Το ταξίδι στην πρωτεύουσα του κέντρου των αποφάσεων δεν είναι μακρινό. Σε μια πόλη όπου απέχει μόλις τρεις ώρες αεροπορικώς από την Αθήνα , σε μια χώρα όπου οι κάτοικοί της ζουν αποκεντρωμένα σε αντίθεση με την συνηθισμένη εικόνα στην χώρα μας όπου κάποια «ξεφτέρια» φρόντισαν εδώ και δεκαετίες να συγκεντρώσουν το μισό πληθυσμό στην πρωτεύουσα, τα πράγματα κυλούν σε ήρεμους ρυθμούς. Και εν μέσω συνεχών αποφάσεων από το Συμβούλιο των αρχηγών – κρατών μελών και διάφορων υπουργών, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Ευρωκοινοβουλίου.
Διαφορές στην ζωή – Δηλώσεις για την κρίση
Βρεθήκαμε για λίγες ημέρες στις Βρυξέλλες, όπου μας δόθηκε η ευκαιρία να δούμε από κοντά το κατά πόσο εισπράττει η ΕΕ την μεγάλη χρηματοπιστωτική κρίση. Η Βέλγικη κοινωνία δεν παρουσιάζεται πανικοβλημένη. Στην χειρότερη περίπτωση είναι σαστισμένη. Υπάρχει μια αύξηση στις τιμές των καταναλωτικών αγαθών, όμως σε καμία περίπτωση αυτή δεν φτάνει τα ρεκόρ της Ελλάδας. Και αν σκεφτεί κανείς ότι ο βασικός μισθός στην χώρα ανέρχεται στα 1200 ευρώ και με δεδομένο το γεγονός ότι οι τιμές είναι χαμηλότερες από την χώρα μας, η ζωή είναι μάλλον άνετη. Στις Βρυξέλες, την πρωτεύουσα του Βελγίου αλλά και της Ευρώπης δεν συγκεντρώνεται παρά 1.5 εκ από τα περίπου 10. εκ των Βέλγων. Στις ευρωπαϊκές υπηρεσίες εργάζονται περί τα 50.000 άτομα από διάφορες χώρες. Κάθε απόγευμα στις εξόδους της πόλης παρατηρείται μποτιλιάρισμα. Όσο και να σας φαίνεται περίεργο, αιτία είναι η αποχώρηση του κόσμου για τις επαρχίες που έρχεται για τις δουλειές του και μόνο στην πρωτεύουσα αλλά που δεν προτιμά να μένει μόνιμα εκεί. Ακριβώς αντίθετα από την Ελλάδα. Από τις Βρυξέλλες, οι αποστάσεις από πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και πόλεις, είναι μηδαμινές. Χρησιμοποιώντας τα τραίνα υψηλών ταχυτήτων (που φτάνουν μέχρι 300 χλμ/ώρα) μπορεί κανείς να επισκεφτεί πχ το Παρίσι σε 1 και 20’, το Λονδίνο σε 2και 15’ ή την Κολωνία σε μόλις 30’! Αυτό, όπως καταλαβαίνετε αποτελεί βασικό πλεονέκτημα για τον κάτοικο των Βρυξελλών. Μιλήσαμε πιο πριν για την χρηματοπιστωτική κρίση. Αρκετοί ευρωβουλευτές με τους οποίους ήρθαμε σε επαφή μας διαβεβαίωσαν πως η κρίση αυτή που είναι εν εξελίξει, μπορεί να ξεπεραστεί. Η ευρωβουλευτής της ΝΔ και Α’ αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, κα Ρόδη Κράτσα, σε αποκλειστικές δηλώσεις της μας τόνισε ότι η Ελλάδα με το ισχυρό της τραπεζικό σύστημα αντεπεξήλθε επιτυχώς στην κρίση. Θεωρεί ότι η προμετωπίδα της κρίσης δεν ήταν η Ελλάδα και πως οι ενέργειες της κυβέρνησης ήταν οι ενδεδειγμένες. Οι κκ Παπαστάμκος και Αγγελάκας, αναγνωρίζοντας την βαρύνουσα σημασία της εν λόγω κρίσης, αναφέρθηκαν στην ανάγκη αναμόρφωσης του τραπεζικού συστήματος αλλά και στις κοινοτικές αποφάσεις που λαμβάνονται για την υπερπήδηση της κρίσης.
