marianaxan@yahoo.gr
Μετά τον δημόσιο τομέα ήλθε η σειρά να πληρώσει το μάρμαρο τουελλείμματος και ο ιδιωτικός τομέας. Η τρόικα δια του επικαιροποιημένουΜνημονίου βάζει χέρι και στον ιδιωτικό τομέα παρά το γεγονός ότι τονπερασμένοΜάιο έλεγαν ότι δεν θα τον αγγίξουν. Μεγάλη αναταραχή επικρατεί στοχώρο τηςεργασίας με τους κοινωνικούς εταίρους ΣΕΒ – ΓΣΕΕ να «σφάζονται» εν’όψει τουνέου υπό ψήφιση νόμου που ανοίγει το «παράθυρο» στις επιχειρησιακές καιατομικές συμβάσεις που οδηγεί στην συμπίεση του κόστους εργασίας με τηνκαταβολή ακόμη χαμηλότερων μισθών
Στο κρεβάτι του …Προκρούστη τα εργασιακά δικαιώματα καθώς:πετσοκόβονται μόνιμα μισθοί – υπερωρίες και στο ιδιωτικό τομέα ,γίνονται λάστιχοτα ωράρια μειώνονται δραματικά οι αποζημιώσεις αυξάνονται τα όρια τωναπολύσεων. Κι όλα αυτά την στιγμή που η ανεργία έφτασε το 15%! Οιεργαζόμενοιβλέπουν άγριοψαλίδι στις αποδοχές τους,μέχρι 12% μιλούν για απαρχή του εργασιακού μεσαίωνα πουθα έχειπλέον κρατική κάλυψη και υπογραφή του ΔΝΤ!
Χοντρό «ψαλίδι» στους μισθούς…
Στην… πρώτη γραμμή του πυρός αναμένεται να βρεθούν αρκετοί κλάδοιόπως οι τραπεζοϋπάλληλοι, οι εργαζόμενοι στον τουρισμό και τονεπισιτισμό, οιεμποροϋπάλληλοι, οι εργαζόμενοι στις κλωστοϋφαντουργίες, στον κλάδο τηςένδυσης– υπόδησης κ.ά.,
Στην περίπτωση που κληθούν να υπογράψουν επιχειρησιακές συμβάσεις μετο κατώτατο όριο της Εθνικής Σύμβασης της ΓΣΕΕ (740 ευρώ), η μείωση γιατουςτραπεζοϋπαλλήλους θα είναι της τάξης του 26%. Σημειώνεται πως ητελευταίακλαδική σύμβαση στον χώρο των τραπεζών έληξε το περασμένο καλοκαίρι καιέκτοτεοι διαπραγματεύσεις δεν έχουν τελεσφορήσει.
Σε καλύτερη μοίρα δεν είναι οι δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι στουςκλάδους του τουρισμού, του επισιτισμού και στα ζαχαρώδη.
Σύμφωνα με τα μισθολογικά κλιμάκια που ορίζει η κλαδική σύμβαση στονχώρο των ξενοδοχοϋπαλλήλων, ένας σερβιτόρος έχει κατώτατο μισθό 927ευρώ, έναςρεσεψιονίστ 947 ευρώ και μια καμαριέρα 909 ευρώ. Μια ενδεχόμενη μείωσητωνμισθών τους στα 740 ευρώ της Εθνικής Σύμβασης της ΓΣΕΕ θα σήμαινεμείωση από18,5%-21,8%. Άμεσα απειλούνται και οι 500.000 εμποροϋπάλληλοι πουλαμβάνουνκατώτατο μισθό από την κλαδική τους σύμβαση 903 ευρώ. Μια ενδεχόμενημείωση σταεπίπεδα της ΓΣΕΕ θα σήμαινε μείωση 18%.
