Οι δάσκαλοι στους δρόμους, τα σχολεία κλειστά, συλλαλητήρια, διαμαρτυρίες γονέων…και η παιδεία υπό εγ – κατάληψη! Το προεκλογικό τάξιμο για 5% του ΑΕΠ στην παιδεία αποδεικνύεται μύθος, αφού ψαλιδίζεται ολοένα και φτάνει μόλις στο 3,61%. Το άρθρο 16 (θα ψηφιστεί σύντομα) που ανοίγει την πόρτα στην ιδιωτική εκπαίδευση έρχεται απλά να κατοχυρώσει θεσμικά μια πραγματικότητα που βιώνουν καθημερινά τα ελληνικά νοικοκυριά, καθώς η λέξη «δωρεάν παιδεία» αποτελεί μέγα ψεύδος!
Η μελέτη ΓΣΕΕ και η Στατιστική Υπηρεσία
Η δωρεάν παιδεία στην Ελλάδα, δεν είναι ακριβώς… δωρεάν, καθώς όλοι οι πολίτες, εύποροι και φτωχοί, αναγκάζονται να καλύπτουν με δικά τους έξοδα εκπαιδευτικές ανάγκες των παιδιών. Σημαντικό μέρος του οικογενειακού προϋπολογισμού δαπανάται για εκπαιδευτικές υπηρεσίες, προφανώς επειδή δεν παρέχονται με ικανοποιητικό τρόπο από το κράτος. Αυτό σύμφωνα με μελέτη της ΓΣΕΕ (εκπονήθηκε από το Κέντρο Ανάπτυξης Εκπαιδευτικής Πολιτικής)που παρουσιάστηκε πρόσφατα υπολογίζεται σε 1 δις ευρώ ετησίως. Τα ελληνικά νοικοκυριά καλούνται να βάλουν το χέρι βαθιά στην τσέπη για να καλύψουν τα κενά της εκπαίδευσης. Έτσι, η πολυδιαφημισμένη ισότητα ευκαιριών όσον αφορά την πρόσβαση στην εκπαίδευση αποδεικνύεται ψευδεπίγραφη, καθώς τόσο οι εύποροι όσο και τα χαμηλότερα εισοδήματα δαπανούν σημαντικά ποσά κάθε μήνα για φροντιστήρια, ιδιαίτερα μαθήματα, ξένες γλώσσες, μαθήματα ηλεκτρονικών υπολογιστών, μουσική κ.ά. Η Στατιστική Υπηρεσία υπολογίζει ότι οικογένειες με υψηλό εισόδημα καταβάλλουν τον μήνα 198,48 ευρώ για δαπάνες εκπαίδευσης, ενώ στα χαμηλότερα εισοδήματα η δαπάνη περιορίζεται στο καθόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 75 ευρώ.
Η μέση ελληνική οικογένεια πληρώνει μεγαλύτερο μέρος του εισοδήματός της από τις άλλες ευρωπαϊκές οικογένειες για ενίσχυση της διδασκαλίας παιδιών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ενώ οι δαπάνες για φοίτηση των παιδιών σε πανεπιστημιακά ιδρύματα γίνονται δυσβάστακτες όταν αφορά σχολές σε πόλεις που βρίσκονται μακριά από τον τόπο διαβίωσης της οικογένειας. Πάντως, οι υψηλές εκπαιδευτικές δαπάνες της ελληνικής οικογένειας αρχίζουν από την προσχολική ηλικία, καθώς η έλλειψη κρατικών νηπιαγωγείων και παιδικών σταθμών αναγκάζει πολλές οικογένειες να στραφούν στα ιδιωτικά ιδρύματα.
Στο κόκκινο βρίσκονται οι νομοί Ξάνθης…
…Ροδόπης , Ευρυτανίας και Πέλλας σύμφωνα με την μελέτη οποία καταγράφει τις περιοχές της χώρας με μεγάλο πρόβλημα(βλέπε πίνακα), συσχετίζοντας την ευημερία των κατοίκων και τη δυνατότητα πρόσβασης σε υποδομές παιδείας (ιδιαίτερα σε ΑΕΙ και ΤΕΙ).
Αναφορικά με το ελάχιστο κόστος της εξωσχολικής υποστηρίζει αξίζει να σημειωθεί ότι την περίοδο 2005 – 2006 για ξένες γλώσσες δαπανήθηκαν 461,4 εκ. ευρώ έναντι 431,2 εκ. ευρώ την περίοδο 2004 – 2005. Για φροντιστήρια Γυμνασίου Λυκείου η δαπάνη από 162 εκ. ευρώ ανέβηκε σε 173 εκ. ευρώ, ενώ για τα ιδιαίτερα δόθηκαν 433 εκ. ευρώ αντί 405 εκ. ευρώ. Συνολικά η δαπάνη ανήλθε στο 1,068 δις ευρώ την περίοδο 2004 – 2005 αύξηση της τάξης του 7%.
Σημειώνεται επίσης με το 3,61% του ΑΕΠ που πάει στην παιδεία κάθε παιδί στην τριτοβάθμια εκπαίδευση κοστίζει στο κράτος 8.000 ευρώ ενώ περίπου άλλα τόσα δαπανά ετησίως η οικογένειά του!
Μαριάννα Ξανθοπούλου
