Αν έχεις τύχη διάβαινε…

0

Μαριάννα Ξανθοπούλου
marianaxan@yahoo.gr
 
 
Σάλτο μορτάλε είναι αναγκασμένοι να κάνουν καθημερινά οικάτοικοι της Διομήδειας προκειμένου να διασχίσουν το δρόμο Διομήδειας –Μαγγάνων, «Επαρχιακή 3» κατά την Νομαρχία, που υλοποίησε το έργο πριν 5 περίπου χρόνια και διαπερνάόλο τονοικισμό. Ένθεν κακείθεν του  δρόμουτοΔημοτικό Σχολείο, η Εκκλησία, το φαρμακείο, η πλατεία, το ΜουσικόΓυμνάσιο, τοσούπερ μάρκετ, καφενείο και καφετέρια. Κομβικά σημεία του οικισμού πουσυγκεντρώνουν όλες τις ηλικίες: Παιδιά , ηλικιωμένους νοικοκυρές,νέους. Καιόμως κάθε φορά που είναι να περάσουν απέναντι «φίγγεται η ψυχή τους»ιδίως τωνμανάδων για τα παιδιά τους. Άλλωστε νωπή είναι η μνήμη του 7χρονουΑνέστη πουέχασε τη ζωή όταν παρασύρθηκε από αυτοκίνητο σ’ αυτό τον δρόμο!
 
Καθημερινά ζούμε με το φόβο ενός ατυχήματος…
Το «Ε» δέχτηκε καταγγελίες κατοίκων της Διομήδειας καιεπισκέφτηκε τον οικισμό καταγράφοντας τα επικίνδυνα σημεία του δρόμουκαισυνομιλώντας με κατοίκους. Κοινή συνισταμένη των καταγγελιών η υψηλήεπικινδυνότητα που αποδίδουν στο δρόμο καθώς συγκεντρώνει μεγάλο όγκοοχημάτωνιδιαίτερα το καλοκαίρι που έχουν κίνηση οι παραλίες και εξαιτίας τουότι είναιιδιαίτερα φαρδύς οι οδηγοί κατά πλειοψηφία «πατούν γκάζι» παραβαίνονταςτο όριοταχύτητας των 50 χιλιομέτρων που επιτρέπεται σε κατοικημένο οικισμό και υπάρχει ανάλογηπροειδοποιητικήσήμανση. Επίσης επισημαίνουν ότι ιδιαίτερα στη διασταύρωση με την Λεύκηπρέπεινα μπουν φανάρια καθώς και εκεί παρατηρείται πολλή κίνηση και είναι ένασημείοπου έχουν γίνει πολλά ατυχήματα με τραυματισμούς και ένα θανατηφόρο.Μπαίνουμεσ’ ένα σούπερ μάρκετ. Η ιδιοκτήτρια συνομιλεί με τρεις πελάτισσές τηςγια τακαθημερινά τους…Μόλις ακούνε την ιδιότητά μας αυθόρμητα μας λένε: «Ναγράψετεγια τον δρόμο… Καθημερινά ζούμε με το φόβο ενός ατυχήματος…Φοβόμαστεγια ταπαιδιά μας όταν περνούν για το σχολείο…όταν βγαίνουν με τα ποδήλατα.Όλοιθυμόμαστε τον μικρό Ανέστη…Οι παππούδες και οι γιαγιάδες φοβούνται ναπεράσουννα πάνε για ψώνια ή για το φαρμακείο. Τρέχουν σαν διαβολεμένοι…Έχουν  γίνει κι άλλα ατυχήματα.Έχουμε απευθυνθείπολλές φορές στην Αστυνομία…Τώρα μας είπαν να κάνουμε μια έγγραφηκαταγγελίαπου να την υπογράφουν όλοι οι κάτοικοι για να έχει ο δρόμος καλύτερηαστυνόμευση. Υπάρχει σχολικός τροχονόμος όσο λειτουργεί το σχολείο αλλάεδώείναι χωριό, τα παιδιά παίζουν στις γειτονιές…και διασχίζουν συνέχειατο δρόμοΠάει η καρδιά μας στην κούλουρη …συνέχεια».
Να σημειώσουμε ότι όπως διαπιστώσαμε ιδίοις όμμασι ο δρόμοςέχει την απαραίτητη σήμανση και την διαγράμμιση των διαβάσεων γιαπεζούς.Παρότι όμως υπάρχει διπλή διαχωριστική γραμμή που απαγορεύει τιςπροσπεράσειςσύμφωνα με τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας εντούτοις αυτές είναι οκανόνας καιόχι η εξαίρεση!
 
