«Εργασιακή βαρβαρότητα» στην Ξάνθη

Στην πόλη μας βρέθηκε το διήμερο 24 και 25 Μαΐου 2009, η βουλευτής και υπεύθυνη του Τομέα απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας του ΠΑ.ΣΟ.Κ., κα Εύη Χριστοφιλοπούλου, όπου είχε την ευκαιρία τόσο να συναντηθεί με την ηγεσία και τα μέλη του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Ξάνθης, όσο και να επισκεφθεί, με κλιμάκιο της Νομαρχιακής Επιτροπής του Κινήματος, χώρους εργασίας του ιδιωτικού αλλά και του Δημόσιου Τομέα στο νομό μας και να πάρει μία γεύση από πρώτο χέρι αυτού που η ίδια αποκάλεσε στην συνέντευξη Τύπου που έδωσε με το τέλος της παρουσίας της στο νομό μας, «εργασιακό μεσαίωνα στην Ξάνθη».
Χαρακτήρα κυβερνητικών εξαγγελιών είχε η ομιλία της κας Χριστοφιλοπούλου, το βράδυ της περασμένης Κυριακής 24 Μαΐου, στο Εργατικό Κέντρο της πόλης μας, σε μία ομιλία την οποία παρακολούθησαν κυρίως τοπικά στελέχη του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, από όλους τους χώρους της ξανθιώτικης κοινωνίας. Πριν την ομιλία της η τομεάρχης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. άκουσε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι της Ξάνθης, όπως αυτά τέθηκαν από την ηγεσία του Ε.Υ.Κ.Ξ. Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και οι ομιλίες των κυριών Άγγελου Μπεμπεκίδη και Αρχοντή Δαουτάκη, ως εκπροσώπων της ΠΑ.Σ.Κ.Ε. του Ιδιωτικού και του Δημόσιου Τομέα αντίστοιχα, μετά τον χαιρετισμό που απηύθυνε στην εκδήλωση ο βουλευτής Ξάνθης του Κινήματος, κ. Παναγιώτης Σγουρίδης. Ο κ. Μπεμπεκίδης στάθηκε στην σωρεία των προβλημάτων των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα, μιλώντας αναλυτικά για τις επιχειρήσεις στις οποίες αυτά παρουσιάζονται (ΣΕΒΑΘ, ΣΕΠΕΚ, «Ροδόπη», Ε.Β.Ζ., «Φωνή της Αμερικής», Venus Victoria, Diana, Κομοτέξ, Groupal, Alumil, Casino Ξάνθης, Καπνική «Μιχαηλίδης», Intracom, Πλαστικά Θράκης, σκυρόδεμα «Αλεξιάδης» και άλλες), καθώς και τα συνεχή χτυπήματα που δέχονται οι εργασιακές σχέσεις, με πρόφαση την οικονομική κρίση. Με την σειρά του, ο κ. Δαουτάκης, αναφέρθηκε στα προβλήματα που απασχολούν τους εργαζόμενους στον Δημόσιο Τομέα, επικεντρώνοντας στα προβλήματα του Ασφαλιστικού τους, τα προγράμματα stage και την κατάργηση του κοινωνικού κράτους, μέσω της απόφασης για «ισότητα» μεταξύ των δύο φύλλων.
Στην ομιλία της η κα Χριστοφιλοπούλου περιέγραψε με μελανά χρώματα την υπάρχουσα κατάσταση προαναγγέλοντας συγκεκριμένες δράσεις από την πλευρά του ΠΑ.ΣΟ.Κ., «μόλις αυτό γίνει κυβέρνηση, κάτι που δεν θ’ αργήσει να γίνει», όπως τόνισε χαρακτηριστικά. Η ομιλία της τομεάρχη του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κινήθηκε σε δύο επίπεδα. Το πρώτο είχε να κάνει με τα εργασιακά θέματα και το δεύτερο με τα ασφαλιστικά.
Συνοψίζοντας τις δράσεις που προανήγγειλε για την προστασία της εργασίας θα πρέπει να πούμε ότι η κα Χριστοφιλοπούλου επέμεινε πολύ στην ενίσχυση των αναπτυξιακών προοπτικών της περιοχής μας, μέσω της κινητοποίησης «ξεχασμένων στα συρτάρια προγραμμάτων χρηματοδότησης από την Ε.Ε., που θ’ αντιστρέψουν την υπάρχουσα αποβιομηχάνιση που κυριαρχεί σήμερα, με νέες επενδύσεις που θα κινητοποιήσουν εκ νέου την τοπική οικονομία». Όμως μέχρι να ολοκληρωθεί αυτή η μακρόχρονη, όπως παραδέχθηκε και η ίδια, στροφή προς την ανάπτυξη, η τομεάρχης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. επικέντρωσε στην λήψη μέτρων για την προστασία όσων πληγούν από την ανεργία. Σύμφωνα με την κα Χριστοφιλοπούλου, οι δύο κύριοι άξονες για την αναπτυξιακή πορεία του τόπου μας θα είναι για το κόμμα της:
– η «πράσινη» – βιώσιμη ανάπτυξη, και
– η αξιοποίηση εναλλακτικών μορφών τουρισμού του τόπου μας
Όσων αφορά τα μέτρα κοινωνικής προστασίας που εξήγγειλε, αυτά περιλαμβάνουν:
– αύξηση του επιδόματος ανεργίας στο 70% του βασικού ημερομισθίου
– κοινωνική εργασία στους τομείς του περιβάλλοντος, της υγείας και της κοινωνικής πρόνοιας, με παράλληλη κατάργηση του θεσμού των προγραμμάτων stage για τον Δημόσιο Τομέα.
