Παράξενα που λειτουργεί η μνήμη! Πριν από έναν μόλις χρόνο, βιώναμε την πιο αλλόκοτη συλλογική εμπειρία: τις γιορτές-μη γιορτές. Πόσο γρήγορα ξεχάσαμε (ή μάλλον απωθήσαμε) πώς είναι να στέλνεις sms για να ξεμυτίσεις. Να σού δίνει ο πρωθυπουργός, με διάγγελμα, συμβουλές-συστάσεις-εντολές σχετικά με το ρεβεγιόν. Να υποχρεώνεσαι για λόγους υγειονομικούς να επιλέξεις τα ελάχιστα προσφιλέστερα σου πρόσωπα για να καθίσουν στο στολισμένο τραπέζι σου. Και όλους τους υπόλοιπους, συγγενείς και φίλους, να τους κρατάς σε απόσταση ασφαλείας. Έξω και μακριά.
Και βέβαια εσύ -άνθρωπος της Μεσογείου, γονιδιακά απείθαρχος- να κάνεις μικρές ζαβολιές. Να καλείς και δυο-τρεις και πεντέξι παραπάνω, στη ζούλα. Κι αφού η ατασθαλία σας δεν έφερε συνέπειες, δεν προκαλέσατε υπερμετάδοση, να το επαναλαμβάνεις με την πρώτη ευκαιρία. “Εφόσον και καφέ και μπαρ και εστιατόρια είναι κλειστά, γιατί δεν πέφτουν ραγδαία τα κρούσματα;” να παριστάνουν οι ειδικοί τους ανυποψίαστους. Πώς να έπεφταν ραγδαία αφού τα τσιμπούσια και οι κρασοκατανύξεις είχαν μεταφερθεί στα σπίτια;
Έτσι κύλησαν οι πρώτοι μήνες του 2021. Παίζοντας το κρυφτούλι με τον κόβιντ αλλά και με τις κυβερνητικές εντολές. Αναθεματίζοντας τα κορονοπάρτυ, κατανοώντας συνάμα τους νέους που είχαν μπουχτίσει και συνωθούνταν στις πλατείες. Προσβλέποντας στα εμβόλια, τα οποία -θαυματουργά δήθεν, ακαριαία σχεδόν- θα τερμάτιζαν την πανδημία. Κι έπειτα, με την έναρξη της “Επιχείρησης Ελευθερία”, που τη διαφήμισαν τόσο ώστε τη μάτιασαν, διχαζόμενοι σε εμβολιαζόμενους και αντιεμβολιαστές.
Το έχω πει και θα το ξαναπώ πολλάκις. Οι κυβερνήσεις διεθνώς διέπραξαν σφάλμα ασυγχώρητο κάνοντας τους εμβολιασμούς προαιρετικούς. Μετακυλίοντας στις κοινωνίες και στον καθένα μας ξεχωριστά την ευθύνη να κρίνει και να αποφασίσει. Σάμπως διαθέτει ο μέσος πολίτης την ιατρική γνώση για να εμπιστευθεί ή όχι τα mrna είτε τα συμβατικότερα σκευάσματα! Έτσι ξεπήδησαν οι μετά Χριστόν προφήτες, οι θεομπαίχτες δικηγόροι και τραγουδιστές, οι δοκησίσοφοι μητροπολίτες με τα εμπρηστικά κηρύγματα και τα αυτοκτονικά κινήματα.
Κι έπρεπε να περάσει ολόκληρο το καλοκαίρι και το μισό φθινόπωρο, να πάρουν κόσμο και κοσμάκη στον λαιμό τους, ώσπου να συνειδητοποιήσει η κυβέρνηση ότι όπου δεν πέφτει λόγος, πέφτει πρόστιμο. Και να αναθερμάνει με το άγριο τις εμβολιαστικές ροές.
