Τα 80 χρόνια προσφοράς στη μουσική από το Εθνικό Ωδείο συμπίπτουν με την ανανέωση της παρουσίας του στην Ξάνθη αφού υπό νέα διεύθυνση και σ’ έναν καινούργιο χώρο περιμένει τους ξανθιώτες που θέλουν να έρθουν σε επαφή με τη μουσική.
Σε κεντρικό σημείο της πόλης, δίπλα στον ΟΤΕ, η μουσική βρήκε το καινούργιο σπίτι της στην πόλη μας. Μετά από 50 χρόνια παρουσίας στην πόλη και προσφοράς με τη φροντίδα αρχικά της αείμνηστης Ουρανίας Μανασή και στη συνέχεια της κ. Τσιγκουνάκη Αθανασίας, τα ηνία πήραν δυο νέες καθηγήτριες με όρεξη για δουλειά και αγάπη για τη μουσική. Οι έμπειρες δασκάλες πιάνου Αντιγόνη Μηλαράκη και Χρυσούλα Στανκίδου συνεχίζουν το πολύτιμο έργο με Καλλιτεχνική Διευθύντρια την κ. Τσιγκουνάκη σ’ ένα κτίριο με προσωπικότητα, λουσμένο στο φως που τα όργανα επικρατούν δημιουργώντας μια ευχάριστη νότα στη λιτή και προσεγμένη διακόσμηση, τηρώντας όμως και τους όρους του Υπουργείου Πολιτισμού.
Το παράρτημα του Εθνικού Ωδείου στην Ξάνθη που είναι ένα από τα δεκαπέντε σε όλη την Ελλάδα και το μοναδικό στη Βόρεια Ελλάδα, γυρίζει σελίδα και εκσυγχρονίζεται με νέα ακούσματα, με νέες μεθόδους που αρέσουν στα μικρά παιδιά και ακολουθεί την εξέλιξη για να προσεγγίσει τους νέους μουσικόφιλους. Η μουσική είναι μία, τα είδη της πολλά. Βάση αποτελεί πάντα η κλασσική μουσική και η κλασσική παιδεία είναι η αρχή για κάποιον που θέλει να ασχοληθεί σοβαρά με τη μουσική.
Τα όργανα που διδάσκονται είναι πιάνο, βιολί, κιθάρα, ακορντεόν προς το παρόν και υπάρχει προοπτική να προστεθούν και πνευστά από την επόμενη χρονιά. Η εκπαίδευση μπορεί να ξεκινήσει από μουσική προπαιδεία για παιδάκια τεσσάρων χρονών που γνωρίζουν τα μουσικά όργανα και κάνουν την πρώτη τους επαφή με τη μουσική, μέσα απ’ το παιχνίδι σ’ έναν ειδικά διαμορφωμένο πολύ ευχάριστο χώρο. Όμως και οι μεγαλύτεροι που θέλουν να ασχοληθούν, αν διαθέτουν την ανάλογη υπομονή που απαιτείται για την εκμάθηση ενός οργάνου, μπορούν να πάρουν μαθήματα στο Ωδείο.
Οι επτά καθηγητές καλύπτουν απόλυτα τις ανάγκες του Ωδείου και το μάθημα είναι ιδιαίτερο, διαρκεί μισή ώρα και γίνεται δυο φορές την εβδομάδα, εκτός από τις τάξεις προπαιδείας.
Όπως μας είπαν οι κ. Μηλαράκη και Στανκίδου, στην ανέκαθεν μουσικόφιλη Ξάνθη, υπάρχουν πολλά ταλέντα , μικροί εκκολαπτόμενοι μουσικοί που μπορούν να έχουν λαμπρή πορεία στο χώρο. Στην ερώτηση, πόσο δύσκολο είναι να βρει το δρόμο του ένα ταλαντούχο παιδί της επαρχίας, η απάντηση είναι ότι και διεθνή καριέρα ακόμη μπορεί να φτάσει να κάνει, αφού μόλις διαπιστωθούν οι δυνατότητές του κι αν το επιθυμεί, μέσω του Εθνικού Ωδείου προωθείται στην Αθήνα μέσω υποτροφιών που λειτουργούν και επικουρικά για τους ασθενέστερους οικονομικά, όπου έρχεται σε επαφή με μεγάλους μουσικούς καθηγητές που το καθοδηγούν ανάλογα. Άλλωστε τα πτυχία του Ωδείου δίνονται από την Αθήνα.
Το όργανο που προτιμάται περισσότερο, μακράν των υπολοίπων, είναι το πιάνο που μπορεί να ασχοληθεί από πρώτη δημοτικού ενώ τα υπόλοιπα από μεγαλύτερες ηλικίες. Το πρόβλημα βέβαια είναι ότι όσο μεγαλώνει ο νεαρός μουσικός, αυξάνονται και οι υποχρεώσεις του στο σχολείο και παρατηρείται συχνά το φαινόμενο της έλλειψης χρόνου για τη συνέχιση των μουσικών του σπουδών. Όπως μας λένε οι καθηγήτριες, πρέπει να αγαπά πολύ τη μουσική για να μπορεί να ανταπεξέρχεται αφού χρειάζεται διάβασμα και πρακτική εξάσκηση κάθε μέρα «Η μουσική είναι καλλιέργεια της ψυχής» τονίζει η κυρία Μηλαράκη και τα τελευταία χρόνια οι γονείς θέλουν να μάθουν τα παιδιά τους να ακούνε μουσική με τα σωστά κριτήρια επιλογής αφού ο καταιγισμός των ακουσμάτων κάνει τον χώρο λαβύρινθο ενώ η κ. Στανκίδου αναφέρει: «υπάρχει μια μικρή πτώση αλλά το πιάνο δεν πέρασε ποτέ κρίση».
Η βαριά κληρονομιά της ιστορίας του Εθνικού Ωδείου που το 1926 κατάφερε με πολλούς αγώνες και προσωπικές θυσίες, να δημιουργήσει ο αείμνηστος Μανώλης Καλομοίρης, γεμίζει ευθύνη τις εκπροσώπους του στην πόλη μας που με υπομονή, φροντίδα και αγάπη γι’ αυτό που κάνουν, διασφαλίζουν το λαμπρό μέλλον της πορείας του στην Ξάνθη. Άλλωστε μπορεί να διδάσκουν την επόμενη Μαρία Κάλλας, μαθήτρια κι εκείνη του Εθνικού Ωδείου.
