Ένας στόλος… στο εργαστήριό του!

Καράβια δια χειρός ΣυρίγουΜπροστά από τη μεγάλη τζαμαρία, τα υπό κατασκευή καράβια, πλάι σε μερικά ολοκληρωμένα, ‘λούζονται’ από το φως του ήλιου κι οι περαστικοί που περνούν από κάτω, αν σηκώσουν λίγο τα μάτια, ακόμη και τις περασμένες βραδινές ώρες, θ’ αντικρίσουν τον κ. Συρίγο (Λάκη) Σέγκο, άλλες φορές σκυμμένο πάνω από το σκελετό ενός καραβιού, άλλοτε σκαλίζοντας ένα μικροσκοπικό κομματάκι ξύλου που προορίζεται για τις σκάλες του πλοίου κι άλλοτε να κρεμά τα πανιά από τα κατάρτια του πλοίου.Πρόκειται για τις ξύλινες κατασκευές πολεμικών πλοίων με τις οποίες ασχολείται εντατικά ο κ. Σέγκος, πλάι στα γερμανικά βιβλία της μεταφράστριας γυναίκας του.Μαζί είχαν φύγει για τη Γερμανία πολλά χρόνια πριν. Εκεί πριν 40 χρόνια ο κ. Σέγκος κάνοντας βόλτα στα πάρκα και της λίμνες της Κολονίας, γοητεύτηκε από τα καράβια και τα αεροπλάνα με τα οποία έπαιζαν τα παιδιά, κι έτσι γεννήθηκε η αγάπη του για το μοντελισμό. Με… νου και τέχνη«Ξεκίνησα να διαβάζω μόνος μου», διηγείται, «στη Γερμανία υπάρχει πλούσια βιβλιογραφία, αλλά μετά άρχισα να πειραματίζομαι, με νέες ιδέες, νέες τεχνικές, νέες κατασκευές και διάφορα μοντέλα πολεμικών καραβιών». Σήμερα, είναι πιο απλό να βρεις πληροφορίες και μέσα από νέα βιβλία, αλλά και κυρίως μέσω διαδικτύου. Στο χέρι κατασκευάζει τα πάντα πλην ελάχιστων λεπτομερειών, όπως είναι τα κανόνια και τα κάγκελα των καταστρωμάτων, κι αυτό γιατί του λείπουν κάποια μηχανήματα. «Αυτό που κάνω δεν είναι συναρμολόγηση από κομμάτια που βρίσκω στα περιοδικά. Με τα χέρια μου είναι φτιαγμένο το καθετί και με δικά μου σχέδια», διευκρινίζει ο… πλοιοκτήτης των ξύλινων καραβιών. Κάθε πλοίο μαρτυρά την δεξιοτεχνία, την υπομονή και την αφοσίωση του δημιουργού του, από τον περίτεχνο σκελετό μέχρι τα κελάρια, τις μπουκαπόρτες και τα κατάρτια. Η τεχνική του βελτιώνεται συνεχώς. «Το καλύτερο ξύλο είναι η φλαμουριά, ούτε πολύ σκληρό, ούτε πολύ μαλακό», καταλήγει μέσα από τη χρήση πολλών ειδών ξύλων και τη μακρόχρονη εμπειρία του ο κ. Σέγκος. Μπροστά στην εντύπωση που μας προκαλεί τόσο η ενδελεχής μελέτη γύρω από την κατασκευή πλοίων, όσο και τεχνικές γύρω από τις ξύλινες κατασκευές, ο κ. Σέγκος με μετριοπάθεια απαντά: «το παν είναι να πιάνουν τα χέρια σου». Αλλά ακόμα κι αν υπάρχει η γνώση και η τέχνη, δεν είναι εύκολη η κατασκευή. Απαιτεί υπομονή και προσοχή που γίνεται έως και ‘εμμονή’ στη λεπτομέρεια, αφού όσο πιο παραστατική είναι η απεικόνιση τόσο πιο ‘ζωντανό’ θα δείχνει το πλοίο. Η κ. Μαρτίνα Σέγκου, η σύζυγος του καλλιτέχνη, εξομολογείται ότι είναι φορές που ενώ ο κ. Σέγκος ασχολείται επί ώρες με μία λεπτομέρεια, κι αν νιώσει ότι δεν τον ικανοποιεί, το ξεκινά πάλι από την αρχή.