Μειονότητα εν δράσει

Σε ένταση βρίσκεται η ιδιότυπη διελκυστίνδα που είναι υπαρκτή ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια στην μειονότητα της Θράκης και εκπροσωπείται από την μια απ’ αυτούς που παίζουν το παιχνίδι της Άγκυρας που έχει κεντρικό στόχο την ομογενοποίηση και εθνικοποίηση ως «τουρκική» του συνόλου της μειονότητας, και απ’ αυτούς που αυτοπροσδιορίζονται ως «Πομάκοι» και θεωρούν ότι το μόνο κοινό στοιχείο που τους συνδέει με τους αυτοπροσδιοριζόμενους ως «τούρκους» είναι το γεγονός ότι είναι ομόθρησκοι. Μέσα σ’ αυτό το πεδίο αντιπαράθεσης η ελληνική πολιτεία προσπαθεί να εφαρμόσει απαρέγκλιτα την μειονοτική της πολιτική που στηρίζεται στη συνθήκη της Λοζάννης και αναγνωρίζει θρησκευτική μειονότητα στη Θράκη και εθνική μειονότητα στην Κωνσταντινούπολη, κωδικοποιείται δε με τις λέξεις «ισονομία» και «ισοπολιτεία» και την αναγνώριση του τρισυπόστατου χαρακτήρα της μειονότητας (τουρκογενείς, Πομάκοι, Αθίγγανοι). Στην προσπάθειά της όμως αυτή δεν βρίσκει «συμμάχους» και αυτό καταδεικνύεται από τις εκθέσεις ευρωπαίων επιτρόπων (Χάμαμπεργκ ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων (Mc Dougall – ΟΗΕ) και του Στέιτ Ντηπάρτμεντ που ευθέως κάνουν λόγο για «τουρκική» και «μακεδονική» μειονότητα, αμφισβητώντας τη συνθήκη της Λοζάννης και τελικά …ρίχνοντας νερό στον μύλο της Άγκυρας.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ του ΥΠΕΞ
Τα αντανακλαστικά της ελληνικής πολιτείας λειτούργησαν άμεσα στην τελευταία έκθεση της κας Mc Dougall και συγκεκριμένα ο κ. Κουμουτσάκος, εκπρόσωπος του ΥΠΕΞ, μεταξύ άλλων στην ανακοίνωσή του υποστηρίζει : «οι θέσεις μας είναι κρυστάλλινες και εδράζονται στον απόλυτο σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αρχή που ισχύει και για τις μειονότητες, και συνιστά επίτευγμα της σύγχρονης Ελληνικής Δημοκρατίας». Υπογραμμίζει επίσης το ΥΠΕΞ ότι «στη χώρα μας, κάθε Έλληνας πολίτης έχει το απαράγραπτο ατομικό δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού» και ότι «η μέριμνα της Πολιτείας για την ενίσχυση και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι διαρκής και αποτελεσματική». Τέλος το ΥΠΕΞ δηλώνει για τα διεθνή όργανα, όπως αυτό του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ:
«Οι εν λόγω μηχανισμοί δεν θα πρέπει να μετατρέπονται, άμεσα ή έμμεσα, σε ευκαιρία ή άλλοθι για ορισμένους, που συνειδητά επιχειρούν να τους εκμεταλλευθούν για την προώθηση δικών τους σκοπιμοτήτων στο επίπεδο των διακρατικών σχέσεων. Επίσης, δεν θα πρέπει να καθίστανται εργαλείο στα χέρια εκείνων που για ιδιοτελείς σκοπούς επιδιώκουν την καλλιέργεια διχόνοιας και κλίματος εντάσεων στο εσωτερικό μιας κοινωνίας».
Επ’ αυτών όμως τις ενστάσεις τους εκφράζουν για διαφορετικούς λόγους οι δύο προαναφερόμενες «παρατάξεις» της μειονότητας. Απ’ την μια η ανακοίνωση της αποκαλούμενης «Τουρκική Μειονοτική Κίνηση για τα Ανθρώπινα και Μειονοτικά Δικαιώματα», που εδρεύει στην Κομοτηνή και εκπροσωπείται από τον δημοσιογράφο κ. Ντεντέ και η άλλη από την πρόσφατη επιστολή του συλλόγου Πομάκων προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Πρωθυπουργό, τον Πρόεδρο της Βουλής, τους αρχηγούς των κομμάτων και τους βουλευτές του ελληνικού κοινοβουλίου.
Το «Ε» παρουσιάζει τα κυριότερα αποσπάσματα και από τις δύο επιστολές μέσα από τα οποία αναδεικνύονται πολλά θέματα που αποτελούν τη «βίβλο» των δύο αντιμαχόμενων τάσεων και χρήζουν ενός προσεκτικού χειρισμού από την ελληνική πολιτεία .
