Κρίση στο γάμο – «Βροχή» τα διαζύγια!

Μαριάννα Ξανθοπούλουmarianaxan@yahoo.gr «Και ους ο θεός συνέζευξεν άνθρωπος μη χωριζέτω…», αναφέρει η εκκλησιαστική τελετουργία του γάμου όμως η πραγματικότητα είναι ότι «…χωριζέτω» και μάλιστα με μια συχνότητα που παρουσιάζει συνεχώς αυξητική τάση. Ένας στους τέσσερις γάμους διαλύεται σύμφωνα με έρευνα Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας που κάνει λόγο για αύξηση της τάξης του 11,4% στα διαζύγια από τον Φεβρουάριο του 2009 μέχρι και τον Φεβρουάριο του 2010 γεγονός που καταδεικνύει ότι ο γάμος στην εποχή μας, και οι σχέσεις γενικότερα περνούν μεγάλη κρίση. Η αύξηση του ποσοστού των διαζυγίων είναι μεγάλη αν αναλογιστεί κανείς ότι στη δεκαετία του 80 το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 1 στους 10 γάμους. Επιπλέον, υπολογίζεται ότι το 2010 περίπου 1 στους 2 γάμους θα φτάσει σε διαζύγιο Διαζύγιο… αλά ελληνικά!Οι πιο επιρρεπείς ηλικίες για οριστική ρήξη του γάμου είναι μεταξύ 40 και 50, οπότε έρχεται η πρώτη κρίση της μέσης ηλικίας. Τα 2/3 των διαζυγίων γίνονται σε αυτή την ηλικία, όταν έχουν μεγαλώσει λίγο τα παιδιά τους. Η έξοδος των παιδιών από το σπίτι είναι συχνά σημαντική αφορμή για την κρίση της συζυγικής σχέσης. Επίσης σημαντικός αριθμός διαζυγίων όπως μας επιβεβαιώνει ο δικηγόρος κ. Νίκος Σεργκενλίδης παρατηρείται στα νιόπαντρα ζευγάρια (από 1 – 3 χρόνια γάμου): «Η κατακόρυφη αύξηση των διαζυγίων στη χώρα μας άρχισε να παρατηρείται από την δεκαετία του 1980 οπότε και έγινε η μεταρρύθμιση του οικογενειακού δικαίου και τέθηκαν οι βάσεις για το συναινετικό διαζύγιο. Έτσι πολλά ζευγάρια χωρίζουν με συναινετικές διαδικασίες που δεν είναι μάλιστα και χρονοβόρες καθώς μετά την κοινή αίτηση για λύση του γάμου που θα υποβάλλουν ορίζεται η πρώτη δικάσιμος η οποία και αναβάλλεται και δίδεται το περιθώριο των 6 μηνών μήπως αλλάξουν γνώμη. Με την δεύτερη δικάσιμο το δικαστήριο προβαίνει στην οριστική λύση του γάμου».Ο κ. Σεργκενλίδης επισημαίνει ότι από την εμπειρία του συνήθως οι δύο σύζυγοι επιλέγουν συναινετικό διαζύγιο αλλά δεν εκλείπουν και οι αντιδικίες πάντα με αφορμή την επιμέλεια των παιδιών: «Οι άνδρες νιώθουν πολύ αδικημένοι καθώς συνήθως την επιμέλεια των παιδιών την παίρνει η γυναίκα εκτός και αν συντρέχουν ειδικοί λόγοι και ο δικαστής κρίνει ότι για το καλό του παιδιού πρέπει την επιμέλεια να την έχει ο άντρας. Διάφορα προβλήματα επίσης δημιουργούνται στην απόδοση της διατροφής η οποία θεωρείται ως οικονομική συμβολή του συζύγου προς τη σύζυγο που έχει το παιδί όπως επίσης και όταν παραβιάζεται η συμφωνία που υπογράφουν μεταξύ τους σε σχέση με την επικοινωνία του παιδιού με τον πατέρα». Όλα του γάμου …δύσκολαΣτους 10 χωρισμούς οι 7 που αποφασίζουν να χωρίσουν είναι γυναίκες και οι 3 μόνο άντρες: «Συνήθως ο λόγος που δυο σύζυγοι