«Είμαστε και εμείς μέρος της Ξάνθης»

Την Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2008, στις 12 το μεσημέρι, με την επιμέλεια των μελών του πολιτιστικού και μορφωτικού Συλλόγου Γυναικών Δροσερού «Η Ελπίδα», έγινε η εορταστική Χριστουγεννιάτικη εκδήλωση του Συλλόγου, η οποία πραγματοποιήθηκε μαζί με ένα bazaar για την ενίσχυση των δράσεων και των σκοπών του, στα γραφεία του Συλλόγου στον οικισμό του Δροσερού Ξάνθης.
Στην Χριστουγεννιάτικη Γιορτή, στην οποία τον ρόλο του πρωταγωνιστή κράτησαν παιδιά του οικισμού τα οποία βρίσκονται υπό την προστασία του Συλλόγου, παραβρέθηκαν, πέρα από τον πρέσβη και επικεφαλής του Γραφείου Πολιτικών Υποθέσεων της Ξάνθης, κ. Αλεξανδρή, πολλοί ξανθιώτες, οι οποίοι, μετά το τέλος της γιορτής, ενίσχυσαν οικονομικά και τον Σύλλογο, συμμετέχοντας στο bazaar που διοργάνωσε.
Για την εκδήλωση, που σημειωτέον πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά στην τριετή ιστορία του Συλλόγου, αλλά και για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα μέλη του αλλά και γενικότερα οι κάτοικοι του οικισμού του Δροσερού, μίλησε στο «Ε» η πρόεδρος του Συλλόγου, κα Σουλεϊμάν Σαμπιχά. Ρωτήσαμε πρώτα την κα Σουλεϊμάν για την βοήθεια και την συμπαράσταση που δέχθηκε ο Σύλλογος για την πραγματοποίηση της εκδήλωσης. Η απάντησή της αφοπλιστική: «Όταν πιστεύεις σε αυτό που κάνεις, όλα τα άλλα είναι εύκολα» μας δήλωσε και συνέχισε λέγοντας «Χρειάζεται χρόνος, επιμονή και υπομονή. Για τα πρακτικά ζητήματα πάντα βρίσκεται ο τρόπος. Ευτυχώς υπάρχουν ακόμη καλοί άνθρωποι που είναι διατεθειμένοι να βοηθήσουν». Φυσικά η απάντησή της μας κάνει ν’ αναρωτηθούμε αν πέρα από «καλούς ανθρώπους» έχει συναντήσει, ως κάτοικος του Δροσερού αλλά και ως πρόεδρος του Συλλόγου του, και «καλούς φορείς» που να την συνδράμουν στο έργο της: «Μακάρι να μπορούσαν να καταλάβουν την προσπάθειά μας, είτε ο Δήμος είτε η Νομαρχία. Δεν είναι μομφή αυτό, ούτε είχα, ούτε έχω, ούτε θα έχω ποτέ τέτοια πρόθεση, είτε μιλώντας σαν πρόεδρος του Συλλόγου, είτε ατομικά, σαν κάτοικος του οικισμού. Όλοι ξέρουμε ότι το κάθε κομμάτι, η κάθε περιοχή της Ξάνθης αφορά το ίδιο και τον Δήμαρχο και τον Νομάρχη Ξάνθης. Το Δροσερό είναι κομμάτι της Ξάνθης. Αν αυτό το κομμάτι δεν τους ενδιαφέρει, εμάς μας ενδιαφέρει, γιατί μέσα σε αυτό το κομμάτι της Ξάνθης είναι οι ζωές μας, εδώ μεγαλώνουν τα παιδιά μας και εδώ θα μεγαλώσουν και τα παιδιά των παιδιών μας. Καλό θα είναι η προσπάθεια που κάνουμε σαν Σύλλογος να μην αδικηθεί από κανένα, με όλες τις ελλείψεις και τις ατέλειες που αυτή μπορεί να έχει, γιατί προσπαθούμε, με τα όποια μέσα και τις όποιες ιδέες έχουμε σαν μέλη του Συλλόγου να φέρουμε στην επιφάνεια τον οικισμό που ζούμε, μέσα από την αφάνεια που αυτός βρίσκεται. Κυρίως η όλη μας προσπάθεια έχει σαν στόχο τα παιδιά του Δροσερού. Προσπαθούμε να τα βοηθήσουμε να ζούνε και να αισθάνονται όσο το δυνατόν καλύτερα γίνεται και στα πλαίσια αυτής της προσπάθειας ήταν και η σημερινή μας γιορτή. Θέλω να γνωρίζουν όλοι ότι για μας αυτή η συνηθισμένη, για πολλούς, γιορτή, είναι κάτι το πραγματικά εξαιρετικό. Είναι κάτι που ούτε εγώ ούτε κάποια άλλη από τις μητέρες των παιδιών που συμμετείχαν το έχουμε ζήσει σαν παιδιά και που δεν θέλουμε να φτάσουν και τα δικά μας τα παιδιά, όταν μεγαλώσουν με την σειρά τους, στο σημείο να πούνε το ίδιο πράγμα που