Οπτική
Τα βήματά σου πάνω σε κύκλο,
ποια να ‘ναι η αρχή
και ποιο είν’ το τέλος;
Κι όσο πορεύεσαι
τόσο βουλιάζεις
ή αναδύεσαι και παιανίζεις;
Εμφανής κι αλώβητη είν’ η πορεία.
Κι αυτά τα ίχνη τα ρηξικέλευθα,
μήπως στην άβυσσο σε οδηγούνε;
Φτερά αγγέλου, σε εμφυτεύουν;
Εσύ, απ’το λίκνο σου, μπορείς τα ορίζεις.
Τη σκέψη σου καθοδηγεί
η οπτική που επιλέγεις.
Μα τα χνάρια και τα μάτια,
ακολουθούν τον λογισμό,
που χάνεται
στα βάθη του εγώ.
Αναστασία Νατάσα Μακρή
1906 – Βικτώρ Βαζαρελί,
(ουγγρικά: Vásárhelyi Győző, προφέρεται Βάσαρχεγκι) (9 Απριλίου 1906 – 15 Μαρτίου 1997)
Ήταν Ούγγρος ζωγράφος της μοντέρνας τέχνης και διάσημος καλλιτέχνης κατά τη μεταπολεμική περίοδο. Ανήκε στην παράδοση του Μπάουχαους και του κονστρουκτιβισμού, ενώ ο ίδιος υπήρξε πρόδρομος της «οπτικής τέχνης» (Οπ Αρτ) και κεντρική φυσιογνωμία των νεωτεριστικών τάσεων που απασχόλησαν την μεταπολεμική ευρωπαϊκή τέχνη.
Το όνειρο της μέρας
Ακόρεστος ο λογισμός
σκοπούς τίκτει κι εγείρει,
πνοή δίνει στο όνειρο,
ανάσα κι ελπίδα,
να πάρει “σάρκα και οστά”,
τη ζήση να ορίσει.
Το μόνο που αντεύχεσαι,
μη γίνει εφιάλτης,
γιατί της μέρας τ’ όνειρα
δεν είναι σαν της νύχτας
που σαν ξυπνήσεις χάνονται,
κίβδηλες ουτοπίες.
Αναστασία Νατάσα Μακρή
Ντάντε Γκάμπριελ Ροσέτι (12 Μαΐου 1828 – 9 Απριλίου 1882) ήταν Άγγλος, ποιητής, ζωγράφος και μεταφραστής, σε ισορροπημένη και ισότιμη μορφή σε όλα τα πεδία. Συνήθιζε, εξάλλου, να αποκαλεί τον ευατό του “ποιητή που ζωγραφίζει”.
Ο πίνακας ονομάζεται “The Day Dream”, 1880, λάδι σε καμβά, Victoria and Albert Museum, Λονδίνο.
