Χαμηλές προσδοκίες για « καλύτερες μέρες» από τον επιχειρηματικό κόσμο της Ξάνθης
Μέλλον «ζοφερό και αβέβαιο» αλλά και «χαραμάδα ελπίδας». Μιλούν οι εκπρόσωποι των παραγωγικών φορέων
«Η πιο δύσκολη χρονιά των τελευταίων 30 χρόνων», «χρονιά – καταλύτης για την επιχειρηματικότητα», «χρονιά αποκαλύψεων της παθογένειας του πολιτικού συστήματος και των αδυναμιών της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας», «χρονιά – κόλαφος για τους εργαζόμενους», ήταν μερικές από τις φράσεις που συλλέξαμε από τους εκπροσώπους των παραγωγικών φορέων του νομού μας, οι οποίες δίνουν το στίγμα του 2011, της χρονιάς που αφήνουμε πίσω μας. Αυτή η «στυφή» γεύση που αφήνει το 2011, καθορίζει ως ένα μεγάλο βαθμό και τις προσδοκίες για το 2012 και θέτει τον πήχη πολύ χαμηλά καθώς οι οιωνοί δεν είναι ελπιδοφόροι. Όμως πάντα απομένει ανοιχτή μια «χαραμάδα ελπίδας» για καλύτερες μέρες, «να ξεκολλήσει το κάρο από την λούγκα», και αυτό προσδοκά όλος ο επιχειρηματικός κόσμος, διατηρώντας όμως μια απαισιόδοξη και πεσιμιστική οπτική.
Χρονιά πρωτοφανούς ύφεσης
Τα μέτρα, με την «βροχή» των φόρων και η αύξηση του φορολογικού συντελεστή στο 23% στις επιχειρήσεις εστίασης σε συνδυασμό με την απόλυτη οικονομική ύφεση, την έλλειψη ρευστότητας και την αδυναμία δανειοδότησης δημιούργησαν ένα ασφυκτικό κλοιό στις επιχειρήσεις του νομού που πολλές απ’ αυτές «κατέβασαν ρολά», άλλες βρίσκονται σε «θνησιγενή» κατάσταση και μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό ασθμαίνοντας προσπαθεί ν’ αντέξει την πίεση: «Ήταν κάτι πρωτοφανές αυτό που έζησε ο επιχειρηματικός κόσμος το 2011. Θεωρώ ότι ήταν η πιο δύσκολη χρονιά μετά την μεταπολίτευση. Για το 2012 ο επιχειρηματικός κόσμος περιμένει μια ανάσα. Διατηρεί την ελπίδα ότι θα δει καλύτερες μέρες. Πρέπει επιτέλους οι πολιτικοί να μειώσουν τη φορολογία να στηρίξουν την επιχειρηματικότητα», επισημαίνει ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Ξάνθης κ. Στέλιος Μωραΐτης.
Μέλλον «ζοφερό και αβέβαιο»
Ιδιαίτερα πεσιμιστική είναι η προσέγγιση του προέδρου της ΟΕΒΕ Ξάνθης κ. Σωτήρη Τσιακίρογλου, που διατείνεται με κραυγή αγωνίας: «Φτάνει πια …δεν αντέχει άλλο το επιχειρείν. Ζούμε 7 χρόνια τώρα με τις δύο κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ το θέατρο του παραλόγου που έχουν επιδείξει πλήρη ανικανότητα ν’ αντιμετωπίσουν τα προβλήματα. Έπαιξαν τάβλι στην πλάτη μας και καλούμαστε εμείς να πληρώσουμε το λογαριασμό. Ήταν χρονιά καταλυτική, χρονιά των μεγάλων αποκαλύψεων για το πολιτικό σύστημα και τους πολιτικούς. Η νέα χρονιά ξεκινά με τους χειρότερους οιωνούς. 12% αυξήσεις στη ΔΕΗ. Δεν έχουμε ελπίδα…το μέλλον είναι ζοφερό και αβέβαιο.
Ελπίζουμε να μην χειροτερέψουν τα πράγματα…
Για «ασφυξία στην αγορά κάνει λόγο ο πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Ξάνθης κ. Ευθύμης Μίλκογλου θέτοντας πολύ χαμηλά τον πήχη των προσδοκιών του εμπορικού κόσμου γι το 2012: «Αυτό που συνέβη το 2011 δεν περιγράφεται. Όλα τα μέτρα, οι φόροι, οι περικοπές μισθών ήταν μεγάλα «χαστούκια « για την αγορά και τον εμπορικό κόσμο. Θέλουμε ένα πιστεύουμε ότι θα’ ρθουν καλύτερες μέρες ή έστω να μην χειροτερέψουν ακόμη τα πράγματα. Επιτέλους να συνέλθουν οι πολιτικοί και να δουν τον λαό. Μας έχουν στραγγίξει …και έχουν στεγνώσει την αγορά…»
Να καταναλώνουμε όσα παράγουμε
Ως προαπαιτούμενα για την ανάκαμψη της οικονομίας, ο πρόεδρος του Συνέδου Βιομηχάνων Ξάνθης κ. Βασίλης Σκαρλάτος, θεωρεί την παραγωγή πλούτου σε συνδυασμό με μια ορθολογική αναδιανεμητική διαδικασία που θα επιφέρει ισορροπία στον κοινωνικό ιστό και έναν εξορθολογισμό στη σχέση παραγωγή – κατανάλωση: Προσδοκούμε μια πιο ορθολογική διευθέτηση πολλών πραγμάτων. Πρέπει ο στόχος μας να είναι η παραγωγή πλούτου και η σωστή αναδιανομή του ώστε να επέλθει ισορροπία στον κοινωνικό ιστό. Πρέπει να μάθουμε να καταναλώνουμε όσα παράγουμε. Το 2011 έβγαλε στην επιφάνεια αδυναμίες χρόνων. Προσγειωθήκαμε στην πραγματικότητα. .Όμως δεν πρέπει να χαθεί η αισιοδοξία. Είναι ευκαιρία να γνωρίζουμε τον εαυτό μας, να ωριμάσουμε, να γίνουμε καλύτεροι…»
Χρονιά – κόλαφος για τους εργαζομένους το 2011
Άκρως απαισιόδοξη είναι η οπτική του προέδρου τους Εργατικού Κέντρου Ξάνθης για το 2012. Χαρακτηρίζει «χρονιά – κόλαφο» για τους εργαζόμενους το 2011 απαριθμώντας όλα τα «δεινά» που ήρθαν στα κεφάλια τους: «Οι προσδοκίες μας δεν είναι ευοίωνες…αν και η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία. Τι να προσδοκάμε όταν κλείνουν η μια μετά την άλλη οι επιχειρήσεις στο νομό μας, όταν υπογράφονται επιχειρησιακές συμβάσεις σε άλλες που μειώνουν 40% τους μισθούς, όταν μόλις προχθές έκλεισε η Ντιάνα και μένουν 120 εργαζόμενοι στο δρόμο. Τι να περιμένουμε όταν δεν έγινε καμιά επένδυση στην Ξάνθη, όταν οι εγγεγραμμένοι άνεργοι το Απρίλιο του 2009 που δόθηκε το επίδομα Αλληλεγγύης ήταν 5.000 στον ΟΑΕΔ Ξάνθηςκαι τώρα φτάνουν τους 18.000! Μας έκοψαν όλες τις ελπίδες…»
Μαριάννα Ξανθοπούλου
marianaxan@yahoo.gr