Η κυρα – Λεμονιά ανησυχεί για τον εγγονό της τον Ορφέα
Επικίνδυνο επίσης θεωρούν οι κάτοικοι και τον επαρχιακόδημοτικό δρόμο Διομήδειας – Φελώνης, ο οποίος έχει επίσης πολλή κίνησηκαθώςσυνδέει τους δύο οικισμούς. Είναι ένας στενός επαρχιακός δρόμος μεστροφές. Κιαπ’ τις δυο πλευρές σπίτια με αυλές και καπνοχώραφα. Αυτοκίνητα,φορτηγάκιαπερνάνε συνέχεια…Ο μικρός Σονέρ κοιτά δεξιά – αριστερά να περάσει τοδρόμο γιαν’ ακολουθήσει την μητέρα του στο χωράφι: «Πρόσεχε!» του φωνάζειεκείνη. Τηνπλησιάζουμε, την ρωτάμε: «Κάθε τόσο του φωνάζω…Ανησυχώ και στον μεγάλοδρόμοκαι εδώ! Όλο τον νου μου στον Σονέρ τον έχω».
Παραδίπλα η γειτόνισσα της η κα Λεμονιά. Μια 84χρονη γυναίκαπου το λέει η καρδιά της. Κι αν δεν είδαν τα μάτια της… «Βουλγαρικέςκατοχές ,εμφύλιο, φτώχεια…». Διατηρεί όμως μέσα της τη ζεστασιά της ψυχής καιστα μάτιατης την καλοσύνη της ελληνίδας μάνας της υπαίθρου. Μια ανοιχτή αγκαλιά…Μαςφωνάζει, μας κερνά καφέ. Έχει στον σπίτι της, τον εγγονό της τον 7χρονοΟρφέακαι την κόρη της, την Τάνια που μένουν στη Θεσσαλονιδη και τηνεπισκέπτονται τοκαλοκαίρι. Η Τάνια μας λέει: «Μένουμε στις Συκιές. Ο Ορφέας βγαίνει μετοποδήλατό του σε μια αλάνα στην περιοχή μας και νιώθω πιο ασφαλής. Εδώόπωςείδατε και  σειςόταν παίζει είμαισυνεχώς πίσω του. Και είμαστε στο χωριό…Τι κάνει ο δήμαρχος; Εδώτρέχουν σαντρελοί, ο δρόμος είναι χάλια…ούτε σήμανση έχει ούτε τίποτε…λίγο ναξεφύγει τοποδήλατο θα παρασυρθεί. Ας έρθουν να δουν…Μη μου διοργανώνουν μόνοΑλεκτώριακαι Πατατιάδες…Ο δήμαρχος πάνω απ’ όλα πρέπει να διασφαλίζει τηνασφάλεια τωνδημοτών του». «Ανησυχώ κόρη μου…για το εγγόνι μου…παιδί είναι ήρθε στοχωριό ναχαρεί, να παίξει…Και το έχουμε όλο μη και μη. Και ο δρόμος κάτω Παναγιάμουφύλαγε και αυτός. Σαν άγγελος ήταν το παιδάκι που το χτύπησεαυτοκίνητο…Πάει»!
 
Τι λένε οι αρμόδιοι
Ο Δήμαρχος Βιστονίδας κ. Ζλάτκος, ο οποίος έχει την ευθύνητης συντήρησης του επαρχιακού δρόμου Διομήδιεας – Φελώνης μας λέει:«Ότι είναιστην αρμοδιότητά μας το κάναμε. Μέχρι και μηχάνημα πήραμε να κουρεύειτα χόρτα.Ο δόμος Διομήδειας – Μαγγάνων είναι ευθύνη της νομαρχίας. Και σήμανσηυπάρχεικαι φωτιστικές πινακίδες και σχολικός τροχονόμος. Συνεργαζόμαστε με τηντροχαίακαι τη νομαρχία. Δεν υπάρχει πρόβλημα…Πρέπει όμως να προσέχουν και οιπεζοί καιοι οδηγοί να μην παραβιάζουν το όριο ταχύτητας μέσα στους οικισμούς».
Η προϊσταμένη της Διεύθυνσης Τεχνικών υπηρεσιών τηςΝομαρχίας κα Καραθανανάση μας λέει: «Ο δρόμος Διομήδειας Μαγγάνωνανήκει στηνΕπαρχιακή 3 και εμείς σαν υπηρεσία έχουμε τη συντήρηση και τησηματοδότηση. Ηαστυνόμευση είναι αρμοδιότητα της Τροχαίας. Υπάρχει η ενδεδειγμένη σήμανση, οι διαβάσεις. Τηρούνταιόλες οιπροβλεπόμενες υποχρεώσεις που θέτει ο κώδικας. Φανάρια για να μπούνεμπορεί ναυπάρχει πολύ αυξημένη κυκλοφορίας και πολλές φορές τα σπάζουνε. Δενείναιλύση…Πρέπει οι οδηγοί να τηρούν τον κώδικα»
Ο διοικητής της Τροχαίας κ. Ρίζος τονίζει: «Βάζουμε κλιμάκιατροχονόμων ιδιαίτερα τα Σαββατοκύριακα. Υπάρχει μεγάλος όγκος οχημάτωνιδιαίτερα το καλοκαίρι αλλά δεν μπορώ να πως ότι υπάρχουν ιδιαίτεραπροβλήματα.  Έχουμετο νου μας και ιδιαίτερα στηδιασταύρωση της Λεύκης, στο Μαγικό, στον Πετεινό. Τα φανάρια δεν είναιλύση…Υπάρχει αστυνόμευση αλλά και μεις δεν έχουν και πολύ προσωπικό όπωςείναιγνωστό…»!

Περισσότερα Σχετικά Άρθρα
Περισσότερα άρθρα από ΕΜΠΡΟΣ
Περισσότερα άρθρα από Αρχείο Αρθρογραφίας 2010
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.

Μπορεί επίσης να σας αρέσει

Για δυνατά «Χτυποκάρδια στο σχολείο»…

Πίσω στα θρανία…για να νιώσετε τα «Χτυποκάρδια στο σχολείο», όταν …πίσω από τις λέξεις κρυ…