Μια ενδιαφέρουσα εξέλιξη υπάρχει στο θέμα των διεκδικήσεων της Μονής Βατοπεδίου στη Λίμνη Βιστονίδα που αφορά το Δήμο Αβδήρων!
Στην τακτική συνεδρίαση του Δημοτικού συμβουλίου, στις 19 Σεπτεμβρίου 2008 πάρθηκε ομόφωνα η απόφαση να κινηθεί ο Δήμος δικαστικά διεκδικώντας την ακύρωση της πράξης συμβιβασμού με βάση την οποία ο Δήμος με την απόφαση του Δ.Σ. 11/2001 αποδέχτηκε την κυριότητα της Μονής σε 2.500 στρέμματα από τα 5.500 περίπου που διεκδικούσε με αγωγή της η Μονή. Σημειώνεται ότι η συγκεκριμένη διεκδίκηση από τη Μονή, στη Βιστονίδα ήταν κάτι σαν προανάκρουσμα του τίθ’ ακολουθούσε και η συμβιβαστική διαχείρισή της κυριολεκτικά άνοιξε την κερκόπορτα για την επόμενη διεκδίκηση των 27.000 στρεμμάτων και την όρεξη της Μονής για …μπίζνες μέσω των ανταλλαγών που ακολούθησαν. Ο Δήμος Αβδήρων ήταν το πρώτο «θύμα» της Μονής και για τη διαχείριση του θέματος δέχτηκε πολλές επικρίσεις και προσωπικά η δήμαρχος κα Τσακίρη, όταν μετά «ξύπνησε» η τοπική κοινωνία. Έτσι η πρόσφατη απόφαση του Δ.Σ. Αβδήρων μπορεί να εκληφθεί σαν μια προσπάθεια αποκατάστασης… ενός παρελθόντος που πολλοί θα ήθελαν να ξεχάσουν αλλά και να διεκδικήσει τα 2.500 στρέμματα που συμβιβαστικά περιήλθαν στην κυριότητα της Μονής τότε!
Το ιστορικό ενός…ιστορικού συμβιβασμού!
Όλα ξεκινούν το 2001, όταν ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος επισκέπτεται το Πόρτο Λάγος και για πρώτη φορά με δηλώσεις του αναφέρεται σαφώς στην κυριότητα της Μονής επί του μοναστηριού του Αγίου Νικολάου και «της ευρυτέρας περιοχής της λίμνης Βιστονίδας» (ρεπορτάζ του «Ε», Σεπτέμβριος 2008). Τότε επίσης γνωστοποιούνται στους φορείς οι προθέσεις της Μονής και τα σχέδια «αξιοποίησης» που είχε «καταστρώσει» για την περιοχή, σε «αγαθή συνεργασία» με τους φορείς, όπως χαρακτηριστικά είπε ο Πατριάρχης. Ουδείς τότε φαντάστηκε τι θ’ ακολουθούσε.
Έκτοτε: Στις 17 Οκτωβρίου 2001 η Μονή Βατοπεδίου (Ν.Π.Δ.Δ.) άσκησε κατά του Δήμου Αβδήρων αγωγή με αριθμό καταθέσεως 118/23.10.2001 ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ξάνθης ζητώντας να αναγνωριστεί η κυριότητα της σε συνολική έκταση 5.352,84 στρεμμάτων στην περιοχή ανάμεσα στους οικισμούς Νέα Κεσσάνη και Πόρτο Λόγος περιλαμβανομένων και τμημάτων του οικισμού Πόρτο Λάγος.
Η Μονή Βατοπεδίου επικαλούνταν στην αγωγή της εμπράγματα δικαιώματα που απέκτησε από την εποχή της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας(η γνωστή ιστορία των χρυσοβούλων), εμπράγματα δικαιώματα που αναγνωρίστηκαν από το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο Δημοσίων Κτημάτων και ανταλλάξιμης Περιουσίας του Υπουργείου Οικονομικών με την υπ αριθ. υπ" αρ. 26/3.12.1998 Γνωμοδότηση του κατά το άρθρον 90 του Πρ. Δ/τος 284/88 «Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Δημοσίων Κτημάτων και ανταλλάξιμης Περιουσίας», την οποία ο αρμόδιος Υφυπουργός Οικονομικών Γ. Δρυς απεδέχθη «στο σύνολο της» με την υπ’ αρ. πρωτ. 1007690/610/Α0010/28-1-1999 απόφαση του!
