Η διαφορετικότητα των ανθρώπων είναι σαν την ποικιλία των λουλουδιών του κήπου

Ελένη Διαφωνίδουelenidfn@yahoo.comΜε τις ομορφιές στην ποικιλία των λουλουδιών σε πολύχρωμους κήπους παρομοίωσε τη διαφορετικότητα των ανθρώπων ο δημοσιογράφος- συγγραφέας Γρηγόρης Χαλιακόπουλος στην παρουσίαση του νέου του βιβλίου το βράδυ της Δευτέρας στο Ίδρυμα Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης. Το βιβλίο τιτλοφορείται «Αγαπώ την δυσλεξία σου» και ξετυλίγει το φάσμα της νοοτροπίας και της συμπεριφοράς των ανθρώπων στις σύγχρονες κοινωνίες απέναντι στους ανθρώπους με μαθησιακές δυσκολίες. Ο μικρός δυσλεκτικός Άγγελος και ο 8χρονος Λευτέρης αποτελούν κομμάτια του μυθιστορήματος του Γ. Χαλιακόπουλου που του δίνουν την ευκαιρία να εντάξει και να πραγματευτεί τη δυσλεξία σε μια ιστορία όλο… Χίο κι έρωτα, μιας και η πλοκή εκτυλίσσεται στο νησί της μαστίχας και αφορά ένα αποτυχημένο έρωτα, τον οποίο ο συγγραφέας πλέκει αρμονικά με το ζήτημα της διαφορετικότητας, που στην κοινωνία μπορεί να έχει ποικίλες εκφάνσεις.Τον Μεσσήνιο δημοσιογράφο- συγγραφέα παρουσίασε η επίσης συγγραφέας κ. Δήμητρα Πυργελή, ενώ για το νέο του βιβλίο μίλησε ο δημοσιογράφος Θοδωρής Μπακάλης, που εισαγωγικά ανέφερε μερικά στοιχεία από την επαγγελματική ζωή και το συγγραφικό έργο του Γρηγόρη Χαλιακόπουλου. Πάνω στο τρίπτυχο ήθος- πάθος- αίρεση και με τη διαπίστωση ότι η δημιουργία του εμπεριέχει και αυτοβιογραφικά στοιχεία, ο ομιλητής χαρακτήρισε φρέσκες τις ιδέες του συγγραφέα δοσμένες με ωριμότητα και φαντασία, σημειώνοντας ότι αποκαλύπτουν την τάση του Γ. Χαλιακόπουλου να δώσει ερεθίσματα ώστε να γίνουμε όλοι καλύτεροι βελτιώνοντας την επικοινωνία, τις σχέσεις και τις απόψεις μας.Η κ. Μουτάφη, πρόεδρος της Ένωσης Γονέων Παιδιών με Μαθησιακές Δυσκολίες η οποία διανύει τον 6ο χρόνο ζωής της, πήρε το λόγο για να καλωσορίσει τον συγγραφέα και να επισημάνει ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν τα παιδιά σχετικά με την εκπαίδευση και τη ζωή τους είναι η άγνοια και η προκατάληψη, ενώ στη συνέχει αποσπάσματα από το βιβλίο διάβασαν η Σταυρούλα Δαλάτση και ο Θοδωρής Μπακάλης, καθώς η Έφη Μπαλτσοπούλου συνόδευε με το πιάνο της.Την ομιλία του ο συγγραφέας του βιβλίου «Αγαπώ της δυσλεξία σου» αφιέρωσε στο ρόλο της διαφορετικότητας στη σύγχρονη κοινωνία, δίνοντας θετική έννοια σε «παραδοσιακά» αρνητικά συναισθήματα θέλοντας να δείξει ότι οι άνθρωποι που για κάποιο ρόλο είναι διαφορετικοί είναι κομμάτι της κοινωνίας δημιουργικό που δεν υστερεί σε τίποτα από τους υπόλοιπους. «Ο φόβος είναι ένα συναίσθημα υγιές, που μας κάνει να αναζητούμε ασφάλεια και να διασφαλιζόμαστε από τον κίνδυνο. Δεν υπάρχουν άνθρωποι χωρίς φόβο, θαρραλέοι είναι αυτοί που διαχειρίζονται το φόβο τους. Το ίδιο και η ζήλια ωθεί την άμιλλα, το θαυμασμό και τον ευγενή ανταγωνισμό. Ο φθόνος είναι η αρνητική του όψη», σημείωσε ο συγγραφέα θέλοντας να δείξει ότι και τη διαφορετικότητα πρέπει να τη δούμε από διαφορετική οπτική. Δυσλεκτικός και ο ίδιος ανέπτυξε μία φιλοσοφία, όπου δε χωράνε προκαταλήψεις και οπισθοδρομισμοί: «κάποτε ο δάσκαλός μου έδερνε το συμμαθητή μου επειδή ήταν αριστερόχειρας. Ότι έπλασε η φύση είναι φυσικό».Αναπτύσσοντας την πλοκή και το περιτύλιγμα της ιστορίας του νέου του βιβλίου, το χρονικό και τις πηγές, εξήγησε ότι τα βιβλία του προσεγγίζουν τρία βασικά θέματα: την ύπαρξη του θεού, το φόβο του θανάτου και την ύπαρξη ή μη κόλασης και παραδείσου και συνοπτικά ανέλυσε καθένα από αυτά καταθέτοντας τις προσωπικές του απόψεις εκφράζοντας τες σαν απόρροια ώριμης και καθαρής σκέψης, με σεβασμό στις διαφορετικές αντιλήψεις, αφού όπως υπογράμμισε «η ομορφιά της ζωής στηρίζεται στην διαφορετικότητα» και επιστρέφοντας στο θέμα των μαθησιακών δυσκολιών προσέθεσε «και ο δυσλεκτικός δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα διαφορετικό αυτί που ζητάει μία διαφορετική φωνή, για την οποία πρέπει να παλέψουμε ώστε να του την προσφέρουμε».Ο εναπομείνας χρόνος αφιερώθηκε –όπως συνηθίζεται στις εκδηλώσεις του Ιδρύματος- σε διάλογο και ερωταπαντήσεις με το συγγραφέα, με τον οποίο μέσα σε μόλις λίγη ώρα αναπτύσσεται μια σχέση οικειότητας και επικοινωνίας λόγω της διάθεσης και του ενδιαφέροντος που εκφράζουν οι παρευρισκόμενοι. Αυτή τη φορά τον… πάγο των λίγων στιγμών πριν ο πρώτος τολμήσει την πρώτη ερώτηση, έσπασε ένα κοριτσάκι όχι μεγαλύτερο από 11 ετών που ρώτησε τον Γρηγόρη Χαλιακόπουλο τι τον έκανε να επιλέξει να γράψει αυτό το βιβλίο κι όχι κάποιο άλλο. Ο συγγραφέας απάντησε με έκπληξη και χαρά για την πρωτοβουλία του κοριτσιού.