Ανακοίνωση «Τουρκική Μειονοτική Κίνηση για τα Ανθρώπινα και Μειονοτικά Δικαιώματα»
«Ο «απόλυτος σεβασμός» των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, προϋποθέτει ωστόσο για την Ελλάδα, την αναγνώριση και το σεβασμό της μακεδονικής και τουρκικής μειονότητας στη χώρα. Πράγματι η διατήρηση και η ανάπτυξη της ταυτότητας των εθνικών μειονοτήτων, αποτελεί συστατικό στοιχείο της λειτουργίας των σύγχρονων δημοκρατικών χωρών. Αυτό πάντως δεν συμβαίνει στην χώρα μας».
«Εμείς, ως εθνικά Τούρκοι που ζούμε στην Ελλάδα, ως Έλληνες πολίτες, λυπούμαστε και εναντιωνόμαστε σε αυτή την πολιτική, μια πολιτική δυστυχώς υπερκομματική, που κρατάει πολλές δεκαετίες. Έχοντας υψηλή συνείδηση του ανήκειν σε συλλογικότητα πολιτών, αισθανόμαστε ότι μια τέτοια συμπεριφορά (ανεξαρτήτου εθνικής, γλωσσικής ή άλλης ταυτότητας) αποτελεί ντροπή για τον ευρωπαϊκό πολιτισμό. Και επιπλέον, θεωρούμε πως τέτοιες δηλώσεις, προσβάλουν πια ευθέως τη νοημοσύνη και γελοιοποιούν τη χώρα».
Επιστολή του συλλόγου Πομάκων
«Θέλουμε να δηλώσουμε με τον πλέον επίσημο τρόπο πως αρνούμαστε και αντιδρούμε στην ισοπεδωτική προπαγάνδα όλων όσων προσπαθούν να ετεροπροσδιορίσουν αυθαίρετα και για τα δικά τους ιδιοτελή συμφέροντα, εμάς τους Πομάκους αλλά και το σύνολο των μουσουλμάνων της Θράκης ως «Τούρκους» και να καθιερώσουν την ψευδή εικόνα της μιας, ενιαίας και μάλιστα τουρκικής μειονότητας».
«Στα χρόνια που ακολούθησαν μετά το 1923 στην ελληνική Θράκη βρήκαν καταφύγιο εκατοντάδες μουσουλμάνοι τους οποίους απειλούσε με θάνατο η κεμαλική Τουρκία εξαιτίας της προσήλωσής τους στο Ισλάμ. Ο χαρακτήρας λοιπόν της μειονότητας στη Θράκη ήταν από την πρώτη στιγμή θρησκευτικός και μάλιστα ενισχύθηκε από το κύμα των πολιτικών προσφύγων που ήρθαν εδώ εξαιτίας των διωγμών τους από τους Τούρκους εθνικιστές».
Τι ζητούν οι Πομάκοι από το ελληνικό κράτος
«Είμαστε Πομάκοι – Έλληνες πολίτες. Γι’ αυτό έχουμε το δικαίωμα να απαιτήσουμε από το ελληνικό κράτος να δείξει τον έμπρακτο σεβασμό του τηρώντας το Σύνταγμα, τη Συνθήκη της Λωζάνης και το ευρωπαϊκό κεκτημένο.
Γι’ αυτό και απαιτούμε κατ’ αρχήν από το ελληνικό κράτος:
Α. Να διασφαλίσει η ελληνική Πολιτεία και σε εμάς τους Πομάκους το αυτονόητο δικαίωμα κάθε Έλληνα πολίτη στην δημόσια εκπαίδευση και στην ισότιμη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας γιατί παρά τις εκκλήσεις μας προς όλους τους αρμόδιους δεν λειτουργεί ούτε ένα δημόσιο ελληνικό σχολείο στα Πομακοχώρια.
Β. Να αναγνωρίσει τα πομάκικα ως γλώσσα της μειονότητας ισότιμης με τα τουρκικά. Το ελληνικό κράτος λοιπόν έχει την υποχρέωση να αναγνωρίσει την πομάκικη γλώσσα ως γλώσσα διδασκαλίας στα μειονοτικά σχολεία όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων. Δεν είναι δυνατόν τα παιδιά μας, στην ηλικία των 5-6 ετών να καλούνται να διδάσκονται μαθήματα σε ξένη προς αυτούς γλώσσα δηλαδή στα τουρκικά.
Γ. Να τηρήσει την νομιμότητα και να προστατεύσει αποτελεσματικά τους Πομάκους που διώκονται και δέχονται επιθέσεις από το τουρκικό προξενείο και τους Τούρκους εθνικιστές. Δεν είναι δυνατόν να φοβόμαστε για την σωματική μας ακεραιότητα και το μέλλον των παιδιών μας εντός της ελληνικής επικράτειας, να αντιμετωπίζουμε προπηλακισμούς, ύβρεις και απειλ&#94