Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα μοιράζονται τις εμπειρίες τους με τους ξανθιώτες

Ελένη Διαφωνίδουelenidfn@yahoo.comΤετάρτη μεσημέρι και το κέντρο της πόλης πολύβουο. Ο ήλιος ‘χτυπάει’ κατακόρυφα και αντανακλούν στις αλουμινένιες επιφάνειες του κινητού περιπτέρου που έβαλαν στην κεντρική πλατεία οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα του ελληνικού τμήματος με την υποστήριξη του δήμου Ξάνθης. Στον εξωτερικό χώρο μεγάλες φωτογραφίες που έχουν βραβευτεί από το διεθνές πρακτορείο Magnum Photos δίνουν μια γεύση στον επισκέπτη από τις αποστολές της οργάνωσης και την έκθεση που φιλοξενεί τα βιώματα των γιατρών εθελοντών σε όλο τον κόσμο. Πρόκειται για ένα κινητό προσφυγικό καταυλισμό. Μπαίνοντας μέσα, με τη βοήθεια ακουστικού υλικού, ερεθίζονται και οι άλλες αισθήσεις. Μία μικρογραφία προσφυγικού καταυλισμού σε κάποια αναπτυσσόμενη χώρα με πέντε δωμάτια: η υποδοχή των προσφύγων. ο καθαρισμός του νερού, το ιατρείο, το δωμάτιο αντιμετώπισης χολέρας και το δωμάτιο αντιμετώπισης του υποσιτισμού. Μικρές λεπτομέρειες τόσο ξένες σε μας που συνταράσσουν τη δική μας πραγματικότητα λίγα φάρμακα κι ιατρικά εργαλεία πλάι σε μερικά βιβλία ιατρικής, τρεις μπογιές για το παιδικό παιχνίδι και καθαρισμός του νερού χωρίς μηχανική υποστήριξη, όπως τη γνωρίζουμε σήμερα. Ωστόσο, ακόμη πιο αποκαλυπτική είναι η συζήτηση με τα μέλη των ΓΧΣ που περιμένουν τους επισκέπτες στην έξοδο της έκθεσης για να τους ενημερώσουν και να απαντήσουν στις ερωτήσεις τους. Πέντε νέοι άνθρωποι απ’ όλα τα μέρη της Ελλάδας, δραστήριοι, ευαισθητοποιημένοι, πρόθυμοι και ανοιχτοί στο να επικοινωνήσουν με τον κόσμο και να μεταφέρουν τις προσωπικές τους εμπειρίες από τα μέρη που έχουν ταξιδέψει προσπαθώντας να παράσχουν βοήθεια και φροντίδα, όπου η παρουσία τους είναι ζήτημα ζωής και θανάτου. «Στα μέρη που παρεμβαίνουν οι ΓΧΣ, σε πολλές περιπτώσεις, μιλάμε για ζωή χωρίς δεδομένα. Αυτή είναι η μεγάλη αντίθεση με τη δική μας ζωή. Ανοίγουμε τη βρύση για να πιούμε νερό. Εκεί υποφέρουν από λειψυδρία, υποσιτισμό, ασθένειες…», αναφέρει ο Βασίλης Τάκος, νοσηλευτής και υπεύθυνος της έκθεσης που μέχρι σήμερα έχει συμμετάσχει σε αποστολές σε Ουγκάντα, Ζάμπια και Αιθιοπία. Επειδή οι ΓΧΣ παρεμβαίνουν κυρίως σε περιοχές κρίσεων, φυσικών καταστροφών, πολέμων, λιμών και επιδημιών παρατηρεί ότι δεν είναι μόνο η Αφρική, αλλά σε όλο τον κόσμο υπάρχουν περιπτώσεις περιοχών, όπου η ανθρωπιστική βοήθεια είναι καθοριστικής σημασίας για την επιβίωση των κατοίκων. Αυτές τις εμπειρίες θέλουν να μεταφέρουν στους επισκέπτες της έκθεσής τους σε όλη την Ελλάδα οι ΓΧΣ του ελληνικού τμήματος που φέτος κλείνουν 20 χρόνια ζωής και προσφοράς. Ξεκίνησαν από τη Μυτιλήνη, πήγαν στην Κομοτηνή και μετά την Ξάνθη θα βρεθούν σε Καβάλα, Θεσσαλονίκη, Κατερίνη, Λάρισα, Τρίκαλα και Αθήνα. Φέτος για τρίτη συνεχόμενη χρονιά πραγματοποιούν την έκθεσή τους ελπίζοντας να συναντήσουν την ίδια ανταπόκριση που είχαν τις προηγούμενες φορές. Το πρωί την έκθεση επισκέπτονται τα σχολεία, οι μαθητές των οποίων εντυπωσιάζονται και ευαισθητοποιούνται από τον ‘εξομοιωτή’ του προσφυγικού καταυλισμού, ενώ οι πύλες του είναι ανοιχτές έως τις 9 το βράδυ και για τους υπόλοιπους ξανθιώτες. Η πλατεία της πόλης μας θα φιλοξενήσει τον προσφυγικό καταυλισμό και τις αντιπροσωπευτικές φωτογραφίες που το συνοδεύουν έως την 1η Μαΐου.