Θέμα διάλεξης από τον Τάσο Κουράκη. Στο Ίδρυμα Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης . Η εξέλιξη της γενετικής και η εξέλιξη της έννοιας της ύβρεως» ήταν το θέμα της διάλεξης του Τάσου Κουράκη που πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Τετάρτης στην αίθουσα Λίλιαν Βουδούρη του Ιδρύματος Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης.
Η εκδήλωση διοργανώθηκε από τον Οδοντιατρικό Σύλλογο Ξάνθης ενώ τα σημεία που πραγματεύονταν ήταν τα τελευταία επιτεύγματα της γενετικής ενώ κατατέθηκε ο προβληματισμός για τις επιδράσεις που μπορούν να έχουν στον κοινωνικό και ατομικό επίπεδο οι παρεμβάσεις του γενετικό υλικό, η γενετική ταυτότητα των ανθρώπων, η προεμφυτευτική διάγνωση, η γονιδιακή θεραπεία κ.ά.
Αναλύεται η έννοια της διαφορετικότητας και του φυσιολογικού.
Το «αποκλίνον» και το «πρότυπο».
«Το θέμα έχει σχέση με την εξέλιξη της γενετικής. Ζούμε σε μια εποχή με ραγδαίες εξελίξεις που έχουν σχέση με την γενετική ταυτότητα.
Πρόκειται για επιτεύγματα του τεχνολογικού και επιστημονικού πολιτισμού.
Σημαντικό είναι να κατανοήσουμε για το πώς προσλαμβάνεται η γνώση, αν αυτή επιτυγχάνεται μόνο με την διανόηση…και αν συντρέχουν και άλλοι παράγοντες όπως είναι η συγκίνηση…
Ώστε να έχουμε μια ολοκληρωμένη αντίληψη για την ζωή και να μπορέσουμε να εντάξουμε αυτά τα επιτεύγματα σε νέο πλαίσιο. Γι’ αυτό το δεύτερο ήμισυ της διάλεξης είναι το που βρίσκεται η ύβρις, που βρίσκονται τα όρια, πως η έννοια της ύβρεως εξελίσσεται μέσα από τους αιώνες, από την Μινωική ακόμη εποχή μέχρι την Ομηρική Οδύσσεια και στην συνέχεια με τις αρχαίες τραγωδίες του Αισχύλου» τόνισε ο κ. Κουράκης.
Η εξέλιξη της ύβρεως σύμφωνα με τον κ. Κουράκη, μας βοηθάει να κατανοήσουμε τα νέα επιτεύγματα και εκείνο που στο τέλος μένει, είναι η έννοια του μέτρου και της φρόνησης.
Μιας φρόνησης συλλογικής που μπορούν να βοηθήσουν σε μια κριτική στάση απέναντι σε όλα τα επιτεύγματα.
«Η ουσία του ανθρώπου είναι η αυτοδημιουργία του και αυτό σημαίνει ότι ο άνθρωπος δημιουργεί την ουσία του, και η ουσία αυτή είναι δημιουργία και αυτοδημιουργία. Στην εποχή της δυνατότητας του μετασχηματισμού του DNA όλων των οργανισμών, συμπεριλαμβανομένου και του ανθρώπου, δεν υπάρχει κανένα μέσο για να εξαλειφθούν οι κίνδυνοι μιας συλλογικής ύβρεως. Κανείς δεν μπορεί να αποτρέψει την ανθρωπότητα από το να επιλέξει τον δρόμο της αυτοακύρωσής της. Εδώ ακριβώς βρίσκεται τόσο ο αυτοπεριορισμός όσο και το φρονείν ή ακριβέστερα το Ίσον Φρονείν».
ΧΡΥΣΑ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