φτάνουν στο διαζύγιο είναι ο ισχυρός κλονισμός της σχέσης που οφείλεται σε διάφορες αιτίες. Αν αποφασίσουν συναινετικό διαζύγιο συνήθως δεν αποκαλύπτουν την αιτία που οδηγήθηκαν εκεί», καταλήγει ο κ. Σεργκενλίδης. Το «Ε» καταθέτει την μαρτυρία δυο γυναικών που αποκαλύπτουν τις βαθύτερες αιτίες που τις έφτασαν στο διαζύγιο. Μένια, 44 ετών ιδιωτική υπάλληλος:«Έρχεται κάποια στιγμή που νιώθεις ότι απλά δεν πάει άλλο. Ο άνθρωπος που ερωτεύτηκες στα νιάτα σου και ονειρεύτηκες ότι μαζί του θα χτίσεις ζωή, συντροφικότητα και οικογένεια, βλέπεις πως δεν έχει και πολύ σχέση μ’ αυτόν που συμβιώνεις στο πλαίσιο ενός γάμου. Με τα χρόνια, οι μη ελκυστικές πλευρές του ανθρώπου «σου» έρχονται κι επισκιάζουν τις όποιες ελκυστικές. Πόσω δε μάλλον όταν υπεισέρχονται ξένοι παράγοντες στη νέα οικογένεια οι οποίοι αγωνιούν για ένα ρόλο σ’ αυτή και ενεργούν για να ποδηγετήσουν την εξέλιξή της… Μιλάμε για πεθερές και λοιπές συμπλεγματικές υπάρξεις του εξ αίματος οικογενειακού κύκλου του συζύγου, είναι πάντα πρόθυμες να πουν έναν «καλό λόγο» και μιαν «άποψη επί παντός» που θα σπάσει τη συνοχή της νέας οικογένειας, θα απομονώσει στο ρόλο του «ξένου σώματος» τη σύζυγο-νύφη-κουνιάδα πιπιλίζοντας το μυαλό του «μικρού γιου» ή του «μικρού αδερφού» με όλα τα γνωστά φληναφήματα «εμείς αίμα σου είμαστε το κακό σου θέλουμε;;»… Νομίζω πως απλώς σήμερα οι γυναίκες αρνούμαστε το ρόλο της «υπομονετικής νύφης» ή της «παραδοσιακής συζύγου». Ουσιαστικά αμφισβητούμε την ανατροφή των υιών που παντρευτήκαμε και το φωτοστέφανο των κηδεμόνων τους. Δήμητρα 35 χρονών ελεύθερη επαγγελματίας «Στη σημερινή εποχή η δομή της οικογένειας έχει αλλάξει πολύ σε σχέση με τις οικογένειες που μεγαλώσαμε εμείς.Παλιότερα η ελληνική οικογένεια είχε διακριτούς ρόλους ανάμεσα στα μέλη της. Αυτό που άλλαξε τα τελευταία χρόνια εντυπωσιακά είναι ο ρόλος της γυναίκας μέσα σ’ αυτήν. Η γυναίκα πλέον έχει ξεφύγει από το στερεότυπο της συζύγου -νοικοκυράς- μητέρας, δεν αρκείται πια στο να ασκεί με επιτυχία τους ρόλους αυτούς και αποζητά την καταξίωση σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής, επαγγελματική και κοινωνική. Οι σημερινοί άντρες πλέον έχουν αποδεχτεί αυτή τη νέα τάξη πραγμάτων. Η ανατροφή των παιδιών, το νοικοκυριό κ.α. είναι πλέον ρόλοι που μοιράζονται και πολλές φορές στον καταμερισμό τους ξεσπούν συγκρούσεις ανάμεσα στο ζευγάρι. Οι γυναίκες σήμερα δεν είναι διατεθειμένες να κάνουν μονόπλευρες θυσίες και όταν δεν βλέπουν από την άλλη πλευρά καμία διάθεση συμβιβασμού και συνεργασίας τότε δε διστάζουν να προχωρήσουν σε διαζύγιο.Παλιότερα οι γυναίκες χώριζαν όταν ο άντρας τους ήταν είτε «γυναικάς» είτε «χαρτοπαίκτης» είτε «μπεκρής», αυτοί ήταν οι μοναδικοί λόγοι που δικαιολογούσαν ένα διαζύγιο. Σήμερα χρειάζονται πολύ περισσότερα για να παραμείνουν στο γάμο».