Στο έλεος του εργοδότη
Την αντίθεση του με τις επιχειρησιακές συμβάσεις τονίζει ο πρόεδροςτου Εργατικού Κέντρου Ξάνθης κ. Άγγελος Μπεμπεκίδης, ο οποίος συμμετείχε σε σύσκεψη με την ΠΑΣΚΕστην Αθήνα την Παρασκευή: «Είμαστε αντίθετοι στις επιχειρησιακέςσυμβάσεις. Οεργαζόμενος θα είναι ανίσχυρος μπρος τους εργοδότες και μπρος στονκίνδυνο τηςανεργίας, θα δέχεται συμβάσεις με μισθούς πείνας. Πρέπει να μπουνασφαλιστικέςδικλείδες που θα προστατεύουν τους εργαζόμενους. Επί της ουσίας ζούμεένα εργασιακόμεσαίωνα . Στην Ξάνθη ήδη άρχισαν κάποιες επιχειρήσεις να εφαρμόζουντιςεπιχειρησιακές συμβάσεις πριν ακόμη γίνει νόμος. Υπάρχουν απολύσεις, στην DIANA υπάρχει πρόβλημα στιςπληρωμές μισθών. Αν περάσει ο νόμοςαυτός ο εργαζόμενος θα είναι στο έλεος του εργοδότη. Επιπλέον θαυπάρξειπρόβλημα και με τα ασφαλιστικά ταμεία από την μείωση των ασφαλιστικώνεισφορώντου εργοδότη και του εργαζόμενου. Ήδη τώρα βογκάνε …».
Ανταγωνιστική παραγωγικότητα: Το «κλειδί» της ανάπτυξης
Την ίδια στιγμή που είναι σε εξέλιξη οι διαπραγματεύσεις τωνκοινωνικών εταίρων
ο ΣΕΒ ρίχνει και νέα βόμβα στο τραπέζι όπως είναι η μείωση του κόστους των υπερωριώνκαι η εργασία το Σάββατο που θα αμείβεται με ρεπό. Ο πρόεδρος τουΣυνδέσμουΒιοτεχνών – Βιομηχάνων Ξάνθης και αντιπρόεδρος του ΣΕΒ Βορείου Ελλάδοςκ.Βασίλης Σκαρλάτος επισημαίνει: «Ο ΣΕΒ είναι υπέρ του ανοίγματος όλωντωνκλειστών επαγγελμάτων και της αγοράς εργασίας η οποία έχει πολλέςστρεβλώσεις.Οι ατομικές συμβάσεις είναι βέβαιο ότι θα επιφέρουν συμπίεση τουκόστους εργασίαςαλλά αυτό που πρέπει να γίνει κοινωνική συνείδηση είναι ότι αν δενπαράξουμευπηρεσίες και αγαθά, αν δεν γίνουμε ανταγωνιστικοί δεν θα μπορέσουμεβγούμεποτέ απ’ τον κυκεώνατης κρίσης. Είναιβέβαιο ότι χάνεται από τους εργαζόμενους αγοραστική δύναμη, όλοι μαςχάνουμεαγοραστική δύναμη και μακάρι να μην συμβεί αυτό αλλά μόνο ηπαραγωγικότηταμπορεί να στηρίξει την εργασία. Ο εργοδότης είναι ο πρώτος που θλίβεταιότανείναι αναγκασμένος να συμπιέσει το κόστος εργασίας αλλά για ναστηρίξουμε τοεπίπεδο των αμοιβών πρέπει να κάνουμε τομές σε βάθος».
Ο δημόσιος τομέας ρουφά το αίμα του ιδιωτικού …
Τέλος στον κ. Σκαρλάτο τέθηκε το εξής ερώτημα: «Το Μνημόνιο είναιμια συμφωνία μεταξύ του κράτους και της τρόικας για δανειακή κάλυψη τωναναγκώντου δημόσιου τομέα. Τι σχέση έχει ο ιδιωτικός τομέας και γιατί οεργαζόμενος ναπληρώνει το έλλειμμα της παραγωγής;»
Β. Σκαρλάτος: «Ο ρυθμιστής των πάντων είναι ο δημόσιος τομέας. Έναδημόσιο πλαδαρό, ράθυμο και αναξιόπιστο που για να επιζήσει ρούφηξε τοαίμα τουιδιωτικού τομέα που είναι ένα υγιές κύτταρο του κοινωνικού ιστού. Έτσιγινότανπάντα έτσι γίνεται και τώρα…».