– η επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών ώστε, σε συνδυασμό με προγράμματα μετάβασης από την εκπαίδευση στην εργασία, να καταπολεμηθεί η ανεργία των νέων.
– η ενίσχυση του θεσμού των Επιθεωρητών Εργασίας αλλά και των αντίστοιχων μηχανισμών του Ι.Κ.Α. με μόνιμο προσωπικό και η βελτίωση του υφιστάμενου νομοθετικού πλαισίου για την μερική απασχόληση ώστε να χτυπηθούν τόσο η εκτεταμένη εισφοροδιαφυγή όσο και να παταχθούν οι παράνομες συμπεριφορές των εργοδοτών, οι οποίες γίνονται με το πρόσχημα της οικονομικής κρίσης.
– η επικέντρωση της βοήθειας προς τις επιχειρήσεις που πραγματικά έχουν ανάγκη και διαπίστωση του ποιες είναι πραγματικά αυτές που έχουν πληγεί μέσω της δημιουργίας 3μερών επιτροπών που θα κάνουν αυτό τον έλεγχο.
Τελειώνοντας με το κομμάτι της εργασίας, η κα Χριστοφιλοπούλου επέρριψε μεγάλες ευθύνες στη σημερινή κυβέρνηση για την δημιουργία ενός κλίματος ασυδοσίας προς τους εργοδότες, ιδιαίτερα προς τις μεγάλες και πολυεθνικές επιχειρήσεις, καθώς και τις τράπεζες, δίνοντάς τους έτσι το «πράσινο φως» για αλλεπάλληλες παραβιάσεις της εργασιακής νομοθεσίας.
Αναφερόμενη στο κομμάτι του ασφαλιστικού, η τομεάρχης του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αφού επιτέθηκε εκ νέου στην κυβερνητική πολιτική «που εκτίναξε τα χρέη του κράτους προς τα ταμεία, την εισφοροδιαφυγή αλλά και που «πετσόκοψε» τα δικαιώματα ακόμη και παλαιών ασφαλισμένων, μέσω ενός άδικου ασφαλιστικού συστήματος», επικεντρώθηκε στις προτάσεις του Κινήματος οι οποίες συνοψίζονται στα εξής:
– ενίσχυση της αλληλεγγύης μεταξύ των γενεών, μέσω της ίδρυσης «Ταμείου Αλληλεγγύης Γενεών», με επενδυτικό κεφάλαιο χρονικού βάθους τουλάχιστον 10ετίας, το οποίο θα χρηματοδοτηθεί με κεφάλαια που θα προκύψουν από την αναδιανομή του πλούτου της χώρας. Σαν τέτοιο παράδειγμα έδωσε, με προσωπική της πρόταση, την συναινετική φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας
– πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους του ανέργους,
– επίδομα 2.000 ευρώ για κάθε παιδί με παράλληλη κατάθεση άλλων 1.000 ευρώ σε τοκοφόρο λογαριασμό από το κράτος, χρήματα που θα γίνονται διαθέσιμα μετά την συμπλήρωση του 18ου έτους του κάθε παιδιού,
– μέτρα προστασίας της οικογένειας, με τον διπλασιασμό των βρεφονηπιακών σταθμών από την πρώτη κιόλας τετραετία και την επέκταση και ενίσχυση του προγράμματος «Βοήθεια στο σπίτι»,
– ίδρυση κέντρων κοινωνικής παρέμβασης («κοινωνικά Κ.Ε.Π.»), στα οποία οι πολίτες θα μπορούν να παίρνουν συμβουλές και κατευθύνσεις προς τις αρμόδιες κοινωνικές υπηρεσίες για την αντιμετώπιση κοινωνικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν.
Τα δύο τελευταία μέτρα έθεσε η τομεάρχης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ως παραδείγματα όπου θα μπορούσε να εφαρμοστεί η «κοινωνική εργασία» για την οποία μίλησε νωρίτερα, τονίζοντας το «δέσιμο» μεταξύ των εργασιακών και των ασφαλιστικών ζητημάτων και του τρόπου αντιμετώπισής τους.
Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε ανοιχτ