Ο Δήμος Αβδήρων ως καθολικός διάδοχος της Κοινότητας Νέας Κεσσάνης (πρώην Κοινότητα Πλαστηρίων) είχε στην κυριότητα του δια του υπ’ αριθμ. 8743/6.10.1938 συμβολαίου του πρώην συμβολαιογράφου Ξάνθης Λεωνίδα – Γεωργίου Δασκαλάκη, ένα ακίνητο έκτασης 2.500 στρεμμάτων που περιλαμβανόταν στην διεκδικούμενη έκταση ενώ παράλληλα είχε διανεμηθεί σε ακτήμονες αγροτική έκταση 1.051 στρεμμάτων στη Νέα Κεσσάνη.
Κάτω απ αυτό το νομικό πλαίσιο, που το ίδιο το Ελληνικό Δημόσιο, δια των αρμοδίων οργάνων του αναγνώριζε ότι όλη η ευρύτερη έκταση γύρω από τη λίμνη Βιστονίδα και η νησίδα «Αντά Μπουρού» ανήκαν κατά κυριότητα στη Μονή Βατοπεδίου και με την παραπάνω γνωμοδότηση θεωρούνταν σαν μη νόμιμες όλες οι μεταβιβάσεις που έγιναν σ’ αυτή τη περιοχή από τρίτους άρα και η μεταβίβαση προς την Κοινότητα Πλαστηρίων της παραπάνω έκτασης των 2.500 στρεμμάτων. Αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι λειτούργησε και ως «φόβητρο» που προκάλεσε το συμβιβασμό! Το Δημοτικό Συμβούλιο αποφάσισε ομόφωνα να προστατευθεί σε κάθε περίπτωση η ακίνητη περιουσία του Δήμου Αβδήρων απέναντι σε οποιαδήποτε διεκδίκηση αλλά και να διασφαλιστούν οι περιουσίες των δημοτών που περιλαμβάνονταν στην διεκδικούμενη έκταση.
Σύμφωνα με όσα στην τελευταία σελίδα της αγωγής αναφέρονται από την Γραμματεία του Πρωτοδικείου Ξάνθης οι διάδικοι έπρεπε να συναντηθούν σύμφωνα προς την διάταξη του άρθρου 214 Α του Κ.Πολ.Δ για να επιδιώξουν συμβιβαστική επίλυση της διαφοράς πριν από τη συζήτηση της αγωγής αυτής.
Έτσι κατά την παραπάνω, συνάντηση των διάδικων ο Δήμος Αβδήρων έθεσε τους όρους που περιλαμβάνονταν αναλυτικά στην με αριθ. 111/2001 ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου και κατόπιν η Μονή Βατοπεδίου αποδέχτηκε την κυριότητα του Δήμου Αβδήρων σε έκταση 2.574 στρέμματα (74 στρέμματα παραπάνω απ’ ότι αναφέρεται στο συμβόλαιο) και επιπλέον παραιτήθηκε από το δικαίωμα αμφισβήτησης της κυριότητας των δημοτών της Νέας Κεσσάνης σε έκταση 1.051 στρεμμάτων που είχε ήδη διανεμηθεί σε ακτήμονες δηλώνοντας η Μονή Βατοπεδίου ότι αναγνωρίζει την κυριότητα αυτών και το υφιστάμενο ιδιοκτησιακό καθεστώς.
Εν κατακλείδι ο Δήμος Αβδήρων κατοχύρωσε και με δικαστική απόφαση μια έκταση 2.500 στρεμμάτων για την οποία είχε έναν «αμφισβητούμενο» από το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο Δημοσίων Κτημάτων και ανταλλάξιμης Περιουσίας του Υπουργείου Οικονομικών, τίτλο κυριότητας, διασφάλισε επιπλέον έκταση 1051 στρεμμάτων υπέρ των ακτημόνων της Ν. Κεσσάνης. Τα υπόλοιπα 2.500 στρέμματα περιήλθαν στην κυριότητα της Μονής με κατοχύρωση δικαιωμάτων στο υποθηκοφυλακείο Ξάνθης, τα οποία σήμερα όμως διεκδικεί ο δήμος δικαστικά πλέον.
Μαριάννα
Ξανθοπούλου
