Εμβόλιμο: Μόνο κατ’ επίφαση μπορεί να χρησιμοποιηθεί ο όρος «ανάπτυξη» στο οικονομικό της σκέλος που μεταφράζεται σε αριθμό των επενδύσεων και νέων θέσεων εργασίας και αδιάψευστος μάρτυρας γι’ αυτό είναι τα στοιχεία του εργατικού κέντρου Ξάνθης για την τελευταία δεκαετία
«Ανάπτυξη», η μόνιμη… καραμέλα των πολιτικών, το μόνιμο ζητούμενο και επωδός όλων των βερμπαλιστικών λόγων τους! Όμως η ανάπτυξη είναι αποτέλεσμα ενός συνόλου δράσεων που προαπαιτεί αφ’ ενός πολιτική βούληση που εκφράζεται με μια σειρά ευνοϊκών ρυθμίσεων με παράλληλη άρση των ανασταλτικών παραγόντων, ώστε να διαγραφεί ένα ευνοϊκό επενδυτικό πεδίο και να αυξηθεί η επενδυτική ελκυστικότητα, αφ’ ετέρου δε και μιας προσπάθειας των τοπικών παραγόντων και κοινωνιών που εκφράζεται με τη στήριξή τους στην επιχειρηματικότητα. Είναι όμως και αλληλοεξαρτώμενη από διεθνείς συγκυρίες αφού ζούμε σε μια παγκοσμιοποιημένη κοινωνία. Όλα αυτά δημιουργούν ένα άλλοτε θετικό άλλοτε αρνητικό επενδυτικό κλίμα που αποτελεί και το δείκτη ανάπτυξης μιας περιοχής. Ποια είναι όμως η αναπτυξιακή εικόνα του νομού μας; Μόνο κατ’ επίφαση μπορεί να χρησιμοποιηθεί ο όρος «ανάπτυξη» στο οικονομικό της σκέλος που μεταφράζεται σε αριθμό των επενδύσεων και νέων θέσεων εργασίας και αδιάψευστος μάρτυρας γι’ αυτό είναι τα στοιχεία του εργατικού κέντρου Ξάνθης για την τελευταία δεκαετία. Τα στοιχεία αυτά δείχνουν δύο πράγματα: Σταδιακή αποβιομηχάνιση του νομού, απώλεια πάνω από 3.000 θέσεις εργασίας!
Σταδιακή αποβιομηχάνιση του νομού – Χάθηκαν 3000 θέσεις εργασίας την τελευταία 10ετία
Και προς επίρρωσιν αυτών: Μακρύς ο κατάλογος των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνταν στο νομό και έκλεισαν στερώντας θέσεις εργασίας: Την αρχή έκαναν πριν μια 20ετία το «ΔΕΡΑΣ» η ΜΕΞ, ο Σολδάτος. Ακολούθησαν την τελευταία δεκαετία ο Ζούρπογλου, η Ξαντέξ, Μπεζεμερλή, Πασχαλίδης, Ατματζίδη. Όλες αυτές οι εταιρείες ήταν φασόν. Επίσης στον κατάλογο προστίθενται οι επιχείρηση αλουμινίου Ντοράλ και τυποποίησης φρούτων Ξάνθεια φρουτ. Ακολουθεί η «Φωνή της Αμερικής».
Παράλληλα μέσα σ’ αυτά τα χρόνια παρατηρείται μια συρρίκνωση των συνεταιριστικών εργοστασίων το μέλλον των οποίων – σύμφωνα με τις τελευταίες εξελίξεις – προοιωνίζεται δυσοίωνο. Χαρακτηριστικό είναι ότι η ΣΕΒΑΘ απασχολούσε 500 εργαζόμενους και 1000 εποχικούς και τώρα 100, η ΣΕΠΕΚ 180 και τώρα 50, η Κομοτέξ 500 και τώρα 120.
Δύο ακόμα συγκυρίες έχουν αρνητικό αντίκτυπο στον εργασιακό τομέα.
Η κατά 80% πανελλαδική μείωση της καπνοκαλλιέργειας (από 120 εκ. κιλά φέτος καλλιεργήθηκαν 18 εκ. κιλά). Αυτό έχει σαν επακόλουθο την κατά 90% μείωση προσωπικού στην εταιρεία μεταποίησης καπνού «Μιχαηλίδης» και κατά 10 – 20% στη ΣΕΚΕ.
Παράλληλα η στασιμότητα που παρατηρείται στον τομέα της οικοδομής (πολλά απούλητα διαμερίσματα στην Ξάνθη) δημιουργεί ανεργία στους οικοδόμους. Ήδη στο σωματείο των Οικοδόμων που αριθμεί 4.500 μέλη, η ανεργία έχει φτάσει στο 40%. Όλες αυτές οι επιχειρήσεις είχαν συσταθεί με τον αναπτυξιακό νόμο 289/76 όπως και τα Πλαστικά , η Ντιάνα, η Βένους. Αξιοσημείωτο είναι ότι μετά από το 1980 και αφού ίσχυσαν και άλλοι αναπτυξιακοί νόμοι δεν έχει στηθεί ούτε μία νέα επιχείρηση στον νομό! Και αυτή η εξ Αιγύπτου «πιάστηκε» στις γραφειοκρατικές αράχνες των γραφείων της δημόσιας διοίκησης!
Το Εργατικό Κέντρο Ξάνθης κρούει τον κώδωνα του κινδύνου
Για όλους αυτούς τους λόγους ο πρόεδρος του Εργατικού κέντρου Ξάνθης κ. Σπύρος Παπαχρήστου κρούει τον κώδωνα του κινδύνου και εκτιμώντας ως ζοφερή την κατάσταση ζητά άμεσα την ψήφιση ενός νέου αναπτυξιακού νόμου για τη Θράκη που να δίνει κίνητρα για νέες επενδύσεις σ’ αυτή και όχι τα κίνητρα της Θράκης να διαχέονται σ’ όλη την Ελλάδα, όπως συμβαίνει με τον ισχύοντα αναπτυξιακό! Ο κ. Παπαχρήστου σημειώνει ότι μας περιμένουν μαύρες μέρες αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση και εκτιμά ότι ο νομός μας θα ερημώσει αφού θα κληθεί να αντιμετωπίσει εσωτερική και εξωτερική μετανάστευση που ήδη έχει αρχίσει να πλήττει κάποιες κοινωνικές ομάδες.
Κάποιες άλλες λόγω έλλειψης θέσεων εργασίας στρέφονται σε ελεύθερα επαγγέλματα. Για το λόγο αυτό – και είναι ιδιαίτερα εμφανές στην Ξάνθη – να ανοίγουν πληθώρα καταστημάτων (είδη τροφίμων, ρουχισμού κ.λ.π.) και σε λίγο χρονικό διάστημα να κατεβάζουν ρολά αφού η τοπική αγορά δεν μπορεί να τους αντέξει!
Τέλος, εφιστάται η προσοχή και κυρίως η εγρήγορση και η ενεργοποίηση όλων των πολιτικών τοπικών φορέων προς την κατεύθυνση αναστροφής αυτού του κλίματος γιατί τα σημάδια δεν δικαιολογούν εφησυχασμό και αν δεν ασκηθούν πιέσεις …μαύρες μέρες περιμένουν τον νομό μας!
Μαριάννα Ξανθοπούλου