Ποιότητα και υποδομές
Πέρα όμως από τις κοινοτικές αποφάσεις που λαμβάνονται στις Βρυξέλλες, την κρίση και τις παρενέργειες, υπάρχει και η άλλη πλευρά που σχετίζεται με την ποιότητα και τις υποδομές. Γιατί αλλιώς εκλαμβάνει μια χώρα την όποια κρίση έχοντας ήδη από χρόνια επενδύσει σε προνοιακές υποδομές, και αλλιώς αντιμετωπίζει τα οικονομικά προβλήματα μια χώρα όπως η Ελλάδα που σε μόνιμη βάση ακολουθεί τελευταία και καταϊδρωμένη. Στις λίγες ημέρες που βρεθήκαμε στο Βέλγιο, μας δόθηκε η ευκαιρία να δούμε από κοντά τον τρόπο ζωής στις Βρυξέλλες, που ως πολυπολιτισμική πόλη, μας προϊδεάζει και μας σαγηνεύει σε πολλούς και διάφορους τομείς. Η μεγάλη αντίθεση με την ζωή στην Ελλάδα, που μάλλον μας παραπέμπει σε ένα αλλοπρόσαλλο μοτίβο, η σημασία στον πολίτη αλλά και τον ξένο αυτής της πόλης, προκαλεί τον επισκέπτη και τον κάνει να σκεφτεί περισσότερο εις ότι αφορά την ανεκτικότητα και ισότητα μεταξύ των λαών. Χωρίς να εξαιρούνται και κάποια αρνητικά σημεία, οι Βρυξέλλες έχουν γίνει ένα πολιτισμικό χωνευτήρι, συγκεντρώνοντας και απορροφώντας διάφορες φυλές από πολλά σημεία του πλανήτη. Δεν θα ήταν καλό να μην αναφέρουμε , όσο και αυτό να γίνεται κουραστικό, στην προτεραιότητα που δίνονται σε πράγματα όπως η διατήρηση του παραδοσιακού χρώματος ή ο απόλυτος σεβασμός προς το περιβάλλον. Το εκπαιδευτικό σύστημα και η περίθαλψη, η ηρεμία στον τρόπο ζωής αλλά και αντιμετώπισης και των πιο ακραίων καταστάσεων. Για τους Έλληνες, συχνά αυτό βαφτίζεται «ψυχρότητα» ή μονοκόμματος και συντηρητικός τρόπος ζωής. Είναι και αυτό από τα μυστικά του λαού μας που δεν παύει να κριτικάρει και να αποθεώνει την ελληνική «μοναδικότητα». Η «μοναδικότητα» αυτή που έρχεται να λειτουργήσει ως απόλυτη άρνηση του ευρωπαϊκού τρόπου ζωής, παρά το γεγονός ότι στην «πατρίδα» οι αυτόχθονες αρέσκονται να αποκαλούνται συχνά – πυκνά «Ευρωπαίοι». Χωρίς να θέλουμε επίσης να μπούμε στο στόχαστρο των εγχώριων κατασκευαστικών εταιριών, καλό θα είναι να ρίξουν μια ματιά στο σύστημα λειτουργίας των αντίστοιχων βελγικών. Που ξέρεις, καμιά φορά γίνονται και θαύματα. Αλλά πώς να κατακρίνεις μια χώρα που με το real estate όρμηξε να καταλάβει και να αλώσει τα πάντα; Πώς να προτείνεις και σε ποιους την δημιουργία ποδηλατόδρομων και φύτευση δένδρων, σε μια χώρα που απλώνει τα φτερά της και ως διψασμένος κατακτητής τσιμεντώνει τα πάντα; Περισσεύουν τα σχόλια σε έναν τόπο που οι άνθρωποί του αυτοβαυκαλίζονται για την καταστροφική τους μανία. Πάνε χαμένα τα λόγια για μια χώρα που εξαρχής δεν είχε το ευρωπαϊκό στίγμα.
Μπριζ : Σαν παραμύθι
Περίπου δύο ώρες από τις Βρυξέλλες ξετυλίγεται μπροστά μας η παραμυθένια πόλη Μπριζ. Ξεφεύγοντας τελείως από κάθε τι που αποκαλείται ζούγκλα της καθημερινότητας και που συχνά την συναντούμε στην Ελλάδα και ειδικά στις μεγαλουπόλεις, βρισκόμαστε μπροστά σε μια πόλη – θαύμα που μάλλον με κάτι εξωτικό ομοιάζει, παρά με πόλη. Για τι να μιλήσεις άραγε και από που να αρχίσεις; Σε μια πόλη που η φύση οργιάζει και ο παραδοσιακός χαρακτήρας είναι κάτι παραπάνω από έντονος, δεν θα μπορούσα να αντιληφθώ ποια μπορεί ακριβώς να είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοί της. Οι ποδηλατόδρομοι που κατακλύζονται από τα εκατοντάδες ποδήλατα, στους οποίους ο πεζός δεν έχει προτεραιότητα, τα αμέτρητα σοκάκια που σου προσφέρουν ασύγκριτες ομορφιές ή τα κανάλια με τα τοξοτά γεφύρια που σχηματίζουν εικόνες κάρτ – ποστάλ; Στην Μπριζ νιώθεις να είσαι εκτός των τοιχών μιας κοινωνίας που τζογάρει και επενδύει στα χρηματιστήρια. Το ρολόι έχει σταματήσει και ο χρόνος έχει γυρίσει. Καταγράφοντας εικόνες μοναδικές σε μια πόλη που σε αγκαλιάζει με την αισθητική της, προσπαθείς με το δη&#