Στον ‘ταρσανά’ του κ. ΣέγκουΜε πρότυπό του το Φειδία και τον Πραξιτέλη, ο κ. Σέγκος κατασκευάζει πολεμικά καράβια και αξιοποιεί κάθε ιδέα που του έρχεται στο μυαλό. Το ‘καμάρι’ του η μεγάλη τριήρης, με τα 160 κουπιά, αποτέλεσε ένα δημιούργημα που πραγματοποιήθηκε με την εμπειρία και την αντίληψη που έχει αποκτήσει ο δημιουργός του. Δεσπόζει στον ‘ταρσανά’ του κ. Σέγκου, το πίσω δωμάτιο, όπου ολοκληρωμένα και υπό κατασκευή πλοία, αράζουν στοιχισμένα, πλάι στα υλικά που θα χρησιμοποιηθούν στις νέες κατασκευές. Εφαρμόζει πάντα την αρχή να δημιουργεί δύο όμοια από κάθε μοντέλο, έτσι ώστε αν πουλήσει το ένα να του μένει πάντα ο τρόπος κατασκευής. Επεξεργαζόμαστε με τον καλλιτέχνη ένα ένα τα αραγμένα καράβια και παίρνουμε πληροφορίες για τις διάφορες μεθόδους με τις οποίες κατασκευάστηκαν. Αυτό που, όμως, είναι έκδηλο καθ’ όλη τη διάρκεια της περιήγησης στο ‘ναυπηγείο’, είναι η αγάπη και το μεράκι που περιβάλλει το δημιουργό για τις δημιουργίες του. Η αφοσίωση, η αναζήτηση για το καλύτερο, οι συνεχείς πειραματισμοί. «Ικανοποίηση για μένα είναι ότι από την αρχή μέχρι το τέλος είναι δικό μου!», λέει περήφανα ο κ. Σέγκος, του οποίου η ανταμοιβή είναι η θέα των καραβιών που ο ίδιος έτριψε, έκοψε κόλλησε, κάρφωσε…Ιδέες και προτάσειςΤο επόμενο βήμα του κ. Σέγκου είναι να κατασκευάσει ένα τανκ σε αναλογία 1:10 με αλουμίνιο και στη συνέχεια να τοποθετήσει μηχανισμό σε μία από τις τριήρεις του, ώστε να είναι τηλεκατευθυνόμενη και να τη ‘ρίξει’ στα ήρεμα νερά του Πόρτο Λάγος να κουνά ρυθμικά τα κουπιά της.Ακόμη, προτίθεται να συγκεντρώσει και να ολοκληρώσει 10 από τα έργα του και να τα εκθέσει αρχικά στην Ξάνθη και ύστερα κάπου αλλούΟι σκέψεις του, όμως, δεν σταματούν εκεί. Αν και νιώθει κάποια πικρία για ορισμένα πράγματα στη χώρα μας που δε δίνουν νέες ευκαιρίες και έμπνευση, κυρίως στα παιδιά, ώστε να ασχοληθούν με τις τέχνες, με τον αθλητισμό και να λάβουν μια σωστή και ολοκληρωμένη παιδεία, έχει προτάσεις σχετικά με το πώς ο ίδιος μπορεί να μεταλαμπαδεύσει τις γνώσεις του, με εκπαιδευτικά σεμινάρια σε ενήλικες και ανήλικους. Ωστόσο, πιο βραχυπρόθεσμα ξεκινά την κατασκευή ενός πλοίου, όπου κάθε κίνηση ξεκινώντας από το 0 θα φωτογραφίζεται, ώστε στο τέλος να αποτελέσει έναν οδηγό για τους αρχάριους ‘κατασκευαστές’.Ελένη Διαφωνίδουelenidfn@yahoo.com