Η τραγική περίπτωση του Γιώργου Τράγκα παρουσιάζει όλως ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Σύμφωνα με τη μαρτυρία και του γιατρού του, έπεσε ο άνθρωπος -τέτοιο ξεφτέρι, τέτοιο γατόνι!- θύμα τού εαυτού του. Πίστεψε ο ίδιος τους εξωφρενικούς ισχυρισμούς του. Και χάθηκε άδικα των αδικών…
Στην αντιμετώπιση της πανδημίας η ελληνική κυβέρνηση ελέγχεται και για πολλές άλλες αστοχίες, που επιτρέψτε μου να τις θεωρώ γενικά συγγνωστές. “Βλέποντας και κάνοντας το χειρίζεστε!” την κατηγορεί διαρκώς η αντιπολίτευση. Πώς δηλαδή να το χειρίζονταν; Υπήρχε μήπως ιστορικό προηγούμενο σε βάθος τριών γενεών; Μπορούσαν οι καραντίνες να παραταθούν επ’ αόριστον, αδιαφορώντας για τις οικονομικές και για τις ψυχολογικές κυρίως επιπτώσεις στην κοινωνία;
Μπορούσαν -θα αντιτείνετε- να πυκνώσουν τα δρομολόγια των μέσων μαζικής μεταφοράς. Να προσλάβουν περισσότερους γιατρούς. Να λειτουργήσουν κι άλλες κι άλλες κι άλλες εντατικές. Μπορούσαν πράγματι; Όποιος είναι έξω από τον χορό, πολλά τραγούδια ξέρει. Ας φτύσουμε τον κόρφο μας να μην αντιμετωπίσουμε σύντομα παρόμοιες συνθήκες. Κι ας μη δοθεί σε όσους σήμερα κρίνουν και κατακρίνουν η ευκαιρία να αποδείξουν ότι τα καταφέρνουν καλύτερα…
Πολιορκούμαστε ήδη από τη μετάλλαξη Όμικρον. Το έχουμε εξαρχής πάρει απόφαση ότι οι πληθυσμοί διεθνώς θα αλωθούν. Ελπίδα μας, η οποία μοιάζει να επιβεβαιώνεται από τα δεδομένα; Η Όμικρον να αποδειχθεί αρχή του τέλους της πανδημίας.
Οι επιστήμονες αποδίδουν στους ιούς μια ιδιότυπη νοημοσύνη. Ένα ένστικτο αυτοσυντήρησης. Δεν τους συμφέρει -ισχυρίζονται- να σπέρνουν τον θάνατο. Κάλλιο να συνυπάρχουν με τους ανθρώπους, προκαλώντας ήπια κατά κανόνα νόσηση. Κάλλιο να γίνονται μέρος της καθημερινότητάς μας, όπως η γρίπη που μάς επισκέπτεται κάθε χειμώνα, εδώ και δεκαετίες…
Εάν κάτι πολύ θετικό θα αφήσει πίσω της η πανδημία είναι οι ιατρικές καινοτομίες που δοκιμάστηκαν και απέδωσαν. Η επαναστατική τεχνολογία mrna θα εφαρμοστεί με καταπληκτικά αποτελέσματα στους καρκίνους. Η ογκολογία θα αλλάξει πίστα. Μοιάζει συνεπώς η αναμέτρηση με την πανδημία, τηρουμένων των αναλογιών, με την κατάκτηση του διαστήματος. Μάς προικίζει με παράπλευρες γνώσεις. Ανοίγει τον βηματισμό μας. Μας δίνει, πιο σωστά, φτερά.
“Εκ των μελλόντων οι σοφοί τα προσερχόμενα αντιλαμβάνονται” γράφει ο Καβάφης σε ένα από τα αριστουργηματικά του ποιήματα. “Η μυστική βοή τούς έρχεται” -των σοφών- “των πλησιαζόντων γεγονότων. Και την προσέχουν ευλαβείς…”. “Ενώ εις την οδόν έξω” συμπληρώνει “ουδέν ακούουν οι λαοί.”
Πολύ σωστά. Ενώ ο πόλεμος του φυσικού αερίου μαίνεται, με την Αμερική να διεκδικεί για ίδιον όφελος ρόλο από μηχανής θεού και σωτήρα της Ευρώπης, η κοινή γνώμη μας δεν έχει πάρει σχεδόν τίποτα χαμπάρι. Έχει απορροφηθεί από τα φαιδρά και τα ελεεινά καμώματα κάποιου Στάθη. Αυτό σερβίρεται, αυτό καταναλώνεται ως καυτή επικαιρότητα.
“Μικρό χωριό, κακό χωριό”. Χωριό που στρουθοκαμηλίζει και ακκίζεται και ασημαντολογεί. Κι ας είναι πλέον ψηφιακό, παγκόσμιο. “Living is easy with eyes closed, misunderstanding all you see…” που τραγουδούσαν και οι Beatles.
Καλή χρονιά σε όλους εύχομαι. Με μάτια λίγο πιο ανοιχτά.
Χρήστος Χωμενίδης
