου να εξηγήσουμε το ρόλο των ΗΠΑ πρέπει να σκεφτούμε το ΠΧ/ΠΣ ως ένα «βαγόνι» που σύρεται από ένα άλλο «βαγόνι», το οποίο είναι η ασκούμενη οικονομική πολιτική. «Ατμομηχανή που το σύρει είναι η θεωρία, που που κατά καιρούς ασπάζεται η παγκόσμια οικονομική και όχι μόνο δύναμη ισχύος. Οι ΗΠΑ από το 1945 αποτελούν την παντοκρατόρισσα δύναμη στον κόσμο. Ωστόσο, σήμερα παρουσιάζονται αντίρροπες δυνάμεις κυρίως από την ανατολή. Πιστεύω ότι δεν πρέπει να δώσουμε τόσο μεγάλη έμφαση και βάρος, διότι η Κίνα και η Ινδία απέχουν πάρα πολύ από το να μπορέσουν να διεκδικήσουν επί ίσοις όροις την ηγεμονία από τις ΗΠΑ. Αυτό που συμβαίνει και προσπαθώ να το αναπτύξω στο βιβλίο είναι ότι έχουμε μία μετατόπιση της πραγματικής οικονομίας, δηλαδή αμερικάνικες πολυεθνικές και δυτικές ευρωπαϊκές επιχειρήσεις μεταφέρθηκαν προς την ανατολή και έχουν δημιουργήσει μία αποβιομηχάνιση μεσαίας, χαμηλής τεχνολογίας, αλλά και υψηλής, όχι όμως σε τεχνολογία όπλων και στρατιωτικών εξοπλισμών που είναι το σημαντικότερο. Και ως εκ τούτου έχουνε δημιουργήσει προϋποθέσεις μιας ανάπτυξης και κατάληψης μιας νέας θέσεως ισχύος στον παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας.
Οι ΗΠΑ και η Ευρώπη σε αντιπαράθεση προς αυτό έχουν επιλέξει το χρηματοπιστωτικό σύστημα ως ένα «αόρατο δίχτυ» που καταφέρνει να συνεχίζει να τους δίνει κυριαρχία και να επεμβαίνει στις άλλες δυνάμεις επικυρίαρχα. Γι’ αυτό βλέπουμε πως τα μέτρα που κυρίως λαμβάνονται ενάντια στο ΠΧ/ΠΣ, που επιχειρεί να αυτονομηθεί, δημιουργεί προβλήματα εσωτερικής «ανάφλεξης» στις ίδιες τις χώρες, ΗΠΑ και Ευρώπης, παρόλο που εξακολουθεί να χρησιμοποιείται από αυτές τις χώρες ως αιχμή του δόρατος υποταγής των άλλων».
Κ. Μελάς: «Η Ελλάδα δεν είχε δυνατό ‘ανοσοποιητικό’ σύστημα»
Στο πλαίσιο της επίδρασης των χρηματοπιστωτικών κρίσεων στην εγχώρια οικονομία ο κ. Μέλας, εξήγησε ότι η χώρα μας είναι πολύ μικρή. Ωστόσο, ο λόγος που οδήγησε στη σημερινή κατάσταση είναι ότι έχει «βεβαρυμένο ανοσοποιητικό σύστημα», το οποίο δημιουργήθηκε: «λόγω και άφρονων πολιτικών και της πολιτικής που ακολούθησε τόσα χρόνια, ώστε σήμερα να δέχεται βίαια τις επιδράσεις που προέρχονται από την τελευταία παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, πιο βίαια από τις άλλες χώρες». Όμως, ο καθηγητής κάνει την παρατήρηση ότι δεν θα πρέπει να αναλωνόμαστε στο επιχείρημα ότι: «δε φταίει μόνο η Ελλάδα» και σημείωσε: «να μη σταθούμε όμως μόνο στις ευθύνες των άλλων για να αθωώσουμε τις δικές μας, αλλά να επικεντρωθούμε σε αυτό που θα μπορούσαμε να κάνουμε».
Όταν του ζητήθηκε να κάνει μία πρόβλεψη για το μέλλον της χώρας, ο ίδιος επιφυλάχθηκε να προβεί σε εκτιμήσεις σε μία εξαιρετικά ρευστή κατάσταση, ωστόσο εξέφρασε με σιγουριά την άποψη ότι έχουμε τουλάχιστον μία 10ετία πολύ δύσκολης περιόδου μπροστά μας. Τέλος, σχολίασε: «οτιδήποτε και αν συμβεί πρέπει να κατανοήσουμε ότι πρέπει να ειπωθεί η αλήθεια στον ελληνικό λαό, διότι δεν έχει ειπωθεί και αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα, (αφού η μισή αλήθεια είναι χειρότερη από το ψέμα)και να κάνουμε όλες εκείνες τις προσπάθειες για να καταστήσουμε πάλι πιο ισχυρό το χρηματοπιστωτικό μας σύστημα».
Λείπει ο σεβασμός στην επιστήμη
Σχετικά με τα μαθήματα που πραγματοποιήθηκαν την επόμενη ημέρα σε πιο στενό κύκλο ακροατών, ο κ. Μελάς αναφέρθηκε στις πλείστες όσες οικονομικές και συχνότερα οικονομίστικες απόψεις που ακούγονται σήμερα από τον καθένα, που όχι μόνο δεν έχει επιστημονικό υπόβαθρο, αλλά συσσωρευόμενες όλες αυτές έχουν δημιουργήσει ένα κλίμα φόβου και τρομοκρατίας για το μέλλον. «Όταν μιλάμε για οικονομία, όπως για οποιαδήποτε επιστήμη, παρά τα προβλήματα που ενυπάρχουν επιστημονικά, μεθοδολογικά κλπ, εντούτοις πρέπει να συμβιβαστούμε με τον «πυρήνα» της, τον τρόπο που λειτουργεί και να συζητάμε με βάση αυτά που απορρέουν από τη συστηματικότητα αυτής της επιστήμης. Άρα, εν προκειμένω, οι συζητήσεις πρέπει να γίνονται με βάση όσα πρεσβεύει η οικονομία. Διότι τελευταία, όπως σε όλα τα πράγματα εμείς οι Έλληνες, γίναμε τώρα
Ελένη Διαφωνίδου
elenidfn@yahoo.com