λέμε εμείς σήμερα για την δική μας παιδική ηλικία. Γιατί η παιδική ηλικία στο Δροσερό είναι εξαιρετικά σκληρή και αυτό κάποτε πρέπει να σταματήσει. Εμείς κάνουμε το πρώτο βήμα. Σε αυτή την προσπάθεια βρίσκουμε εμπόδια. Τα εμπόδια ξεκινάνε μέσα από τον ίδιο μας τον χώρο, πριν καν χρειαστεί να φτάσουμε στους τοπικούς άρχοντες. Ξεκινάνε από τις οικογένειές μας, την γειτονιά μας, από τις νοοτροπίες και τις προκαταλήψεις που κυριαρχούν για εμάς και που εμποδίζουν τις δράσεις μας και την προσπάθειά μας να βγούμε από το σκοτάδι της άγνοιας, της αμορφωσιάς και της μιζέριας». Ζητάμε να γίνει πιο σαφής όσον αφορά αυτούς που επιθυμούν ο οικισμός να παραμένει στην οικτρή κατάσταση που βρίσκεται αυτή την στιγμή, να παραμένουν οι ίδιοι του οι κάτοικοι σε αυτή την κατάσταση, αμορφωσιάς, εξαθλίωσης και τελικά, περιθωριοποίησης. «Όλοι γίνονται κριτές σε αυτή μας την προσπάθεια, βάζοντας ταμπέλες, χαρακτηρίζοντας πέντε χιλιάδες ανθρώπους από την συμπεριφορά πέντε ανθρώπων», μας απαντά η πρόεδρος του Συλλόγου Γυναικών. «Τα άτομα αυτά είναι γνωστά σε όλους και η απομάκρυνσή τους θα ωφελήσει πρώτα εμάς τους ίδιους σαν κατοίκους του οικισμού. Ακριβώς από τις οικογένειες αυτών των ατόμων ξεκινήσαμε τις προσπάθειές μας, απομακρύνοντας τις γυναίκες και τα παιδιά αυτών των ανθρώπων από την άσχημη επιρροή τους. Ο χώρος του Συλλόγου μας δεν είναι ούτε σχολείο, ούτε παιδικός σταθμός ούτε φιλοδοξούμε να γίνει κάτι τέτοιο. Είναι ένα καταφύγιο. Τον φτιάξαμε σαν τέτοιο και προσπαθούμε να τον κρατήσουμε ανοιχτό σε όλους όσους τον έχουν ανάγκη. Είναι ένα μέρος όπου παιδιά που περνούν μία πραγματικά δύσκολη οικογενειακή ζωή μπορούν να βρουν ένα μέρος όπου ξέγνοιαστα και με ασφάλεια θα μπορούν να περάσουν την ώρα τους με δημιουργικές ασχολίες, όπως χορός, τραγούδι, εκδηλώσεις, διάβασμα και άλλα, μακριά από κακές επιρροές και επιδράσεις που φθείρουν το σώμα και την ψυχή τους. Ο Σύλλογός μας, με την βοήθεια εθελοντών ψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών, προσπαθεί να βοηθήσει μητέρες και παιδιά που γνωρίζουμε πως βρίσκονται σε δύσκολη θέση να ξεπεράσουν τις δυσκολίες της καθημερινότητας που βιώνουν. Γνωρίζουμε ότι για την κατάσταση που επικρατεί αυτή τη στιγμή στον οικισμό έχουμε και εμείς ένα μερίδιο ευθύνης. Μερίδιο ευθύνης για τον αναλφαβητισμό που κυριαρχεί και την ελάχιστη εκπαίδευση που παίρνουν τα παιδιά μας. Όμως ήδη έχουμε ξεκινήσει να κάνουμε κάτι γι’ αυτό. Από το 2006 έχουμε κάνει σαν Σύλλογος πολλά βήματα και θα προχωρήσουμε ακόμη περισσότερο. Η φωνή μας υπάρχει και ακούγεται ήδη, τόσο μέσα στην Ξάνθη, όσο και πέρα από αυτή, στην Αθήνα, ακόμη και στο εξωτερικό. Όμως αυτή η προσπάθεια που κάνουμε δεν μπορεί να σταθεί για πάντα μόνη της. Χρειάζεται την βοήθεια και την στήριξη των ανθρώπων της πόλης μας. Των ανθρώπων της Ξάνθης. Των φορέων αλλά και των απλών ανθρώπων. Δεν φτάνουν πλέον μόνο τα λόγια, οι ωραίες κουβέντες και οι τυπική συμμετοχή. Χρειάζονται ουσιαστικές δράσεις. Γιατί και εμείς είμαστε μέρος αυτής της πόλης, είτε το θέλουν κάποιοι είτε όχι. Δεν θα φύγουμε από εδώ, δεν είμαστε περαστικοί. Αντίθετα, σκοπός μας είναι να μείνουμε, να αναδείξουμε την περιοχή μας, τα έθιμά μας τον πολιτισμό μας, είτε αυτό αρέσει σε κάποιους, είτε όχι. Αυτό είναι το μήνυμα και της σημερινής μας γιορτής αλλά και της συνολικής μας δράσης &#963